Οι αναπόφευκτες και σωστές συγκρίσεις

Δεν άντεξε ούτε ο Πετεβίνος και ειρωνεύτηκε μέσω twitter τους ύποπτα άμυαλους ανορθωσιάτες οι οποίοι ξεσκίστηκαν με τον ΑΠΟΕΛ στο πρωτάθλημα και χθες περπατούσαν μέσα στο γήπεδο. Θεωρείται απίθανο να έγινε ένα συνολικό deal μεταξύ Κίρζη και Παντελή αφού ο τελευταίος βάσιζε σε μεγάλο βαθμό την επιβίωση της ομάδας στην κατάκτηση του κυπέλλου.

Αυτό που έγινε λοιπόν είναι ότι η Ανόρθωση σε επίπεδο διοίκησης αλλά και ομάδας έκρινε ότι μπορεί μέσα σε λίγες μέρες να κάνει δυο υπερβάσεις. Να παίξει με όλες τις δυνάμεις της σε έναν αδιάφορο αγώνα πρωταθλήματος και στη συνέχεια να εξασφαλίσει ένα καλό σκορ στο Τσίρειο.

Η τιμωρία της ήρθε με μια ταπεινωτική εξάρα που την βάζει εκ νέου σε φάση διάλυσης αλλά αυτό δεν μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα έστω και αν θα έχει εντίκτυπο στους επόμενους αγώνες της στο πρωτάθλημα με τους άλλους.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι καμία ομάδα δεν έχει τα άντερα και τις υποδομές να αντέξει και να ανταποκριθεί το ίδιο καλά σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Ο ΑΠΟΕΛ το καταφέρνει μέχρι στιγμής καλύτερα από όλους.

Πράγματι ο Απόλλωνας της τελευταίας τετραμηνίας είναι εντυπωσιακός όπως και η Δόξα των τελευταίων εβδομάδων. Οι πικραμένοι οπαδοί μας που αρέσκονται στις επιλεκτικές συγκρίσεις λένε ότι η Ανόρθωση σε αντίθεση με τον ΑΠΟΕΛ ανταποκρίθηκε άψογα στους αγώνες πρωταθλήματος με αντίπαλο τον Απόλλωνα.

Τίποτε από όλα αυτά όμως δεν αρκεί για να οδηγήσει στην επιτυχία που είναι η κατάκτηση ενός τίτλου ή μια καλή ευρωπαϊκή πορεία.

Είναι για αυτό που σε κάποια φάση πρέπει να νιώσουμε λίγο πιο καλά και ιδανικά περήφανοι για τον ΑΠΟΕΛ. Αν τελικά κατακτήσουμε το πρωτάθλημα θα είναι γιατί μέσα από έναν μαραθώνιο που για την ομάδα μας ήταν ακόμα πιο μακρύς ήμασταν οι καλύτεροι. Όπως συνέβηκε και πέρσι και τα προηγούμενα χρόνια και όχι γιατί κάποια ΑΕΚ ή ΑΕΛ ξύπνησαν ή κατέρρευσαν στο τέλος.