Ο ΑΠΟΕΛ συμπλήρωσε δέκα συνεχόμενες νίκες και περιμένει τους σημερινούς αγώνες που θα θα διαμορφώσουν τη βαθμολογία. Αυτό που συζητείται όμως περισσότερο ανάμεσα στους οπαδούς είναι τα του οίκου μας και πιο συγκεκριμένα η αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας. Ο Κετσπάγια επιδιώκοντας την ουσία στους τελευταίους δυο αγώνες έκανε συγκεκριμένες αλλαγές κατά τη διάρκεια του αγώνα, οι οποίες έδωσαν αφορμή για ποικίλα σχόλια.
Αξίζει να θυμηθούμε τις πανομοιότυπες από κάθε άποψη αλλαγές που έγιναν στους αγώνες με τον Απόλλωνα και τη Σαλαμίνα. Με την ομάδα μας να προηγείται στο σκορ με 0-1 και στους δυο αγώνες η πρώτη αλλαγή ήταν αυτή του Σωτήριου με τον Αρτύματα. Στο Τσίρειο έγινε στο 60 και στο Αμμόχωστος στο 64.
Η δεύτερη αλλαγή από τον προπονητή μας ήταν και στους δυο αγώνες αυτή οπου ο Βάντερ αντικατέστησε τον Εφραίμ. Στο Τσίρειο αυτό έγινε στο 72 και στο Αμμόχωστος στο 74.
Με τις αλλαγές αυτές ο Κετσπάγια επιχείρησε να ενισχύσει τη μεσαία γραμμή βάζοντας τον Αρτύματα λίγο πιο μπροστά από τους Μοράις και Βινίσιους ενώ ο Ντε Βινσέτι γινόταν ο επιθετικός κορυφής.
Ο ΑΠΟΕΛ πήρε το ζητούμενο και στους δυο αγώνες αλλά η αλήθεια είναι ότι το πλανο του προπονητή μας δεν δούλεψε. Η ομάδα μεσοεπιθετικά δεν μπόρεσε να λειτουργήσει σωστά αφού ουτε από τον κεντρικό διάδρομο αλλά ούτε από τα άκρα μπορούσε να αναπτυχθεί.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να επικεντρωθούμε καθαρά στο αμυντικό κομμάτι. Με τον Απόλλωνα χρειάστηκε η βοήθεια από το δοκάρι στις καθυστερήσεις για να αποφύγουμε το έμφραγμα ενώ με τη Σαλαμίνα καταφέραμε να αμυνθούμε καλύτερα.
Όσο κερδίζουμε ισχύει το γνωστό “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα” ενώ η άποψη ότι το σερί νικών θα φτάσει σύντομα στο τέλος του περνά σε δεύτερη μοίρα.