Η αχρείαστη αμυντική νευρικότητα

Ένα από τα πολλά πράγματα που έχουν βελτιωθεί επί Τραμετσάνι στο ΑΠΟΕΛ είναι και η αμυντική λειτουργία της ομάδας. Το επιβεβαιώνουν και τα γκολ που έχουμε δεχτεί αλλά αυτή είναι η μια όψη του νομίσματος. Υπάρχει και αυτή που δείχνει ότι έχουμε ακόμα μεγάλο περιθώριο για βελτίωση.

Ο αγώνας με την Ανόρθωση είναι αντιπροσωπευτικός μιας κατάστασης που χρίζει αξιολόγησης και όχι μόνο.

Μπορεί λοιπόν στον τελευταίο αγώνα να διατηρήσαμε το μηδέν παθητικό αλλά ο αντίπαλος μας δημιούργησε πολλά προβλήματα. Στο πρώτο ημίχρονο η αμυντική λειτουργία της ομάδας μας αδυνατούσε να ανακόψει τις κάθετες μπαλιές με αποτέλεσμα οι τρεις πίσω να μένουν εκτεθειμένοι.

Ο Βάντερμαν χρειάστηκε να μας σώσει σε μια τουλάχιστον φάση ενώ είχαμε θέμα και στις εκτελέσεις κόρνερ του αντιπάλου.

Η νευρικότητα ήταν το κύριο χαρακτηριστικό στις κινήσεις των παικτών ενώ και όταν ακόμα η κατάσταση βελτιώθηκε στο δεύτερο ημίχρονο, η Ανόρθωση είχε ένα δοκάρι.

Τα θυμηθήκαμε γιατί και σε προηγούμενους αγώνες παρατηρήθηκαν παρόμοιες αδυναμίες, οπότε στο Τσίρειο η ομάδα μας καλείται να παρουσιαστεί πιο έτοιμη και συγκεντρωμένη.

Σε ατομικό επίπεδο θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν ο προπονητής μας επιλέξει να επαναφέρει στην εντεκάδα τον Καρλάο.