H λογική επιλογή του Μπίδη

Ήθελα διαφορετικό το αντίο του Χαραλαμπίδη αφού ως σημαία της ομάδας μας έπρεπε να υποσταλεί στον ιστό της και αυτός δεν είναι άλλος από τον ΑΠΟΕΛ. Το άκουσμα και μόνο ότι μιλά ή έχει συμφωνήσει ή αξιολογεί σοβαρά πρόταση από την ΑΕΚ δημιουργεί παγωμάρα, πίκρα και απορία σε όσους έβλεπαν στον Μπίδη τον απόλυτο αρχηγό, το γέννημα-θρέμμα που θα έφευγε την κατάλληλη στιγμή από τον ΑΠΟΕΛ αλλά χωρίς να αγωνιστεί σε άλλη κυπριακή ομάδα. Και σίγουρα όχι σε αυτήν που προσπαθεί τα τελευταία δυο χρόνια να μας κερδίσει και που της λείπει η στόμφα του πρωταθλητή.

Αν δούμε όμως έστω και στο ελάχιστο έξω από το πλαίσιο του συν αισθηματία οπαδού το θέμα θα καταλάβουμε ότι έχει συμβεί κάτι πολύ λογικό!

Ο Χαραλαμπίδης είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος και στο τέλος της ημέρας ποδοσφαιριστής γιατί έχει φοβερά ανεπτυγμένο το αίσθημα του ανταγωνισμού. Έστω και στα τελευταία του ως ποδοσφαιριστής πιστεύει ότι μπορεί να αγωνιστεί σε τοπ επίπεδο. Ίσως όχι ως βασικός αλλά σίγουρα πολύ περισσότερο από ότι φέτος.

Ξέρει επίσης ότι στον ΑΠΟΕΛ μάλλον δεν θα έχει αυτή την ευκαιρία ενώ κουβαλά από πέρσι την απορία ή και πικρία για το ότι ήταν ο μόνος που ανανεώθηκε για ένα χρόνο. Φέτος έβγαλε τη χρονιά στον πάγκο ενώ η διοίκηση με τον τρόπο της έδειξε ότι δεν ήταν στην πλάνα της ίδιας ή και του νέου προπονητή. Είναι τόσο ανταγωνιστικός ο Χαραλαμπίδης που σίγουρα δεν θα ήθελε να γίνει ένας νέος Σατσιάς και το απέδειξε στην πράξη!

Με αυτά τα δεδομένα όταν σε καλεί ο απόλυτος άρχοντας της ΑΕΚ για σου αναλύσει το πλάνο του και γιατί σε θεωρεί πάρα πολύ σημαντικό κομμάτι του όλο πρότζεκτ δεν μπορεί παρά να δελεαστείς και όχι μόνο. Όταν μπει στη μέση το οικονομικό και το συμβόλαιο διετίας δεν μπορείς παρά να είσαι έτοιμος για το ενδιαφέρον και αρχικά δύσκολο συναισθηματικά βήμα.

Ο ΑΠΟΕΛ με τη σειρά του βλέποντας καθαρά αγωνιστικά το θέμα διαπίστωσε ότι ο Χαραλαμπίδης μάλλον δεν χωρά στο ρόστερ με τρόπο που να μπορεί να δώσει στον παίκτη ουσιαστικό χρόνο συμμετοχής. Οι Αλωνεύτης, Εφραίμ, Βάντερ, Καρλίτος και αν όλα πάνε καλά ο Γιαννιώτας δημιουργούν πολυκοσμία. Υπάρχει ακόμα και ο Πιέρος που πρέπει να αναδειχτεί και να αξιοποιηθεί και με έναν σέντερ φορ της προκοπής αυτό δεν μπορεί να γίνει στην κορυφή αλλά δεξιά.

Το συμπέρασμα που βγαίνει με τα πιο πάνω είναι ότι παρά τις όποιες απόψεις των οπαδών του ΑΠΟΕΛ ή και της ΑΕΚ οι δυο πλευρές είναι ευχαριστημένες με την εξέλιξη.

Υπάρχει όμως και μια πτυχή που ίσως να μην έχει απασχολήσει όσο θα έπρεπε τους υπεύθυνους της ομάδας μας. Σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου είναι δυσκολόβρετοι ο ΑΠΟΕΛ πρέπει να έχει τον μηχανισμό μέσω του οποίου να μπορεί να εντοπίζει ποιοι παικτές του μπορούν με το τέλος της καριέρας του να βοηθήσουν με ουσιαστικό τρόπο από άλλο πόστο. 

Η εντύπωση μου είναι ότι δεν υπάρχουν τέτοιες δομές και πως η ανέλιξη ή αξιοποίηση οποιουδήποτε γίνεται με περίεργα κριτήρια. Ίσως να είναι και αυτός ένας λόγος που έπαιξε ρολο στην απόφαση του Χαραλαμπίδη.