Η δικαιολογία της περσινής αποπομπής του Κριστιάνσεν ήταν ότι δεν κέρδισε κανένα ντέρμπι με τους κύριους ανταγωνιστές μας. Φέτος τρώμε 3άρες και 4άρες από αυτούς τους ίδιους ανταγωνιστές και τις χωνεύουμε σαν στραγάλια! Με το ίδιο πρόσφατο σκεπτικό και μόνο ο Δώνης έπρεπε να ήταν ήδη στο αεροπλάνο.
Η πιπίλα των σοβαρών τραυματισμών και απώλειας καθοριστικών παικτών δεν μπορεί να γίνεται πλέον αποδεκτή. Βρισκόμαστε τέλη Μαρτίου και ο Δώνης ακόμη πειραματίζεται. Και δυστυχώς για τον ΑΠΟΕΛ πειραματίζεται με το ρόστερ που από τον Ιανουάριο και μετά είναι το ίδιο χωρίς ιδιαίτερες απώλειες. Πώς γίνεται να επικαλούνται ακόμη οι απώλειες παικτών που προέκυψαν από τον 1ο γύρο πριν από τα Χριστούγεννα;
Στην ήττα από την ανόρθωση μέσα στο ΓΣΠ τον 1ο γύρο, είχαμε απώλειες παικτών; Όχι και 3 βαθμοί χαμένοι. Στις ισοπαλίες με τους ήδη διαβαθμισμένους άρη και εθνικό, έπαιξαν ρόλο οι τραυματισμοί και δεν κερδίσαμε; Όχι και ακόμη 4 βαθμοί χαμένοι. Δεν θα αναφερθώ στο 0-0 με την αέλ στο τσίρειο λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών εκείνο το βράδυ, άσχετα αν την αέλ την κέρδισε μέσα στο τσίρειο ακόμη και αυτή η ομόνοια! Ακόμη 2 βαθμοί όμως χάθηκαν. Αντιμετωπίσαμε τη χειρότερη άεκ που ήρθε στο ΓΣΠ την τελευταία 5ετία και καταφέραμε να χάσουμε ακόμη 2 βαθμούς, αλλά ο Δώνης ήταν και απόλυτα ευχαριστημένος! Η 3άρα και οι 4άρες από άεκ και απόλλωνα αντίστοιχα μιλούν από μόνες τους.
Πάμε τώρα και στις νίκες μας. Κερδίσαμε αλκή, πάφο και ολυμπιακό στις καθυστερήσεις και με την ψυχή στο στόμα. Κερδίσαμε 3 φορές την ομόνοια η οποία αν και διαλυμένη ήταν τουλάχιστον ισάξια αντίπαλος και τη διαφορά έκαναν μερικές ατομικές ενέργειες κάποιων ποιοτικών μας παικτών. Αυτούς τους ποιοτικούς παίκτες που ο Δώνης με τη λανθασμένη διαχείριση του κατάφερε να τους κρούσει παντελώς!
Υπάρχουν και άλλα όμως. Κερδίσαμε στο ΓΣΠ την φετινή αέλ με τη ψυχή στο στόμα και πάλι και την άεκ με ένα φανταστικό τέρμα του Εφραίμ από το κέντρο του γηπέδου και ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή ήμασταν τελείως ακίνδυνοι. Χαρήκαμε τη νίκη στο τσίρειο επί του απόλλωνα αλλά πριν την ισοφάριση του Ζαχίντ μπορούσε να ήμασταν πίσω με 2-0 ή 3-0. Διερωτώμαι πότε φύγαμε από το γήπεδο φέτος και ήμασταν ευχαριστημένοι, όχι από το αποτέλεσμα, αλλά από την εμφάνιση της ομάδας μας.
Όλες οι πιο πάνω διαπιστώσεις δεν είναι υποθέσεις ή στείρα κριτική αλλά γεγονότα που προέκυψαν από τη διαχείριση ή μη διαχείριση του Δώνη και όχι μόνο. Διαχείριση παικτών, διαχείριση παιχνιδιών, διαχείριση αντιπάλων και πολλά άλλα κακώς έχοντα που έμειναν αδιόρθωτα. Αδιανόητες και χωρίς καμία λογική εμμονές που οδήγησαν τον ΑΠΟΕΛ μας σε ένα δρόμο μαθηματικής κατηφόρας με αποκορύφωμα την τελευταία 4άρα με ότι αυτή συνεπάγεται. Όλα τα πιο πάνω γεγονότα δεν διαπιστώθηκαν τώρα αλλά υπάρχουν καταγεγραμμένα σε παλαιότερα άρθρα, για όσους μας αποκαλέσουν μετά Χριστό προφήτες.
Με τις εμφανίσεις μας και τις εξευτελιστικές μας ήττες από τον απόλλωνα, τον έχουμε μετατρέψει από μια πολύ καλή ομάδα σε μια άτρωτη υπερομάδα. Οι διαφορές μεταξύ μας είναι λίγες. Απλά αυτοί έχουν έναν προπονητή περιορισμένων δυνατοτήτων μεν αλλά πολύ μελετηρό δε, ο οποίος συμμετέχει πάρα πολύ στο παιχνίδι και διαχειρίζεται το ρόστερ του με άψογο τρόπο χωρίς ακραίες εμμονές.
Δεν έχουμε υπογράψει συμφωνία να παίρνουμε το πρωτάθλημα κάθε χρόνο. Αλλά οφείλουμε ως η μεγαλύτερη ομάδα στην Κύπρο να δίνουμε τα πάντα μέχρι την τελευταία στιγμή και αν θα το χάσουμε να το χάσουμε με το κεφάλι ψηλά. Εμείς, σε αντίθεση με άλλους, θα δώσουμε συγχαρητήρια στον απόλλωνα και στον κάθε απόλλωνα αν καταφέρει να στεφθεί πρωταθλητής.
Για πολλούς η παρούσα κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη. Θα διαφωνήσω αν και όλοι ξέρουμε ότι ο απόλλωνας θα παίξει 6 φιλικά. Οφείλουμε ως ΑΠΟΕΛ να κτυπήσουμε τα ρέστα μας αφού πρώτα γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές και οι διορθωτικές κινήσεις που απαιτούνται. Το παιχνίδι τελειώνει στο 90 συν τις καθυστερήσεις!
“Δύο μαγικές λέξεις, δύο υπέροχες ιδεολογίες, δύο μεγάλες περηφάνιες, δύο δόξες και εν κατακλείδι, μια δεύτερη και τρίτη θρησκεία για μένα και όσους πίστεψαν στον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ και κατ’ επέκταση στον ΑΠΟΕΛΙΣΜΟ”.