Ο Εμίλιο Μπουντραγένιο, πριν από 10 χρόνια, από τη θέση του αντιπροέδρου του συλλόγου έκανε έναν χαρακτηρισμό χωρίς ίχνος υποκρισίας. Τόνισε ότι ο Φλορεντίνο Πέρεθ είναι un ser superior, ένα ανώτερο ον, εξηγώντας: «Το να είσαι δίπλα του είναι σαν καθημερινό σχολείο. Όπως όλοι όσοι πέτυχαν αποτελεί ένα πολύ επίμονο άτομο, είναι ένας ηγέτης, συνηθισμένος να δίνει εντολές». Δέκα χρόνια μετά, οι χειρισμοί του αποδεικνύουν ότι ο «Βασιλιάς» του Μπερναμπέου αισθάνεται όπως ακριβώς τον είχε περιγράψει τότε ο «γύπας». Ένα ανώτερο ον.
H διαχείριση κρίσεων είναι μια διεργασία διαφορετική από σύλλογο σε σύλλογο. Ήταν στις 4/1 του 2015. Η Μπαρτσελόνα έχασε 1-0 από την Ρεάλ Σοσιεδάδ. Η κρίση στο σύλλογο της Καταλονίας θέριευε, σύμφωνα πάντα με τα ρεπορτάζ. Ο Μέσι με τον Νεϊμάρ ήταν στον πάγκο, λόγω επιπλέον ημερών άδειας τα Χριστούγεννα, μιας και το προσεχές καλοκαίρι θα είχε Copa America. Μετά το αυτογκόλ του Ζόρντι Άλμπα οι δύο τους φαίνονταν να κάνουν πλάκα στον πάγκο. Η είσοδός τους στην αναμέτρηση δεν άλλαξε κάτι. Ο Αργεντινός δεν πήγε στην ανοιχτή, εορταστική προπόνηση της επόμενης μέρας, ο Θουμπιθαρέτα απολύθηκε. Κι όμως, ο οργανισμός της Μπάρτσα όχι απλώς απορρόφησε την κρίση, συνεχίζοντας το πλάνο με τον Λουίς Ενρίκε, ο οποίος φερόταν από πολλούς να έχει χάσει τον έλεγχο, αλλά ολοκλήρωσε τη σεζόν με απόλυτη επιτυχία. Το καλοκαίρι, κανείς δεν θυμόταν ούτε τις τριβές με τον Μέσι, ούτε τον κακό εαυτό του Πικέ, ούτε τίποτα. Η Μπάρτσα, έχοντας περάσει από τη διαδικασία των εκλογών, ήταν πρωταθλήτρια Ισπανίας και Ευρώπης.
Ακριβώς έναν χρόνο μετά, ο Φλορεντίνο Πέρεθ έδωσε προσωρινό, τουλάχιστον, τέλος στην κρίση της Ρεάλ Μαδρίτης απολύοντας τον Ράφα Μπενίτεθ μετά την ισοπαλία με την πρώην ομάδα του, τη Βαλένθια, οι οπαδοί της οποίας τον υποδέχθηκαν σαν βασιλιά. Τον ίδιο Ράφα Μπενίτεθ που ο Πέρεθ στην αρχή της χρονιάς προσέλαβε, παρά τις μαζικές διαφωνίες, ως διάδοχο του Αντσελότι.
Σύμφωνα με τον ίδιο τον Μαδριλένο τεχνικό, υπήρχε κόντρα μεταξύ τους. Ο ισχυρός άνδρας των Μερένγκες, από την πλευρά του, έλεγε δημόσια ότι τον στηρίζει. Διέψευδε κατηγορηματικά μέσα στο Δεκέμβριο ότι ο Ράφα θα αφήσει την καρέκλα του στον Ζιζού. «Είναι η λύση, όχι το πρόβλημα», τόνιζε χαρακτηριστικά για τον πρώην τεχνικό της Βαλένθια, τον οποίο οι οπαδοί ποτέ δεν θεώρησαν επιπέδου Ρεάλ Μαδρίτης. Πρακτικά, όμως, όλα τα ΜΜΕ της επιρροής του προετοίμαζαν το κλίμα. Όπως έκαναν και με τον Αντσελότι. Τις τελευταίες ώρες βγήκε στη δημοσιότητα ένα ακόμα στοιχείο. Αν τον απέλυε μετά τα μέσα Ιανουαρίου, θα έπρεπε να του πληρώσει όλο το ποσό του τριετές συμβολαίου.
Τα ψυχρά νούμερα μιλούν από μόνα τους. Σε 12.5 σεζόν με τον Πέρεθ στο τιμόνι, ο σύλλογος έχει κατακτήσει επτά από τα 37 τρόπαια που διεκδίκησε. Ο Ζινεντίν Ζιντάν γίνεται ο 11ος προπονητής. Από το 1996 και μετά στον πάγκο της «Βασίλισσας» έχουν καθίσει 21 προπονητές! Ο Πέρεθ άκουσε τους afficionados να αποδοκιμάζουν όχι μόνο τον Μπενίτεθ, αλλά και τον ίδιο και εφάρμοσε ξανά την γνωστή τακτική του εξιλαστήριου θύματος. Απέλυσε το «μαύρο πρόβατο», παρότι ο ίδιος τον είχε χαρακτηρίσει ως ιδανικό προπονητή για τη Ρεάλ, έφερε τον αγαπημένο στους απανταχού Madridistas Ζιζού. Ένα άφθαρτο, λαμπερό πρόσωπο, το οποίο δεν είχε νόημα να ρισκάρει να κάψει νωρίτερα. Η κίνηση τον έφερε ξανά σε πλεονεκτική θέση. Στην τελική, εκτός από το φιάσκο Κάδιθ που έφερε αποκλεισμό στο Κύπελλο, τίποτα δεν έχει χαθεί.
Για τον ίδιο τον «βασιλιά», όμως, φταίνε πάντα οι άλλοι. Οι ποδοσφαιριστές που δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει να παίζουν στη Ρεάλ ή είναι καλομαθημένοι, όπως είχε πει πριν το διάλειμμά του από τη διοίκηση. Φταίει ο κόσμος που δεν αναγνωρίζει την προσφορά του, οι socios που σηκώνουν ανταρσία, ο εχθρικός Τύπος. Δεν ευθύνεται ποτέ ο ίδιος. Ή μάλλον, σχεδόν ποτέ, μιας και όπως είχε πει σε συνέντευξή του πριν από δύο μήνες φταίει που δεν μιλάει πολύ και αυτό από κάποιους εκλαμβάνεται ως αδυναμία.
Ακόμα κι έτσι, όμως, καταφέρνει να μένει πάνω από όλους. Με το μοντέλο των «galacticos», των Κριστιάνο, Κακά, Μπέιλ, το μεγάλο μέρος του κόσμου στο τέλος της ημέρας είναι ικανοποιημένο. Το χρέος δεν απασχολεί και πολλούς, μιας και οι συμφωνίες είναι δεδομένες και τα έσοδα εξασφαλισμένα. Ο Πέρεθ ξέρει πως να διατηρεί τη Ρεάλ σε τροχιά γύρω από τον εαυτό και να μεταφέρει την πίεση στα εκάστοτε εξιλαστήρια θύματα, αποκτώντας πάντα επιπλέον χρόνο για να σχεδιάσει το μέλλον. Και ύστερα πάλι από την αρχή. Η επιλογή Ζιντάν, μιας τεράστιας προσωπικότητας χωρίς προπονητικό παρελθόν ήταν ιδανική για να κατευνάσει τα πλήθη. Αν το πείραμα πετύχει, θα διεκδικήσει τις δάφνες. Αν αποτύχει, θα φταίνε οι μεγάλοι παίκτες που σπάνια γίνονται μεγάλοι προπονητές.
Δεν είναι τυχαίο ότι δεν έχει καταφέρει ποτέ να βρει τον «νέο Φέργκιουσον» που οραματίζεται. Κάποιον δηλαδή που θα χτίσει ένα πρότζεκτ, θα το εξελίξει, θα συνεργαστεί με τον τεχνικό διευθυντή και θα χαράξει μία ρότα καθαρά ποδοσφαιρική. Ένα σκίτσο που κυκλοφόρησε στα social media είναι χαρακτηριστικό. Οι προηγούμενοι προπονητές σαν σβησμένα τσιγάρα στο τασάκι και ο Ζιντάν το επόμενο που έχει τραβήξει από το πακέτο ο Φλορεντίνο. Το θέμα είναι ότι δεν σβήνει μόνο τεχνικούς που χάνουν, αλλά και εκείνους που κατακτούν τίτλους, φέρνουν επιτυχίες, υπηρετούν το σύλλογο. Ο Αντσελότι για παράδειγμα.
Η, ακόμα χειρότερα, ο Ντελ Μπόσκε, που σε τέσσερα χρόνια είχε κατακτήσει δύο Champions League, δύο Πρωταθλήματα, Διηπειρωτικό και τα δύο Σούπερ Καπ. Η καλύτερη επίδοση στην σύγχρονη ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης. Κι όμως. Το παρουσιαστικό του δεν ταίριαζε με τους καλογυαλισμένους Galacticos για το «αφεντικό» του. Παρότι υποσχόταν ότι θα τον κρατήσει για πολλά χρόνια στο Μπερναμπέου. Άλλωστε, σταδιακά άπαντες καταλαβαίνουν ότι οι υποσχέσεις του προέδρου είναι χωρίς αντίκρισμα καταδεικνύοντας το μεγαλύτερο πρόβλημα του συλλόγου. Όσο o Πέρεθ παραμένει ένα «ανώτερο ον» χωρίς να γνωρίζει την έννοια της αυτοκριτικής, οι αστραφτεροί παίκτες και ο προπονητής δεν θα καταφέρουν ποτέ να χτίσουν πραγματική ποδοσφαιρική αυτοκρατορία…