Έτσι θα μειωθεί το μπάτζετ

Η μόνιμη πλέoν κουβέντα μεταξύ διοικητικών παραγόντων αλλά και οπαδών του ΑΠΟΕΛ είναι πως θα μπορέσει η ομάδα να μειώσει τον προϋπολογισμό της σε φυσιολογικό επίπεδα και με τρόπο που να μην υπάρχει η αφύσικη και επικίνδυνη εξάρτηση της πρόκρισης σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Το ότι η ομάδα χρειάζεται πολύ περισσότερους ποδοσφαιριστές από τις υπόλοιπες ομάδες στο ρόστερ της για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις απαιτητικές αγωνιστικές της διοργανώσεις, δεν  είναι κάτι που μπορεί να αμφισβητήσει κάποιος. Αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα πρέπει να έχει στο δυναμικό της ποδοσφαιριστές που ουσιαστικά δεν μπορούν να προσφέρουν οτιδήποτε περισσότερο από παίκτες δικής μας παραγωγής.

Έχοντας τρανό παράδειγμα τους Αρτυματά και Πιέρο οι οποίοι όταν τους δόθηκαν οι ευκαιρίες κατάφεραν να αναδείξουν την ποιότητα και να δώσουν ουσιαστικές λύσεις στην ομάδα, διερωτάται κανείς γιατί να μην μπορεί να γίνει το ίδιο και με κάποιους άλλους.

Αναστασίου, Ιωάννου, Παπαφώτης, Χαραλάμπους, Χριστοδούλου και Τζιαμμάς είναι ποδοσφαιριστές που περιμένουν την πραγματική ευκαιρία για να μπορέσουν να δείξουν ότι μπορούν να αποτελούν μια καλή εναλλακτική λύση σε περίπτωση που  η ομάδα τους χρειαστεί.

Οι ακαδημίες μας τα τελευταία χρόνια αποτελούν τον μόνιμο πρωταθλητή Κύπρου στα πλείστα ηλικιακά πρωταθλήματα. Λογικά ανάμεσα σε αυτούς τους ποδοσφαιριστές που μεγαλώνουν κάνοντας μόνιμα πρωταθλητισμό υπάρχουν ταλέντα που οι υπεύθυνοι θα πρέπει να βγάλουν στην επιφάνεια. Αν δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε αξιόλογους ποδοσφαιριστές που να μπορούν να αγωνιστούν επάξια στο επίπεδο της πρώτης ομάδας του ΑΠΟΕΛ μέσα από τις ακαδημίες, τότε απλά η επενδύσεις που γίνονται στα κατώτερα κλιμάκια είναι λεφτά του αέρα.

Φυσικά η τάση μας ως οπαδοί του ΑΠΟΕΛ είναι να ταπελλώνουμε και να καταδικάζουμε παίχτες με την πρώτη στραβή, οπότε κάποιος εύλογα θα διερωτηθεί γιατί να βάλουμε κάποια από αυτά τα παιδιά στο μάτι του κυκλώνα και να τους κάψουμε από νωρίς. Αργά η σύντομα το ντεμπούτο ενός ποδοσφαιριστή θα γίνει πραγματικότητα. Έστω και αν στην περίπτωση Αναστασίου έγινε με τον χειρότερο τρόπο, ο κόσμος έχει κρίση και μπορεί να αντιληφθεί τις δυσκολίες και το μέγεθος της προσπάθειας.

Πιατκόφσκι, Κοτίνα και Λεάλ είναι πρόσφατα παραδείγματα ποδοσφαιριστών που σταυρώθηκαν από την κερκίδα έστω και αν ήταν ανάμεσα στις πρώτες μεταγραφικές επιλογές του καλοκαιριού, οπότε η ανησυχία της πίεσης από την κερκίδα είναι δεδομένη όποιος και αν είναι στο μικροσκόπιο.

Αν συνειδητά και με πλάνο, ο ΑΠΟΕΛ βάλει σαν στόχο να μπορέσει να εκμεταλλευτεί τα δικά του παιδιά τότε σύντομα θα μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε την ουσιαστική μείωση του μπάτζετ. Σε αντίθετη περίπτωση θα συνεχίσουμε να ζούμε με την ελπίδα να μην πάει κάποια χρονιά πολύ λάθος και βρεθούμε προ εκπλήξεως.