apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Το εξπρές τρένο πέρασε σαν σίφουνας και από το Δασάκι και επιστρέφει στη Λευκωσία με τους τρεις βαθμούς της νίκης. Η ομάδα μας ήταν καλύτερη, κέρδισε δίκαια και αν ήταν πιο τυχερή και προσεκτική δεν θα χρειαζόταν να περιμένουμε μέχρι το τελευταίο λεπτό. Η νίκη σε συνδυασμό με την ισοπαλία της Ανόρθωσης μας φέρνει μόνους πρώτους στη βαθμολογία. Το καλό σερί νικών που θέλαμε σχετικά νωρίς μας έφερε εκεί που αξίζουμε να βρισκόμαστε και το ζητούμενο είναι να συνεχίσουμε το ίδιο καλά.
Θα ήταν ψέμα αν λέγαμε ότι οι απουσίες των Μαρσίνιο και Χαραλαμπίδη δεν φάνηκαν. Φάνηκε όμως και το ότι αυτοί που αγωνίστηκαν είχαν διάθεση και ικανότητα η οποία έφερε τη νίκη σε μια έδρα που παραδοσιακά δυσκολευόμαστε.
Ο Γιοβάνοβιτς επιβεβαιώνοντας τις προβλέψεις προτίμησε τη διάταξη με έναν επιθετικό έτσι ο Αλμέιδα ήταν ο μοναδικός προωθημένος και ο Σολάρι έμεινε στον πάγκο. Τη θέση του Χαραλαμπίδη στο δεξί άκρο της μεσαίας γραμμής πήρε ο Σολωμού ενώ ρόλο αντί Μαρσίνιο είχε Μαντούκα που μετακινήθηκε στο κέντρο λίγο πιο μπροστά από τους Πίντο και Μοράις. Αυτό έφερε στο αρχικό σχήμα και τον Τρισκόφσκι στο αριστερό άκρο της μεσαίας γραμμής.
Ο αγώνας ξεκίνησε αναγνωριστικά και για τις δυο ομάδες με τον Εθνικό να επιβεβαιώνει τους αμυντικού του προσανατολισμούς γεγονός που έκανε δύσκολη την προσπάθεια των παικτών του Γιοβάνοβιτς. Πιέζοντας από πολύ ψηλά οι γηπεδούχοι κατάφεραν να δυσκολέψουν τη σωστή οργάνωση της ομάδας μας, γεγονός που οδήγησε και σε κάποια εύκολα λάθη. Η εικόνα αυτή με το ΑΠΟΕΛ να μην μπορεί να οργανωθεί σωστά συνεχίστηκε μέχρι και το εικοστό λεπτό. Από εκεί και πέρα η εικόνα άλλαξε αφού ο Εθνικός δεν μπορούσε να συνεχίσει να πιέζει και η ομάδα μας ανεβάζοντας την απόδοση της κατάφερε να κερδίσει την μάχη του κέντρου.
Η καλή κυκλοφορία της μπάλας έφερε σε χρόνο ρεκόρ το τέρμα που θέλαμε αφού στο 25′ και μετά από εκτέλεση κόρνερ η μπάλα κατέληξε στον Τρισκόφσκι ο οποίος με γυριστό σουτ έστειλε την μπάλα στα δίκτυα. Όπως φάνηκε και από το φακό της LTV η μπάλα πέρασε τη γραμμή τέρματος και ευτυχώς που ο βοηθός δεν παρασύρθηκε από τον οποιονδήποτε.
Στη συνέχεια η ομάδα μας κατάφερε να ελέγξει το ρυθμό του αγώνα αφού οι παίκτες του Σάμπουριτς δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν. Με σωστή αμυντική λειτουργία και χωρίς λάθη, οι διάδρομοι προς την εστία του Χιώτη έκλεισαν. Το γκολ του Τρισκόφσκι έφερε την ηρεμία που χρειαζόμασταν αλλά με τους Μαντούκα και Αλμειδα στενά μαρκαρισμένους δεν μπορέσαμε να γίνουμε απειλητικοί. Παρόλα αυτά στις καθυστερήσεις ο Αλμέιδα χόρεψε την αντίπαλη άμυνα αλλά το πλάγιο σουτ του χτύπησε στο δοκάρι και πέρασε έξω.
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με την ομάδα μας να επιδιώκει το δεύτερο γκολ που θα τις έδινε το μεγάλο προβάδισμα και στηριζόμενη στις ατομικές περισσότερο προσπάθειες του Αλμειδα έφτασε δυο φορές πολύ κοντά σε αυτό. Στο 51′ ο Βραζιλιάνος από πολύ καλή θέση πλάσαρε έξω ενώ δυο λεπτά αργότερα η πάσα του κατέληξε στον Τρισκόφσκι του οποίου το σουτ πέρασε έξω.
Δυστυχώς όχι μόνο δεν υπήρξε συνέχεια αλλά ένα νεκρό αγωνιστικά δεκάλεπτο έδωσε την ευκαιρία στον Εθνικό να ανασυνταχθεί και να αρχίσει να επισκέπτεται συχνά την περιοχή του Χιώτη. Στο 61′ ήρθε και η πρώτη τους ευκαιρία μάλιστα μετά από κεφαλιά του Κεμπάτζε την οποία απέκρουσε ο Χιώτης. Σταδιακά η ομάδα μας ισορρόπησε και πάλι τον αγώνα και στα τελευταία 20 λεπτά ο αγώνας ήταν δίκοπο μαχαίρι αφού το εύθραυστο σκορ έδινε ελπίδες στους γηπεδούχους.
Όταν στο 73′ ο Μαντούκα έχασε τεράστια ευκαιρία με το σουτ του να περνά έξω επιβεβαιώθηκε ότι τα τελευταία λεπτά θα ήταν ακατάλληλα για καρδιακούς. Στο 80′ έγιναν οι κινήσεις του Γιοβάνοβιτς από τον πάγκο με τους Σολάρι και Αλεξάνδρου να αντικαθιστούν τους Αλμέιδα και Μαντούκα αντίστοιχα.
Κίτρινες: Αίλτον
ΑΠΟΕΛ
Χιώτης, Πουρσαϊτίδης. Μποαβεντούρα, Κόντης, Γκριτσάροφ, Μοράις, Πίντο, Μαντούκα (80′ Αλεξάνδρου), Σολωμού, Τρισκόφσκι (90′ Μπρούσερ), Αλμειδα (80′ Σολάρι)
