Τα λόγια, οι αναλύσεις, οι ψευδαισθήσεις και όσα άλλα γράφονται και διαβάζονται για το πώς έχει καταντήσει ο ΑΠΟΕΛ μας, έχουν γεμίσει κάθε ΑΠΟΕΛίστα με μια τεράστια δόση απογοήτευσης.
Το ποτήρι δεν είναι ούτε μισογεμάτο ούτε μισοάδειο. Το ποτήρι είναι κενό.
Η εμπιστοσύνη κλονίστηκε εδώ και καιρό ακόμα και σε όσους προσπαθούσαν να δουν τα πράγματα έστω και με μια μικρή τάση αισιοδοξίας για το μέλλον. Οι πρακτικές είναι αναποτελεσματικές και η εικόνα που ο ΑΠΟΕΛ εκπέμπει προς τον κόσμο του, τόσο αγωνιστικά όσο και οργανωτικά είναι με μια λέξη απογοητευτική.
Η εικόνα του ΑΠΟΕΛ που έκανε την Ευρώπη να παραμιλά και η απόλυτη κυριαρχία στην Κύπρο έχει καταρρεύσει εν ριπή οφθαλμού. Το ΑΠΟΕΛ δεν εμπνέει τους οπαδούς του, δεν ελκύει τους φιλάθλους του και δεν τρομάζει τους αντιπάλους τους.
Η κατάσταση αποσύνθεσης στην οποία έχει περιέλθει, με τον κάθε ουρανοκατέβατο δήθεν ποδοσφαιριστή να εκφράζει την επιθυμία του να αποχωρήσει, αντανακλά και την υγεία που έπαψε να διαθέτει η ομάδα μας.
Κανένας εκπρόσωπος της εταιρείας δεν μπορεί να ανατρέψει αυτή την εικόνα με λόγια και υποσχέσεις. Ο Πρόδρομος Πετρίδης δεν τυγχάνει αποδοχής και το γεγονός ότι το αντιλαμβάνεται αυτό αλλά επιμένει να θεωρεί ότι μπορεί να κερδίσει πίσω τον ΑΠΟΕΛίστα, είναι απλά μια εγωιστική προσέγγιση που πληγώνει ακόμα περισσότερο την ομάδα μας.
Δεν χρειάζεται να πούμε τι πρέπει να γίνει. Αν πραγματικά αγαπούν το ΑΠΟΕΛ όσοι βρίσκονται στις διάφορες διοικητικές θέσεις στην εταιρεία θα πρέπει να βγάλουν τις παρωπίδες και να αντιληφθούν ότι όσο το καθυστερούν τόσο περισσότερο βλάπτουν την ομάδα.