Ε, όχι, και πελάτες του ΑΠΟΕΛ…

Ένα από τα συνθήματα που ακούστηκε ψες με τη λήξη του αγώνα ήταν το γνωστό “είστε οι καλύτεροι πελάτες” που φώναξαν οι οπαδοί μας με αφορμή τη δεύτερη νίκη επί του Ολυμπιακού. Αν και υπερβολικό έδωσε την αφορμή για την πιο κάτω άποψη – κριτική για τον Ολυμπιακό…

Το σχετικό ποστ του contra.gr

Αν το ζητούμενο για τον Ολυμπιακό ήταν η πρόκριση στους “32” του Europa, έστω και ως δεύτερος σε έναν όμιλο με ΑΠΟΕΛ, Αστάνα και Γιουνγκ Μπόις, όλα καλά. Δεν χρειάζεται να διαβάσετε τις παρακάτω γραμμές, καθώς μάλλον εκπέμπουμε σε διαφορετικό μήκος κύματος.

Αν ανήκετε στην κατηγόρια, επίσης, εκείνων που θεωρούν ότι κάθε μορφής κριτική αποτελεί “πόλεμο” στην ομάδα, ισχύει το ίδιο.

Η δική μου άποψη, είναι πως όποιος μένει ευχαριστημένος από τον φετινό Ολυμπιακό και δεν περιμένει πολλά περισσότερα, μάλλον έχει μικρύνει πολύ στο μυαλό του το μέγεθος αυτής της ομάδας. Δεν θα σταθώ στον αποκλεισμό από τη Μπερ Σεβά. Ήταν στραβό το κλήμα το καλοκαίρι, το… έφαγαν και οι πιο έτοιμοι Ισραηλινοί. Μέσα στο πρόγραμμα είναι κι ένας αποκλεισμός, όσο οδυνηρός κι αν αποδεικνύεται.

Το ζητούμενο είναι τι έχει κάνει από εκεί και πέρα ο Ολυμπιακός. Δε νομίζω ότι το ταβάνι αυτής της ομάδας είναι να δείχνει τα… δόντια της απέναντι σε αυτό τον Παναθηναϊκό, αυτή την ΑΕΚ και αυτόν τον ΠΑΟΚ. Μέχρι πέρυσι οι Ερυθρόλευκοι ήταν ομάδα επιπέδου Champions League. Θα ήταν και φέτος αν δεν στράβωνε η δουλειά τον Αύγουστο.

Σε αυτή την ομάδα, λοιπόν, που έχει σαρώσει τους τίτλους κι όπως όλα δείχνουν θα πάρει και τον φετινό, δεν επιτρέπονται εμφανίσεις όπως της Πέμπτης. Όχι τόσο λόγω αποτελέσματος, αλλά λόγω παρουσίας. Μπάλα είναι, μπορεί σε ένα παιχνίδι να πάνε όλα στραβά και να έρθουν τα πάνω-κάτω.

Στην Κύπρο, όμως, όλα εξελίχθηκαν φυσιολογικά με βάση τη ροή του αγώνα. Τίποτα αφύσικο δεν συνέβη. Ο ΑΠΟΕΛ ήταν πιο διαβασμένος, πιο οργανωμένος, πιο μαχητικός, η ομάδα που ζήτησε πιο πολύ και πιο σωστά τη νίκη, με αποτέλεσμα να την κατακτήσει και σχετικά εύκολα. Αυτό είναι και το άσχημο της υπόθεσης. Ότι η καλύτερη ομάδα νίκησε κι αυτή δεν ήταν ο Ολυμπιακός!

Στο αντίστοιχο ματς του “Καραϊσκάκη”, τουλάχιστον, οι “ερυθρόλευκοι” μπορεί να επιτέθηκαν άναρχα και χωρίς σοβαρό πλάνο, αλλά έχασαν μεγάλες ευκαιρίες για να πάρουν το παιχνίδι. Χθες δεν είχαν ούτε τον στοιχειώδη εγωισμό να αντιδράσουν απέναντι σε μια ομάδα του χεριού τους που τους νίκησε και μέσα στο σπίτι τους.

Δεν υπήρχε Ολυμπιακός στο γήπεδο. Δεν ταξίδεψε ποτέ στην Κύπρο. Χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς καθαρό μυαλό, χωρίς διάθεση να μπουν στη… φωτιά για να διεκδικήσουν τη νίκη απέναντι σε μια ομάδα που “δάγκωνε” και ήταν αποφασισμένη, όπως και στο “Καραϊσκάκη”, να τα δώσει όλα.

Δεν χρειάστηκε να κάνει προπονητική υπέρβαση ο Τόμας Κρίστιανσεν για να φέρει η ομάδα του το παιχνίδι στα μέτρα της. Σφιχτή άμυνα χρειάστηκε, προσήλωση στο ανασταλτικό σκέλος, δυναμισμό στις προσωπικές ενέργειες, διπλομαρκάρισμα πάνω στον Μάρτινς για να μην κάνει παιχνίδι και μπαλιές στην πλάτη της άμυνας του Ολυμπιακού που έχει εξελιχθεί στην αχίλλειο πτέρνα του.

ΦΛΥΑΡΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΟΥΣΙΑ

Ο Ολυμπιακός, φλύαρος και χωρίς ουσία, είχε απλά την κατοχή της μπάλας. Με αργές επιλογές, ακόμη πιο αργή σκέψη, χωρίς ίχνος φρεσκάδας, ενέργειας και ρυθμού. Με παίκτες χωρίς καθαρό μυαλό, χωρίς διάθεση να παλέψουν για τη νίκη. Την πρόκριση, για να μην ξεχνιόμαστε, είχαν εξασφαλίσει και οι δύο ομάδες. Ούτε ο ΑΠΟΕΛ έπαιζε με αυξημένο κίνητρο, αλλά οι ποδοσφαιριστές του “δάγκωναν” σαν τα σκυλιά…

Δεν υπήρχε “ερυθρόλευκος” που να ξεκολλήσει από τη μετριότητα. Δεν υπήρξε ούτε ένας που να δικαιολογήσει την παρουσία του! Κι όταν η καθίζηση είναι συνολική, ακόμη κι αν τα ατομικά λάθη είναι από μεγάλα ως παιδαριώδη (όπως στη φάση του 1-0 που οι Σωτηρίου διέσυρε Λεάλι, Ντα Κόστα, Βιάνα), το πρόβλημα ακουμπάει περισσότερο τον προπονητή και λιγότερο τους ποδοσφαιριστές…

Η ομάδα είναι προβλέψιμη καιρό τώρα. Όσο έχει ενέργεια περισσότερη από των αντιπάλων, με δεδομένη και την ποιότητά της, φτάνει στις νίκες. Όταν δεν έχει, ο Θεός να βάλει το χέρι του. Οι επιλογές του Πορτογάλου κόουτς κρίθηκαν, για άλλη μια φορά, το λιγότερο ανεπαρκείς. Στον πάγκο ήταν ο Τσόρι, ο Καμπιάσο, ο Μπουχαλάκης και τέσσερις πιτσιρικάδες.

Ο Μποτία έμεινε -τιμωρημένος- στην Αθήνα. Ο Μιλιβόγεβιτς εξαντλημένος και στο όριο καρτών. Ο Μάριν δεν υπάρχει πουθενά. Κάποια… αμαρτία προφανώς πληρώνει και κάνει πλακίτσα με τον Ζντιέλαρ στου Ρέντη, όταν η ομάδα βρίσκεται στην Κύπρο για ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι που έστω για το γόητρο είχε μεγάλη σημασία.

Για το δίδυμο Ντα Κόστα-Βιάνα τι να πει κανείς; Ανήκω στην κατηγορία εκείνων που θεωρούν ότι ο Πορτογάλος στόπερ έχει ακούσει περισσότερα απ’ όσα του αναλογούν, αλλά τι δικαιολογίες να βρει κανείς με εμφανίσεις όπως αυτή απέναντι στον Πιέρο Σωτηρίου; Τέτοια… θάλασσα δεν επιτρέπεται να πίνουν οι κεντρικοί αμυντικοί του Ολυμπιακού ακόμη κι αν έχουν απέναντί τους τον… Μπενζεμά, όχι τον διεθνή Κύπριο φορ, όσο ικανός κι αν είναι.

Ο Ρομαό που τόσο καιρό περιμέναμε να δούμε, σε όλο το πρώτο ημίχρονο έψαχνε τη θέση του στο γήπεδο. Ο Ελιουνούσι έδειχνε… πεθαμένος, χωρίς ενέργεια και βενζίνη από πολύ νωρίς. Ο -αρχηγός χθες- Φορτούνης έμοιαζε με κακή φωτοτυπία του παικταρά που όλοι ξέρουμε. Ο Ιντέγε πάλευε μόνος με τα θηρία, χωρίς να πάρει μια πάσα της προκοπής. Ο Σεμπά μάχιμος, αλλά μέχρι εκεί…

ΝΤΡΑΠΗΚΕ ΚΑΝΕΙΣ;

Ήθελα να ήξερα, αν ντράπηκε κανείς ακούγοντας τους οπαδούς του ΑΠΟΕΛ να φωνάζουν μετά το 2-0 στους παίκτες του Ολυμπιακού και στον κόσμο τους ότι “είστε οι καλύτεροι πελάτες”! Ενοχλήθηκε κανείς, τσαντίστηκε, πέρα από τους περίπου 1.500 “ερυθρόλευκους” οπαδούς που ήταν πάλι εκεί; Φαντάζομαι ότι κι άνθρωποι της ομάδας που τη ζουν και την υπηρετούν χρόνια θα ένιωσαν έτσι, αλλά έπνιξαν την οργή τους…

Το ταβάνι του Ολυμπιακού είναι πολύ ψηλότερο, αλλά έχει μικρύνει επικίνδυνα! Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο εγωιστής Μπέντο που θα ζήσει και θα πεθάνει με τις εμμονές του, αλλά όλοι όσοι σε κάθε στραβή, σε κάθε λάθος, έχουν έτοιμη και μια δικαιολογία. Το ρόστερ του Ολυμπιακού είναι καλύτερο από το περσινό και ικανότερο για πολλά περισσότερα. Αυτό το ρόστερ, ο Πορτογάλος το έχει… κόψει στα δύο, έχει στερήσει από την ομάδα πολύ σημαντικές μονάδες, ενώ έχει… ξεζουμίσει κι εκείνους που εμπιστεύεται! Ως πότε;

Το παρήγορο της όλης υπόθεσης, είναι ότι υπάρχει χρόνος μπροστά για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα. Η πρόκριση κατακτήθηκε, αλλά ενόψει της συνέχειας, δεν μπορεί να υπάρξει άλλος χαμένος χρόνος, ούτε εκπτώσεις σε -γενναίες- αποφάσεις. Δεν ξέρω αν ο Μπέντο μπορεί ή δεν μπορεί, αυτό ας το κρίνουν οι αρμόδιοι. Το θέμα είναι ότι τέτοιες ντροπιαστικές ήττες, σε συνδυασμό με τέτοιες εμφανίσεις, απαγορεύονται για τον Ολυμπιακό. Ιδιαίτερα από ομάδες χαμηλότερης δυναμικότητας που απλά έχουν ισχυρότερο κίνητρο και παίκτες σαν τον -δανεικό- Γιαννιώτα που τα δίνουν όλα…

Όσοι ενοχλήθηκαν, λοιπόν, βλέποντας αυτή την εικόνα και ακούγοντας συνθήματα για… πελάτες, ας πράξουν τα δέοντα για να οδηγήσουν τον Ολυμπιακό εκεί που του αξίζει, εκεί που πρέπει. Η φανέλα είναι πολύ βαριά για να παίζουν κάποιοι μαζί της…