Δυστυχώς δεν ήταν η πρώτη φορά

Ο προπονητής μας δέχεται απόλυτα δικαιολογημένα έντονη κριτική από σχετικούς και άσχετους αφού η ομάδα ακολουθεί μια πορεία τους τελευταίους τρεις μήνες που δεν πείθει κανέναν. Πρόκειται για πορεία ομάδας που κινδυνεύει να χάσει το πρωτάθλημα, τη στιγμή που ναι έπρεπε να απολαμβάνει μια σημαντική βαθμολογική διαφορά από τον Απόλλωνα.

Ο ΑΠΟΕΛ αδυνατεί γιατί παρόλο που ο Τραμετσάνι έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη βελτίωση της ομάδας τους πρώτους 2-3 μήνες στη συνέχεια άρχισαν να αναδεικνύονται οι αρνητικές του πτυχές.

O Ιταλός προπονητής παρουσιάζεται κολλημένος στις επιλογές κάποιων παικτών όσον αφορά το αρχικό σχήμα και τη θέση που αγωνίζονται ενώ εξίσου αν όχι και μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι αλλαγές του δεν βοηθούν την κατάσταση.

Αυτό αποτυπώθηκε πλήρως και στον τελευταίο αγώνα. Οι Ζαχίντ και Μοράις επανήλθαν στο αρχικό σχήμα μετά που εξαφανίστηκαν για καμπόσο καιρό. Μάλλον φυσιολογικά δεν είχαν καλό ρυθμό οπότε με καθυστέρηση ο Νορβηγός έγινε αλλαγή. Αντί όμως να περάσει στη θέση του ο Ντε Βινσέτι ή και ο Εφραίμ προκειμένου να υπάρχει στο γήπεδο ένας οργανωτικός μέσος, προτιμήθηκε ο Τάμαρι.

Σαν αποτέλεσμα η ομάδα δεν μπορούσε να αναπτυχθεί από τον κεντρικό άξονα και αφέθηκε στις ατομικές εξάρσεις που αυτή τη φορά δεν έφεραν αποτέλεσμα.

Τουλάχιστον περίεργη μπορεί να χαρακτηριστεί και η αλλαγή στο 89. Με την ομάδα μας να έχει ανάγκη κάθε δευτερόλεπτο ο Τραμετσάνι προχώρησε στην τελευταία κίνηση. Πέρασε στον αγώνα τον Βινιτγκάλ και βάφτισε αριστερό χαφ τον Μπέζιακ!

Οι Αλωνεύτης, Εφραίμ και Μπάλογκ συνέχισαν να βράζουν και να απορούν. Όπως όλοι μας.

Και δυστυχώς δεν ήταν η πρώτη φορά.