Με την ολοκλήρωση της 11ης αγωνιστικής ο ΑΠΟΕΛ μοιράζεται την πρώτη θέση της βαθμολογίας με την ΑΕΚ ενώ η Ανόρθωση καραδοκεί έχοντας δύο λιγότερους βαθμούς. Μετά τις νίκες με τα πελώρια σκορ ακολούθησε η ανώμαλη προσγείωση αφού η ομάδα έβγαλε στην επιφάνεια τις αδυναμίες που νομίσαμε ότι θα περιορίζονταν στο ελάχιστο επί Κετσπάγια.
Ο καθένας έχει τη δική του άποψη για το τι έφταιξε στον χτεσινό αγώνα, τα γενικότερα λάθη που έχουν γίνει στο σχεδιασμό του φετινού ΑΠΟΕΛ αλλά και τις προοπτικές της ομάδας.
Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους είναι ότι οι διαφορές μας από τις υπόλοιπες ομάδες που πάνε για πρωτάθλημα δεν είναι τόσο μεγάλες όσο νομίζαμε. Αν εξαιρέσουμε τους μισθούς των ποδοσφαιριστών που αυτό είναι μια τεράστια ιστορία-πληγή από μόνη της, η βαθμολογία μιλά από μόνη της.
Ο ΑΠΟΕΛ μπορεί και καλύτερα νοούμενου ότι οι πρωταγωνιστές που δεν είναι άλλοι από τους παίκτες και την τεχνική ηγεσία θα κάνουν το κάτι παραπάνω. Ο Κετσπάγια ξέρει πολύ καλά τι μπορεί να αναμένει από κάθε ποδοσφαιριστή ενώ και ο ίδιος θα πρέπει να κάνει τη δική του αυτοκριτική.
Δυο αγώνες χωρίς νίκη είναι πάρα πολλοί για την ομάδα με το θεωρητικά πληρέστερο ρόστερ οπότε οι πρωταγωνιστές καλούνται να συνέλθουν και να οδηγήσουν την ομάδα εκ νέου στο δρόμο των επιτυχιών.