Δεν είμαστε πια πρωταθλητές!

Εκεί που μέχρι πριν 20 μέρες υπήρχαν βάσιμες υποψίες ότι ο ΑΠΟΕΛ θα αποχαιρετούσε το 2016 με σημαντική διαφορά από την πρωτοπόρο ΑΕΚ τα δεδομένα άλλαξαν άρδην και προς όφελος της ομάδας μας. Ο Κρίστιανσεν και οι παίκτες του κερδίζουν μια χαρά και ντέρμπι έτσι σε συνδυασμό με τις χτυπητές αδυναμίες της ΑΕΚ βρεθήκαμε και εμείς στην κορυφή.

Παρόλο που ο αγώνας του Σαββάτου με τον Ερμή θα είναι πιο δύσκολος από αυτόν με την Ανόρθωση η αίσθηση που επικρατεί πλέον είναι ότι από τη στιγμή που η ομάδα του Καραπατάκη δεν μπόρεσε να διαφυλάξει ή να αυξήσει την υπέρ της διαφορά, τα δεδομένα θα διαφοροποιηθούν υπέρ του ΑΠΟΕΛ.

Η εκτίμηση είναι ότι με τη δεδομένη την ενίσχυση που θα έχουμε στην μεταγραφική Ιανουαρίου και με την προσοχή αποκλειστικά στραμμένη στο πρωτάθλημα μετά τους αγώνες με την Μπιλμπάο θα καταφέρουμε να πετύχουμε τον μεγαλύτερο φετινό στόχο.

Παραδοσιακά έχουμε απώλειες την περίοδο Δεκεμβρίου – Ιανουαρίου ανεξαρτήτως αντιπάλου οπότε το ότι εξανεμίστηκε το -4 δεν πρέπει να δημιουργεί επικίνδυνη ευφορία. Το λέω γιατί διαβάζω ήδη ότι κάποιοι νιώθουν ότι οι άλλοι έχασαν την ευκαιρία που είχαν.

Η προσθήκη δύο παικτών που θα μπορέσουν να βοηθήσουν άμεσα και σημαντικά εξακολουθεί να είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να πάνε όλα καλά. Ο ΑΠΟΕΛ έχει ανισορροπίες στο ρόστερ του τις οποίες ο Κρίστιανσεν και μερικοί παίκτες έκρυψαν πολύ καλά στο πρώτο μισό της χρονιάς.

Όσο και αν ορισμένοι ιεραρχούν διαφορετικά τις ανάγκες θέλουμε έναν επιθετικό αλλά και έναν αμυντικό μέσο. Εννοείται ότι υπάρχει θέμα και με τις επιλογές στο κέντρο της άμυνας οπότε θα γίνει η γνωστή αλλά μη αποτελεσματική μέχρι σήμερα προσπάθεια να βρεθεί ένα τεσσαρο-εξάρι όπως αποκαλούν οι παλιοί το αμυντικό χαφ που μπορεί να παίξει και κεντρικός αμυντικός.

Νούνο και Αρτυματάς

Σχετική με το θέμα όμως είναι και μια πιο στρατηγική απόφαση που πρέπει να πάρουν οι αρμόδιοι. Αυτή αφορά την προοπτική και το ποδοσφαιρικό μέλλον των Μοράις και Αρτυματά. Πρόκειται για δυο αμυντικά χαφ με τον καθένα να έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες. Ο Νουνό είναι ο καταλύτης του ΑΠΟΕΛ την τελευταία δεκαετία και παρά το ότι άρχισε να χάνει κάποια κλικ η ποιότητα και συνεισφορά του εξακολουθεί να είναι βαρόμετρο.

Κάποιος που καταλάβει λοιπόν περισσότερο από εμάς πρέπει να κρίνει αν μπορεί στα τελευταία στάδια της καριέρας του να μετεξελιχθεί σε έναν πολύ καλό κεντρικό αμυντικό.

Τα ίδια ισχύουν και για τον Αρτύματα. Πέρσι επί Κετσπάγια αγωνίστηκε σχεδόν σε όλες τις θέσεις και δόθηκε η εντύπωση ότι πρόκειται για έναν τρομερά πολυσύνθετο παίκτη. Φέτος με τον τρόπο που θέλει τον ΑΠΟΕΛ να αγωνίζεται και με τις ποιοτικές επιλογές που υπάρχουν ο Αρτυματάς θεωρείται λύση ανάγκης.

Αν πρόκειται λοιπόν για ένα αμυντικό χαφ που δεν μπορεί να μάθει και να δώσει ποιοτικές λύσεις ως κεντρικός αμυντικός θα πρέπει να συμβιβαστούμε με τις ενδείξεις ότι θα είναι δύσκολο να παίξει στον ΑΠΟΕΛ.

Έκτος και αν οι επόμενοι Μπρεσάν που θα έρθουν αποδειχτούν αποτυχημένες μεταγραφές!