apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Γενέθλια έχει σήμερα ένας άνθρωπος που όλη του η ζωή ήταν ΑΠΟΕΛ. Ο λόγος για τον Κώστα Στεφάνου, γνωστός και ως Μπάγεβιτς. Βρήκαμε μια συνέντευξη του στην Sportday που τα λέει όλα.
Τι σημαίνει ΑΠΟΕΛ για σένα και από πότε εργάζεσαι στην ομάδα;
«ΑΠΟΕΛ για μένα σημαίνει όλη μου η ζωή. Εδώ και 25 χρόνια δουλεύω σ’ αυτήν την ομάδα. Συγκεκριμένα το 1990 πήγα ως λειτουργός ακαδημιών. Στη συνέχεια εργάστηκα ως έφορος της β’ ομάδας και το 2003, μετά από εισήγηση του Νικάκη Κατζιηλιέρη επί προεδρίας Πρόδρομου Πετρίδη, με προπονητή τον Ντούσαν Ούχριν. Από τότε είμαι καθημερινά στη διάθεση της ομάδας».
Πώς είναι η σχέση σου με τον πατέρα του Αρχαγγέλου, τον κύριο Αντωνάκη;
«Πάρα πολύ καλές. Τον θεωρώ σαν δεύτερό μου πατέρα. Το βλέπω καθημερινά, έχουμε καθημερινή επαφή και όταν λέω ότι τον θεωρώ σαν δεύτερο μου πατέρα το εννοώ, έτσι τον νιώθω τον Αντωνάκη».
Με ποιους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στο ΑΠΟΕΛ διατηρείς στενές σχέσεις;
«Με όλους ήταν πολύ καλές οι σχέσεις μου, ήμουνα πάντα στην διάθεσήτους όμως είναι φυσιολογικό με κάποιους να… κολλήσεις περισσότερο και να δεθείς περισσότερο. Από τους Κύπριους ποδοσφαιριστές διατηρώ στενές σχέσεις με τους Γιάννο Ιωάννου, Κώστα Φασουλιώτη, Χρύση Μιχαήλ, Μαρίνο Σατσιά, Μάριο Νεοφύτου, από αυτούς που βρίσκονται τώρα στο ρόστερ με τους Νεκτάριο Αλεξάνδρου και Κωνσταντίνο Χαραλαμπίδη, ενώ έχω πολύ στενή επαφή και με τους Ρικάρντο Φερνάντες, Νίκο Μαχλά, Χρίστο Κόντη και Διονύση Χιώτη».
Με ποιο προπονητή που πέρασε από το ΑΠΟΕΛ ήσουν πολύ κοντά;
«Ένας άνθρωπος που πέρασε από το ΑΠΟΕΛ σαν προπονητής και με τον οποίο έχουμε δεθεί αρκετά είναι ο Μαρίνος Ουζουνίδης. Από την πρώτη στιγμή δέσαμε και εξακολουθούμε να έχουμε πολύ καλή φιλική και οικογενειακή σχέση και στενή επαφή».
Ποιες οι πιο ευτυχισμένες σου στιγμές ως τώρα στο ΑΠΟΕΛ;
«Νιώθω ευλογημένος καθώς πέρασα πολλές ευτυχισμένες στιγμές με αυτή την ομάδα. Βέβαια κάποιες από αυτές ξεχωρίζουν ιδιαίτερα και δεν θα τις ξεχάσω ποτέ μου. Το παιχνίδι με την Παρτιζάν τον Αύγουστο του 2009. Τότε προκριθήκαμε στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ για πρώτη φορά στην ιστορία μας εξσφαλίζοντας παράλληλα θέση στου ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Βέβαια στην συνέχεια προκριθήκαμε και παίξαμε Τσάμπιονς Λιγκ αποκλείοντας την Κοπεγχάγη. Ακόμη παιχνίδι που θα θυμάμαι για πάντα ήταν αυτό στην παγωμένη Αγία Πετρούπολη στις 23 Νοεμβρίου του 2011 με την Ζενίτ. Φέραμε ισοπαλία 0-0 και προκριθήκαμε στις καλύτερες 16 ομάδες του Champions League. Όμορφη στιγμή ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου το 2005-06. Νικήσαμε 3-2 την ΑΕΚ στην παράταση στο ΓΣΖ».
Ποιες άσχημες στιγμές βρίσκονται στη μνήμη σου;
«Η εποχή κατά την οποία το ΑΠΟΕΛ αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα ήταν μια πολύ δύσκολη εποχή. Τότε δούλευα στην ομάδα σαν λειτουργός Ακαδημιών και ένιωσα τα προβλήματα από πρώτο χέρι».
Πώς βίωσες τις ωραίες στιγμές που το ΑΠΟΕΛ έλαβε μέρος σε ομίλους ευρωπαϊκών διοργανώσεων;
«Ήταν στιγμές που δύσκολα μπορείς να τις χαρακτηρίσεις με λόγια. Ήταν κάτι το φανταστικό, απίστευτο συναίσθημα, πρέπει να το ζήσεις για να καταλάβεις τι σημαίνει αυτό το πράγμα».
ΤΟ ΠΡΟΣΩΝΥΜΙΟ «ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ»
Στο ευρύτερο κοινό του ΑΠΟΕΛ και της οικογένειας του Αρχαγγέλου ο Κώστας Στεφάνου είναι γνωστός ως «Μπάγεβιτς», ένα προσωνύμιο το οποίο κουβαλά εδώ και πολλά χρόνια.
«Το 1977 ένας παιδικός μου φίλος, ο Ιάσονας, που παίζαμε ποδόσφαιρο στις γειτονιές και στις αλάνες, βλέποντας τον Ντούσαν Μπάγεβιτς όταν πήγε εκείνη την χρονιά να παίξει ποδόσφαιρο στην ΑΕΚ Αθηνών και πόσο καλός κεφαλοσφαιριστής ήταν, μου κόλλησε το προσωνύμιο Μπάγεβιτς (ήμουν και εγώ καλός στο ψηλό παιχνίδι και στις κεφαλιές). Από τότε μου έμεινε το Μπάγεβιτς και συνεχίζει μέχρι σήμερα, είναι ένα προσωνύμιο το οποίο κρατάει πολλά χρόνια».
«Έκανα μόνο καλούς φίλους»
Όταν ο Κώστας Στεφάνου ρωτήθηκε για το τι κρατά 25 χρόνια στο ΑΠΟΕΛ, τότε συγκινήθηκε. Η συγκίνηση δεν κρύφτηκε καθώς δάκρυσε. Εξάλλου 25 χρόνια δεν είναι λίγα, είναι μια ολόκληρη ζωή στις υπηρεσίες αυτής της ομάδας την οποία νιώθει σαν οικογένειά του. Παράλληλα ευχαρίστησε και τη δική του οικογένεια για τη στήριξη και την υπομονή.
«Στα 25 χρόνια παρουσίας μου στην ομάδα αυτό που κρατώ και νομίζω ότι είναι το σημαντικότερο είναι πολύ καλούς και αληθινούς φίλους (δάκρυσε). Πέρασα πολλά με το ΑΠΟΕΛ και μόνο φίλους έκανα. Βέβαια πρέπει το μεγαλύτερο ευχαριστώ πρέπει να πάει στην οικογένεια μου στο σπίτι καθώς χωρίς την στήριξη και την υπομονή που κάνουν όταν λείπω τόσες ώρες από το σπίτι μου δίνουν δύναμη. Τους ευχαριστώ για τα πάνα» τόνισε συγκινημένος ο κ. Στεφάνου.
