Η προσπάθεια να σωθεί η χρονιά εξελίσσεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Οι έντεκα συνεχόμενες νίκες έφεραν την ομάδα μας στην κορυφή και το σημαντικό +3 το οποίο όμως δεν διασφαλίζει τίποτε. Η τιτάνια προσπάθεια φέρει την υπογραφή των παικτών που μετά την ήττα από τη Δόξα αντιλήφθηκαν ότι ο ΑΠΟΕΛ και οι ίδιοι προσωπικά έπιασαν πάτο.
Η επάνοδος έγινε εφικτή γιατί η παλιοσειρά και οι τρεις προσθήκες της μεταγραφικής του Ιανουαρίου, έκαναν πράξη αυτά που ζητούσε από αυτούς ο Κετσπάγια. Η παράμετρος αυτή πρέπει να αναδειχθεί γιατί ο ΑΠΟΕΛ στερείται σε μεγάλο βαθμό της βοήθειας που θα έπρεπε να έχει από τις μεταγραφές του καλοκαιριού.
Με εξαίρεση τον Καβενάγκι που εδώ και καιρό παραμένει παροπλισμένος όλοι οι άλλοι δυσκολεύονται για διάφορους λόγους να κάνουν τη διαφορά. Οι περιπτώσεις δυο παικτών δείχνουν ότι ποτέ δεν είναι αργά αφού ακολουθούν πολλοί και σημαντικοί αγώνες…
Αναφερόμαστε στους Βάντερ και Αστίθ οι οποίοι στους τελευταίους αγώνες έχουν ουσιαστικό χρόνο συμμετοχής και βοηθούν την ομάδα να διατηρήσει το σερί νικών. Ο Βραζιλιάνος είναι η πιο χαρακτηριστική περίπτωση αφού πρόκειται για παίκτη που μπορεί να αλλάξει τη ροή ενός αγώνας.
Έχουμε λοιπόν ανάγκη από τον καθένα ξεχωριστά να κάνει την προσωπική του υπέρβαση στους αγώνες που απομένουν. Ακόμα και αυτός ο Στιλιτς που κάθεται απογοητευμένος και παρέα με τον Πιατκόφσκι στον πάγκο ίσως κληθεί να αγωνιστεί. Ίσως ακόμα και αυτός ο Πολωνός.
Όσο τραβηγμένο λοιπόν και αν θεωρείται θα πρέπει όλοι ανεξαιρέτως να κάνουν το κάτι παραπάνω έτσι ώστε στο τέλος να κατακτήσουν το πρωτάθλημα.