Ας συνέλθουμε

“Ο Ακροβολιστής θα κτυπά αλύπητα σε ανύποπτο χρόνο, άμεσα ή έμμεσα, οποιοδήποτε και οτιδήποτε πλήττει ή προσπαθεί να πλήξει τα συμφέροντα του ΑΠΟΕΛ. Ο ΑΠΟΕΛ είναι πάνω απ’ όλα, γι’ αυτό καλά κάνουν να προσέξουν όλοι οι αντιΑΠΟΕΛΙΣΤΕΣ για να μη νιώσουν τα πυρά του Ακροβολιστή.”

Μια ήττα είναι πάντα επώδυνη αλλά όπως πάντα οι μετέπειτα αντιδράσεις είναι ακραίες και υπερβολικές. Δυστυχώς κρατήσαμε εν ζωή πριν 2 εβδομάδες τους χόχους και τώρα αναστήσαμε από τους νεκρούς τους ξιμαρισμένους. Μέχρι το 70’ έπαιζαν να κρατήσουν την ισοπαλία και ξαφνικά μας κέρδισαν χωρίς ούτε οι ίδιοι να το καταλάβουν. Τα συνηθισμένα ατομικά λάθη, η αδυναμία να σκοράρουμε και η εσκεμμένη παράλειψη του Τράττου να δώσει ένα πεντακάθαρο πέναλτι και κόκκινη ήταν οι λεπτομέρειες που έκριναν τον αγώνα.

Τι έχουν να πουν σήμερα οι αιώνια αδικημένοι; Αν η φάση του Πιέρου γινόταν στην άλλη εστία του γηπέδου θα γινόταν ο συνηθισμένος χαμός. Εδώ ακόμα φωνάζουν για τη βουτιά του Λαίφη στο παιχνίδι με την άεκ ότι έκρινε τον αγώνα. Γιατί δεν τους ακούσαμε να πούνε κάτι για αυτή τη φάση που δεν ήταν καν αμφισβητούμενη και προφανώς έκρινε το αποτέλεσμα; Ειδική μνεία φυσικά πρέπει να γίνει και για τους δύο ξιμαρισμένους διαιτητές πίσω από τις εστίες. Ο ένας αμέσως φώναξε πέναλτι που ούτε η κάμερα το ξεκαθαρίζει και ο άλλος έκλεισε τα μάτια και το στόμα σε μια φάση μπροστά του που ο τερματοφύλακας σήκωσε στον αέρα τον Πιέρο.

Το δεδομένο είναι ένα. Το πιο καραμπινάτο πέναλτι του φετινού πρωταθλήματος που δεν χρειαζόταν καν επαναληπτική προβολή και με κόκκινη κάρτα μάλιστα, δεν δόθηκε. Συγκρινόμενο δε με αυτά που με τόση ευκολία κερδίζουν άεκ, ομόνοια, ανόρθωση, η ιστορία καταντά γελοία. Τόσο γελοία όσο γελοίοι είναι όλοι αυτοί που μόλις πάρει ο ΑΠΟΕΛ κάποιο σφύριγμα, σχίζουν τα ιμάτια τους. Εμείς όμως ευτυχώς δεν είμαστε ούτε χόχοι ούτε ξιμαρισμένοι γι’ αυτό δεν θα σταθούμε σε αυτά. Απλά τα αποθηκεύουμε στη μνήμη μας και θα έρθει η κατάλληλη ώρα.

Αυτό που έχει σημασία τώρα είναι εμείς να συνέλθουμε και να αντιληφθούμε τα οφέλη αυτής της ήττας. Μια ήττα είναι πάντα ωφέλιμη και σίγουρα καλύτερη από 2 ισοπαλίες. Φτάνει να έχουμε την ψυχραιμία να αντιληφθούμε και να εκμεταλλευτούμε αυτά τα οφέλη. Ο συνήθης πανικός που μας καταβάλει μετά από αποτυχημένα αποτελέσματα, είναι αχρείαστος και πρέπει επιτέλους να συνέλθουμε. Το να συνέλθουμε φυσικά έχει διαφορετικές ερμηνείες, ανάλογα και στο ποιους απευθύνεται.

Πρώτα πρέπει να συνέλθει ο πρόεδρος και να περιορίσει τις εκρήξεις του, είτε αυτές είναι θετικές είτε αρνητικές. Δεν γίνεται αγαπητέ Πρόδρομε τη μια να τους λες «you are the best» και την άλλη «αντιληφθείτε σε ποια ομάδα αγωνίζεστε». Δεν γίνεται να λες στους άλλους «take it or leave it» όσο και αν σε πνίγει το δίκαιο. Τα πολλά λόγια είναι φτώχια γι’ αυτό με ψυχραιμία και χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες διόρθωσε ότι διορθώνεται.

Το ίδιο ισχύει και για τον προπονητή. Δεν γίνεται αγαπητέ Τιμούρ να δηλώνεις «στην Κύπρο δεν έχουμε πρόβλημα» και «οι ΑΠΟΕΛίστες θα χαμογελάσουν πολύ σύντομα» Πρώτο, δεν παίζουμε μόνοι μας και δεύτερο αποδείχτηκε ότι όλα τα σημαντικά παιχνίδια δεν τα κερδίσαμε. Σύνελθε αγαπητέ Τιμούρ διότι θα βρεθείς και εσύ και όλοι μας προ εκπλήξεως. Αντί να λες αυτά που πιστεύεις, καλύτερα να τα κάνεις πράξη και να μας κάνεις όλους να τα πιστέψουμε. Αν κάποια πράγματα, αγωνιστικά εννοώ, δεν σου βγαίνουν τότε άλλαξε τα. Είσαι ικανός να το κάνεις αλλά ξέρεις ότι πάντα το αποτέλεσμα μετρά.

Οι επόμενοι που πρέπει να συνέλθουν είναι όσοι πιστεύουν ότι «if we go down you go down», εννοώντας ότι αν χαθούν οι οργανωμένοι θα χαθεί και η διοίκηση. Δεν πάει έτσι το πράγμα. Η πραγματικότητα είναι ότι αν ο ΑΠΟΕΛ χαθεί τότε όλοι μας θα χαθούμε. Αν κάποιοι χαμογελούν για τη χθεσινή ήττα επειδή έκαναν αποχή, τότε είναι άξιοι της μοίρας τους. Αν νομίζουν ότι έτσι εξυπηρετούν τα συμφέροντα του ΑΠΟΕΛ, τότε συνθήματα όπως «μόνο σου ποτέ δεν θα σε αφήσω», «και στην κόλαση μαζί σου» και «μόνο ΑΠΟΕΛ» είναι παραμύθια της Χαλιμάς.

Αναγιωθήκαμε και εμείς στα τσιμέντα του Μακαρείου, ζήσαμε και εμείς τα πέτρινα χρόνια, γι’ αυτό και δεν θέλουμε αυτά να επιστρέψουν ποτέ. Αν συνεχίσουμε όμως έτσι είναι πολύ πιθανό αυτό να συμβεί. ΠΡΕΠΕΙ να βρεθεί η χρυσή τομή ΧΘΕΣ, διότι ΑΠΟΕΛ χωρίς Πορτοκαλί και Πορτοκαλί χωρίς ΑΠΟΕΛ δεν γίνεται. Ως εκ τούτου, ας αφήσουμε στην άκρη τις απειλές και τα τελεσίγραφα τύπου «take it or leave it» και «if we go down you go down» διότι ΜΟΝΟ ΚΑΚΟ κάνουν και όχι ΜΟΝΟ ΑΠΟΕΛ! Λύσεις πάντα υπάρχουν φτάνει να υπάρχει και λίγη καλή θέληση. Ας συνέλθουμε και ας το αντιληφθούμε έγκαιρα πριν να είναι αργά.

 

“Δύο μαγικές λέξεις, δύο υπέροχες ιδεολογίες, δύο μεγάλες περηφάνιες, δύο δόξες και εν κατακλείδι, μια δεύτερη και τρίτη θρησκεία για μένα και όσους πίστεψαν στον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ και κατ’ επέκταση στον ΑΠΟΕΛΙΣΜΟ”.