Σε έναν από τους πιο σημαντικούς αγώνες της φετινής χρονιάς το ΑΠΟΕΛ παρουσιάστηκε κατώτερο των περιστάσεων και σε συνδυασμό με την ατυχία του και ένα μη καταλογισμό πέναλτι που δικαιούταν γνώρισε την πρώτη του ήττα. Ήττα που μπορεί να θεωρηθεί οδυνηρή αφού η διαφορά από την ομόνοια μειώθηκε στον ένα βαθμό και το πρωτάθλημα αρχίζει ξανά από την αρχή. Όλοι ήξεραν τη σημασία του αγώνα με τον Απόλλωνα την οποία και εμείς μέσω της ιστοσελίδας επιχειρήσαμε να εντοπίσουμε. Δυστυχώς όμως η απόδοση της ομάδας δεν συμβάδισε με τη σημασία ενός αγώνα που δίκαια είχε χαρακτηριστεί ως παιχνίδι –τίτλος. Είναι αυτό που πληγώνει και προβληματίζει αφού ίσως να ήταν αναπόφευκτο να έρθει κάποτε η πρώτη ήττα.
Το ΑΠΟΕΛ έστω και αν ο Ουζουνίδης επιχείρησε να καλύψει τους παίκτες του ήταν κακό στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα και τραγικό στο πρώτο ημίχρονο. Στην επανάληψη βελτιώθηκε είχε ένα καλό δεκαπεντάλεπτο αλλά μέχρι εκεί. Ο Απόλλωνας πιο τυχερός και εκμεταλλευόμενος δικά μας λάθη πήρε στις καθυστερήσεις μια ανέλπιστη νίκη και στο τέλος της ημέρας μπορούμε να λέμε ότι αναστήσαμε τους νεκρούς.
Ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ διαμαρτύρεται για τη φάση του 72΄όταν ο Σολάρι ανατράπηκε αντικανονικά από το Σβαλόφσκι αλλά ο Δημητρίου φοβήθηκε να δώσει το πέναλτι. Λέμε ότι κόσμος διαμαρτύρεται γιατί όπως εντοπίσαμε από καιρό η διοίκηση έπαψε να εκφράζει τον κόσμο στον τομέα αυτό, νομιζόμενη ότι είναι μέλος κάποιου άλλου προηγμένου πρωταθλήματος και όχι του Κυπριακού.
Στον αγωνιστικό τομέα όπως είπαμε το ΑΠΟΕΛ του πρώτου ημιχρόνου ήταν νωθρό, ασύνδετο, χωρίς πάθος και χωρίς σωστή ανάπτυξη γεγονός που επέτρεψε στους γηπεδούχους να έχουν τον έλεγχο του κέντρου. Χωρίς να είναι καλύτερος ο Απόλλωνας άλλα έχοντας την εδαφική υπεροχή ευτύχησε να προηγηθεί στο 25′ όταν μετά από τραγικό λάθος του Μακρίδη στο ύψος της μεγάλης περιοχής ο Θεοφίλου με σουτ έκανε το 1-0.
Παρά τα εις βάρος της δεδομένα η ομάδα μας και πάλι δεν μπόρεσε να αντιδράσει σωστά αφού οι Μακρίδης και Φερναντές ήταν σκιά του καλού τους εαυτού ενώ ο Σολάρι δεν είχε στηρίγματα. Εκεί που όλα έδειχναν ότι θα πηγαίναμε στα αποδυτήρια πίσω στο σκορ ήρθε ένα απρόσμενο γκολ όταν μετά από εκτέλεση φαουλ και ασταθή απόκρουση τυ Σβαλόφσκι ο επερχόμενος Κόντης έκανε το 1-1.
Η επανάληψη ξεκίνησε καλύτερα για το ΑΠΟΕΛ το οποίο κατάφερε για πρώτη φορά να ελέγξει το χώρο του κέντρου και να αρχίσει να γίνεται απειλητικό. Στο διάστημα αυτό χάθηκαν τρεις μεγάλες ευκαιρίες. Στο 58′ ο Σβαλόφσκι είπε όχι σε διαδοχικά σουτ των Μακρίδη και Σολάρι ενώ στο 61′ ο τελευταίος έστειλε την μπάλα έξω από φοβερά πλεονεκτική θέση.
Ο Απόλλωνας αντέδρασε και βρίσκοντας ανοικτούς χώρους έφτιαξε τις δικές του ευκαιρίες. Στο 63′ ο Μορφής απέκρουσε σωτήρια σουτ του Σολωμού ενώ στο 71′ έγινε το ίδιο σε κεφαλιά του Παϊβα.
Με αυτά τα δεδομένα ο Μαρίνος Ουζουνίδης επιδιόκοντας τη νίκη ρίσκαρε ακόμα περισσότερο αφού μετά την είσοδο του Γεωργίου στη θέση του αρνητικού Μακρίδη, πέρασε στον αγώνα τον Μαχλά στη θέση του Σεγκιρί. Η αλλαγή αυτή δεν έφερε την ανάλογη πίεση στο τελευταίο δεκαπεντάλεπτο αφού ο Απόλλωνας μπόρεσε να αμυνθεί σωστά.
Παρόλα αυτά οι καθυστερήσεις του αγώνα ήταν ακατάλληλες για καρδιακούς αφού στο 92′ ο Σβαλόφσκι απέκρουσε σωτήρια κεφαλιά του Μαχλά στερώντας την ευκαιρία στον παίκτη μας να γίνει ο ήρωας του αγώνα. Σαν να μην έφτανε αυτό ο Απόλλωνας στο 95′ σε μια ξαφνική του αντεπίθεση βρήκε την άμυνα μας ανοικτή και ο Μουστάκας έστειλε την μπάλα στα δίκτυα κάνοντας το 2-1.
ΑΠΟΕΛ
Μορφής, Κόντης, Οκκαρίδης, Σεγκιρί (75′ Μαχλάς), Ηλία, Σατσιάς, Μιχαήλ, Φερναντές, Μακρίδης (68′ Γεωργίου), Γκόμεζ, Σολάρι
Δηλώσεις Ουζουνίδη:
«Συγχαρητήρια στην ομάδα του Απόλλωνα. Δεν έγινε τεχνικό παιχνίδι, αλλά δυνατό με πολλές μονομαχίες. Προσπαθήσαμε και δημιουργήσαμε αρκετές ευκαιρίες, όμως δεν καταφέραμε να τις μετατρέψουμε σε τέρματα και το πληρώσαμε, αυτός άλλωστε είναι και ο άγραφος νόμος του ποδοσφαίρου. Ξέρουμε να χάνουμε, όπως και να κερδίζουμε και η ομάδα μου θα αντιδράσει όπως πρέπει.»