ΑΠΟΕΛ Vs Ομόνοια 3-2

Είναι δύσκολο να περιγράψουμε με λόγια τα συναισθήματα του κάθε αποελίστα πριν τον αγώνα, κατά τη διάρκεια του και αμέσως μετά το τελικό σφύριγμα του ύποπτου Γερασίμου. Η νίκη ήταν σπουδαία αφού έφερε την αγωνιστική και ψυχολογική ανάσταση όλων μας. Περάσαμε ένα πολύ δύσκολο εικοσαήμερο και το αποτέλεσμα του αγώνα με το ποδοσφαιρικό παράρτημα θα καθόριζε τη συνέχεια. Με μπροστάρηδες τους παίκτες και τον Ιβάν τον τρομερό ήρθε μια αγχωτική νίκη σε έναν αγώνα που έσπασε καρδιές.

 

Από το πρώτο κιόλας λεπτό φάνηκε ότι θα ζούσαμε απίστευτο κοντράστ συναισθημάτων αφού η ομόνοια κέρδισε πέναλτι αλλά ο Χιώτης απέκρουσε εντυπωσιακά την εκτέλεση του Ντούρου. Στην αντεπίθεση ήρθε το πρώτο γκολ με την έκπληξη του Ονουάτσι και το ΓΣΠ πήρε φωτιά. Ο Νιγηριανός έμελλε να βάλει τη σφραγίδα του στον αγώνα όχι μόνο και για το δεύτερο γκολ που πέτυχε αλλά και για τις κραυγαλέες ευκαιρίες που έχασε. Ευκαιρίες που ευτυχώς δεν μας στοίχησαν αφού οι κινέζοι στο δεύτερο ημίχρονο πίεσαν, κατάφεραν να μειώσουν σε 3-2 σχετικά νωρίς ενώ είχαν και ένα δοκάρι στο 79′ με τον Ζλόγκαρ.

Επιχειρώντας να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά θα πούμε ότι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς επιφύλαξε τις εκπλήξεις που συνηθίζει πλέον.. Στο αρχικό σχήμα εμπιστεύτηκε τον Ονουάτσι στην κορυφή της επίθεσης, ενώ επιβεβαίωσε τις υποψίες που υπήρχαν για χρησιμοποίηση του φορμαρισμένου Ηλία.

Εφαρμόζοντας άψογα την τακτική των αντεπιθέσεων η ομάδα μας έκανε ‘ένα καταπληκτικό πρώτο ημίχρονο που μας επέτρεψε να προηγηθούμε με 3-1, ενώ χάσαμε ευκαιρίες για δυο τουλάχιστον ακόμα τέρματα. Στο διάστημα αυτό οι παίκτες μας ήξεραν τι ήθελαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο και κατάφεραν να κερδίσουν την μάχη στο χώρο του κέντρου.

Τα λάθη στην αμυντική γραμμή του Σεγκιρί και η αποφασιστικότητα του Γερασίμου να σφυρίξει την παραμικρή ανατροπή λίγο έλειψε να στοιχίσουν αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε, χάρις στην ικανότητα των παικτών μας να εκμεταλλευτούν τους κενούς χώρους.

Στη επανάληψη η ομάδα του Τούτιτς μπήκε πιο δυνατά αλλά ήταν το ΑΠΟΕΛ και πάλι που έχασε διπλή μεγάλη ευκαιρία στο 49′ με τους Ονουάτσι και Μιχαήλ να μην μπορούν να σκοράρουν από καλή θέση. Αναπόφευκτα και πολύ νωρίς δώσαμε χώρο στους αντιπάλους οι οποίοι κατάφεραν στο 58′ να μειώσουν σε 3-2 με γκολ του Αλωνεύτη,

Ο Γιοβάνοβιτς επιχείρησε να διορθώσει την προβληματική λειτουργία της ομάδα μας και έβαλε στον αγώνα τον Πίντο στη θέση του Μιροσάβλιεβιτς ενώ η δεύτερη κίνηση από τον πάγκο ήταν η είσοδος του Ζεβλάκοφ. Η ομάδα μας κατάφερε σε ικανοποιητικό βαθμό να κλείσει τους διαδρόμους προς την εστία του Χιώτη ενώ παράλληλα δημιουργήθηκαν ξεκάθαρες ευκαιρίες για γκολ αλλά ο Ονουάτσι ήταν άτυχος και απρόσεκτος.

Τα λεπτά των καθυστερήσεων ήταν ατέλειωτα αφού από την μια υπήρχε το άγχος της ισοφάρισης και από την άλλη η πεποίθηση ότι δεν θα κάναμε τέτοιο δώρο στον μισητό μας αντίπαλο. Το τελικό σφύριγμα μετά από τρία λεπτά καθυστερήσεων έδωσε το έναυσμα για το επίσημο και ξέφρενο πανηγύρι χιλιάδων οπαδών μας αλλά και των ηρώων μας.

ΑΠΟΕΛ
Χιώτης, Κόντης, Ηλία, Σεγκιρί, Μπρόερς, Μιχαήλ, Μοραίς, Κοσόφσκι, Χαραλαμπίδης (79′ Ζεβλάκοφ), Μιροσάβλιεβιτς (63′ Πίντο), Ονουάτσι (90′ Πουρσαϊτίδης)