ΑΠΟΕΛ Vs Ομόνοια 1-2

Οι αμυδρές ελπίδες που υπήρχαν για το πρωτάθλημα πήγαν και επίσημα στον κάλαθο των αχρήστων. Η ήττα από την Ομόνοια σε συνδυασμό με τη νίκη της Αελ ανακηρύξαν την ομάδα της Λεμεσού πρωταθλήτρια. Ο ΑΠΟΕΛ προσπάθησε αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό αφού τα λάθη στη μεσοαμυντική γραμμή σε συνδυασμό με την παρουσία του Τράττου είχαν σαν αποτέλεσμα να γνωρίσουμε την ήττα από το παράρτημα του ακελ. Πλέον το ζητούμενο για την ομάδα είναι η διασφάλιση της δεύτερης θέσης και ο προγραμματισμός για τη νέα χρόνια. Οι επόμενες μέρες θα βοηθήσουν τους πάντες να κάνουν την αυτοκριτική τους για τι πήγε στραβά στο πρωτάθλημα αφού είναι γενικά παραδεκτό ότι η ομάδα μας μπορούσε για το πρωτάθλημα. Τα όσα είδαμε για παράδειγμα σήμερα από πλευράς Τράττου επιβεβαιώνουν ότι η διοίκηση δεν έκανε όλα όσα έπρεπε για να προστατεύσει την ομάδα και να της δώσει τις βοήθειες που έπρεπε σε καθοριστικούς αγώνες.

Η έκπληξη όσον αφορά την εντεκάδα ήρθε με την επιλογή του Γιοβάνοβιτς να διατηρήσει την αμυντική τετράδα που αγωνίστηκε και στο Τσίρειο όταν ο Ζόρζε ήταν εκτός λόγω καρτών. Έτσι ο Μποαβεντούρα διατηρήθηκε στο κέντρο της άμυνας δίπλα από τον Κακά, όπως και ο Νεκτάριος στο αριστερό άκρο. Η διάταξη 4-5-1 είχε τον Αλμέιδα στην κορυφή της επίθεσης με τον Μαρσίνιο σε ρόλο οργανωτή και τους Χαραλαμπίδη με τον Μαντούκα στα δυο άκρα. Στην εντεκάδα επέστρεψε ο Πίντο ο οποίος πήρε θέση δίπλα από το έτερο του ήμισυ, ενώ ο Χιώτης ήταν κάτω από τα δοκάρια.

Οι φόβοι μερίδας οπαδών μας ότι ο Τράττος θα εξελισσόταν σε αρνητικό πρωταγωνιστή επιβεβαιώθηκαν αφού ο κκέλης έκανε οτι περνούσε από το χέρι του για να εκνευρίσει και στη συνέχεια να καθορίσει το αποτέλεσμα. Πιο προκλητική η φάση στο 44 όταν ανακάλυψε φάουλ προκειμένου να σταματήσει τον Αλμέιδα από το να σημειώσει γκολ.

Η ομάδα μας δεν ξεκίνησε κακά τον αγώνα αφού η νωθρότητα επέτρεψε στην Ομόνοια να κρατήσει περισσότερο την μπάλα, αλλά ήταν ο Πίντο που έφτασε πρώτος κοντά στο γκολ όταν στο 12 ανάγκασε τον Γιωργαλλίδη να διώξειβλ σε κόρνερ.

Η απάντηση της Ομόνοιας ήταν στην πρώτη της οργανωμένη επίθεση να πάρει προβάδισμα στο σκορ. Στο 22 μια ολιγωρία της αμυντικής γραμμής έδωσε την ευκαιρία στον Αβρααμ να βρεθεί σε θέση βολής και με σουτ να στείλει την μπάλα στα δίκτυα.

Η απρόσμενη τροπή έκανε ακόμα πιο  δύσκολη την προσπάθεια των παικτών αφού η ομάδα μας δυσκολευόταν να οργανωθεί σωστά και να γίνει απειλητική. Μαντούκα και Τρισκόφσκι δεν μπορούσαν να βοηθήσουν από τα άκρα ενώ ο Αλμέιδα ήταν πάντα στενά μαρκαρισμένος από δυο παίκτες. Παρόλα αυτά στο 40 η κλάση του Αλμέιδα έφερε την ισοφάριση όταν με ένα σπριντ πρόλαβε Καρυπίδη και Γιωργαλλίδη και με πλασέ έστειλε την μπάλα στα δίκτυα.

Το 1-1 έδωσε στην ομάδα την επιπλέον ώθηση αλλά τότε ανάλαβε ο Τράττος να στείλει τις ομάδες στα αποδυτήρια στο 1-1 με την εξωφρενική απόφαση του στη φάση που ο Αλμέιδα έβγαινε μόνος του.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο αγώνας άνοιξε και το παιχνίδι απέκτησε ένα άναρχο ρυθμό αφού η μπάλα έφτανε με ευκολία στις αντίπαλες άμυνες, ενώ δημιουργούνταν και πολλά κενά τα οποία οι επιθετικοί δεν μπορούσαν να εκμεταλλευτούν. Οι δυσκολίες στο να οργανωθούμε σωστά και να εξασκήσουμε πίεση έφεραν την πρώτη αλλαγή στο 60 με τον Χαραλαμπίδη να περνά στη θέση του Μαντούκα ενώ στη συνέχεια ακολούθησαν άλλες δυο αλλαγές στην προσπάθεια του Γιοβάνοβιτς να δώσει στην ομάδα την έξτρα ώθηση.

Ο Σόουζα στο 77 πήρε τη θέση του Πίντο που και αυτή τη φορά υστέρησε ενώ η τελευταία κίνηση ήρθε στο 80 με την είσοδο του Σολάρι. Στην επόμενη φάση όμως η Ομόνοια βρήκε την άμυνα μας εκτός ισορροπίας και ο Χριστοφή με πλασέ  διαμόρφωσε το τελικό 1-2. Στα λεπτά που απέμειναν οι παίκτες μας δεν είχαν καθαρό μυαλό για να αντιδράσουν σωστά.

Αυτό έδωσε την ευκαιρία στον Τράττο να γράψει ιστορία δείχνοντας κόκκινη στον Μοράις ενώ οι οπαδοί μας με τη ρίψη αντικειμένων στον αγωνιστικό χώρο και την προσωρινή διακοπή του αγώνα έβαλαν το λιθαράκι τους σε νέα τιμωρία που θα ισχύσει του χρόνου.

ΑΠΟΕΛ
Χιώτης, Κακά, Μποαβεντούρα, Αλεξάνδρου, Πουρσαϊτίδης, Μοράις, Πίντο (76′ Σόουζα), Μαρσίνιο, Τρισκόφσκι (79′ Σολάρι), Μαντούκα (65′ Χαραλαμπίδης), Αλμειδα.