Όταν δημιουργείς την πρώτη και μοναδική ευκαιρία μετά από οργανωμένη προσπάθεια στο 80 δεν μπορείς να ισχυριστείς ότι επιδίωξες τη νίκη. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια το 0-0 μπορεί να θεωρηθεί και επιτυχία αφού ήταν η Ανόρθωση που έφτιαξε τρεις ξεκάθαρες ευκαιρίες για γκολ. Δυστυχώς σε έναν ακόμα αγώνα πρωταθλήματος είδαμε τον ασύνδετο και νωθρό ΑΠΟΕΛ. Σε αυτό ρόλο έπαιξαν και οι πειραματισμοί του Γιοβάνοβιτς ενώ ούτε οι διορθωτικές κινήσεις που επιχείρησε στην αρχή της επανάληψης. Η ομάδα μας ξεκίνησε τον αγώνα με τον Τρισκόφσκι σε ρόλο οργανωτή ο οποίος απέτυχε ενώ στη συνέχεια οι αλλαγές που γίνονταν δημιουργούσαν άλλες ανισσοροπίες και πειράματα (π.χ Μαντούκα δεξί χαφ) Με το γνωστό και δοκιμασμένο 4-5-1 παρέταξε την ομάδα ο Γιοβάνοβιτς επιβεβαιώνοντας και τις προβλέψεις που ήθελαν τον Αλμέιδα να επιστρέφει στο αρχικό σχήμα. Παρόλα αυτά υπήρχαν εκπλήξεις αφού σε αντίθεση με τις προβλέψεις ο Μπελαϊτ έμεινε στον πάγκο με τον Τρισκόφσκι να παίρνει θέση στο αρχικό σχήμα σε ρόλο οργανωτικού μέσου. Πίντο και Μοράις ήταν τα δυο αμυντικά χαφ με τους Μαντούκα και Ατόρνο στα δυο άκρα της μεσαίας γραμμής. Στην άμυνα ο Αλεξάνδρου ήταν η επιλογή για το αριστερό άκρο της άμυνας, ο Πουρσαϊτίδης επέστρεψε στη δεξιά πλευρά , όπως και ο Ολιβεϊρα που ήταν ο παρτενρ του Ζόρζε στο κέντρο της άμυνας.
Ο αγώνας άρχισε με τον ΑΠΟΕΛ να χάνει την πρώτη καλή ευκαιρία όταν στο 3 η γυριστή κεφαλιά του Αλμέιδα χτύπησε στο οριζόντιο δοκάρι και στη συνέχεια πέρασε έξω. Η αντίδραση της Ανόρθωσης ήταν η καλύτερη δυνατή αφού πέντε λεπτά αργότερα ο Οκκάς έβγαλε μόνο τον Λαβόρδε το πλασέ του οποίου σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι του Πάρντο.
Στη συνέχεια ο αγώνας ήταν μοιρασμένος όσον αφορά την κατοχή της μπάλας με την ομάδα μας όμως να δυσκολεύεται αφάνταστα για ακόμα μια φορά να οργανωθεί σωστά και να φτάσει με αξιώσεις μπροστά στην αντίπαλη περιοχή. Το πείραμα με τον Τρισκόφσκι σε ρόλο οργανωτή απέτυχε παταγωδώς ενώ ούτε από το άκρα μπορέσαμε να βγάλουμε επιθέσεις αφού ο Τζανίσο περιόρισε πλήρως τον Ατόρνο.
Η ροή του αγώνα ήταν με το μέρος της Ανόρθωσης που έβλεπε τον χρόνο να περνά χωρίς να της εξασκούμε την παραμικρή πίεση αφού ο Αλμέιδα ήταν εκτός παιχνιδιού. Περάν της επιθετικής μας ανυπαρξίας ήταν η ομάδα πουέφτασε για δεύτερη φορά φάτσα με το τέρμα αλλά και πάλι φανήκαμε τυχεροί. Στο 29 μετά από κεφαλιά του Τζανίσιο ο Οκκάς βρέθηκε μόνος απέναντι από τον Πάρντο αλλά το πλασέ του πέρασε έξω.
Το ημίχρονο ολοκληρώθηκε με την μπάλα να ταλαιπωρείται στο χώρο του κέντρου αφού το νωθρό και ασύνδετο ΑΠΟΕΛ δεν μπορούσε με τίποτα να οργανωθεί σωστά.
Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε με τον Γιάχιτς να περνά στη θέση του Ατόρνο σε μια προσπάθεια του Γιοβάνοβιτς να διορθώσει την κακή μεσοεπιθετική λειτουργία της ομάδας. Ο Τρισκόφσκι πέρασε στο αριστερό άκρο και ο Μαντούκα μετακινήθηκε στο δεξί άκρο σε ένα χώρο που η παρουσία του ήταν τυπική. Ο Πίντο άρχισε να κινείται στον άξονα αλλά η ομάδα μας εξακολούθησε να έχει τα ίδια χάλια.
Αν και η μπάλα δεν έφτανε εύκολα στον Αλμέιδα, ο πιο επικίνδυνος μας παίκτης ήταν επιπόλαιος σε κάθε του κίνηση με αποτέλεσμα να χάνει εύκολα την μπάλα. Με αυτά τα δεδομένα ο Γιοβάνοβιτς τον απέσυρε στο 60 με τον Σολάρι να περνά στη θέση του. Οκτώ λεπτά αργότερα ήταν η σειρά του Χαραλαμπίδη να περάσει στον αγώνα αφού ο Μαντούκα ήταν εκτός τόπου και χρόνου ιδιαίτερα από τη στιγμή που μεταφέρθηκε στο δεξί άκρο. Στο διάστημα αυτό ήταν η Ανόρθωση που έχασε ακόμα μια μεγάλη ευκαιρία όταν στο 59 η εξ επαφής κεφαλιά του Οκκά πέρασε μόλις έξω.
Στα τελευταία λεπτά ο ΑΠΟΕΛ κράτησε περισσότερο την μπάλα και επιχείρησε για πρώτη φορά με κάποια περισσότερη διάθεση τη νίκη. Η πρώτη ευκαιρία μετά από οργανωμένη προσπάθεια ήρθε στο 80 αλλά το πλασέ του Τρισκόφσκι εξ επαφής ήταν αδύναμο.
Το τελικό σφύριγμα του Τράττου ο οποίος ήταν πολύ καλός βρήκε τις δυο ομάδες στο 0-0 και τους οπαδούς μας να φεύγουν από το γήπεδο απογοητευμένοι.
Κίτρινες: Ατόρνο, Πουρσαϊτίδης, Γιάχιτς
ΑΠΟΕΛ
Πάρντο, Πουρσαϊτίδης, Αλεξάνδρου, Ολιβεϊρα, Ζόρζε, Πίντο, Μοράις, Ατόρνο (46 Γιάχιτς), Μαντούκα (68 Χαραλαμπίδης), Αλμέιδα (60 Σολάρι), Τρισκόφσκι.