Με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο επέστεψε στις νίκες η ομάδα μας, συντρίβοντας την κατά τα άλλα απαιτητική ΑΕΛ. Αποτελεσματικό, με πολύ καλή λειτουργία σε όλες τις γραμμές και με την απαιτούμενη σοβαρότητα το ΑΠΟΕΛ μετέτρεψε ένα δύσκολο αγώνα σε ένα show . Τα πάντα κρίθηκαν στο πρώτο ημίχρονο στο οποία σκοράραμε τρεις φορές ενώ στην επανάληψη ο αγώνας είχε περισσότερο διαδικαστικό χαρακτήρα.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς προχώρησε σε σημαντικές αλλαγές τόσο σε άτομα όσο και στη διάταξη σε σχέση με τον τελευταίο αγώνα πρωταθλήματος. Το 4-5-1 είχε στην κορυφή της επίθεσης τον Μιροσάβλιεβιτς που προτιμήθηκε αντί του Ζεβλάκοφ, ενώ στο αρχικό σχήμα επέστρεψαν οι Φλορεά και Χαραλαμπίδης.
Τα πρώτα λεπτά είχαν αναγνωριστικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν προδίκαζαν τον καταιγισμό γκολ και της πλήρους επικράτησης που είδαμε στη συνέχεια. Ενώ λοιπόν στο πρώτο δεκάλεπτο η μπάλα παιζόταν στο χώρο του κέντρου με τις δυο ομάδες να μην μπορούν να οργανωθούν σωστά ήρθε το πρώτο γκολ στο 12′ για να ανατρέψει τα δεδομένα. Ήταν μια φάση όπου ο Πίντο έστρωσε την μπάλα εκτός περιοχής στον Μοραίς ο οποίος με ένα ξερό και δυνατό σουτ δεν άφησε περιθώριο αντίδρασης στον Εμπέντε.
Το 1-0 ήταν γεγονός και το γρήγορο γκολ στην πρώτη ουσιαστικά καλή επίθεση έδωσε στην ομάδα μας τη ψυχολογική ώθησε που ήθελε. Από το σημείο αυτό και μετά το ΑΠΟΕΛ ήταν χάρμα οφθαλμών αφού όλες του οι γραμμές δούλεψαν άψογα. Οι περισσότερες προσπάθειες της ΑΕΛ σταματούσαν έγκαιρα, ενώ μεσοεπιθετικά η κυκλοφορά της μπάλας έκανε τους Λεμεσιανούς να μην ξέρουν πώς να αντιδράσουν.
Ένας εξαιρετικός συνδυασμός των Μιροσάβλιεβιτς και Χαραλαμπίδη στο 22′ έφερε τον τελευταίο σε θέση βολής και στο 22′ το 2-0 ήταν γεγονός. Ο κόσμος στις κερκίδες έβλεπε την ομάδα να θέλει και να μπορεί, ενώ ο αγώνας είχε ουσιαστικά κριθεί. Ο Χρίστου έμελλε να ήταν ο πρωταγωνιστής στις επόμενες φάσεις αφού σε ρόλο σέντερ φορ έχασε μια κλασσική ευκαιρία στο 29′ όταν βρέθηκε μόνος αλλά το πλασέ του ήταν αδύναμο.
Στο 39′ όμως και μετά από εκτέλεση κόρνερ κινήθηκε στο σωστά και με κεφαλιά που έμοιαζε περισσότερο με δυνατό σουτ έστειλε την μπάλα στα δίκτυα για να ανεβάσει τον δείκτη του σκορ στο 3-0. Το τρίτο γκολ έκρινε οριστικά τον αγώνα και το ζητούμενο ήταν η αντίδραση των δυο ομάδων στο δεύτερο ημίχρονο.
Στην επανάληψη η ΑΕΛ ήταν η ομάδα που μπήκε πολύ δυνατά και καταφέρνοντας αμέσως να κερδίσει την μάχη του κέντρου και να απειλεί. Στο 48′ και 51′ χάθηκαν δυο σπουδαίες ευκαιρίες για τους φιλοξενούμενους αφού τα λάθη της αμυντικής γραμμής τους έδωσαν τη δυνατότητα να βρεθούν κοντά στο γκολ. Η αστοχία της ΑΕΛ βοήθησε να κυλήσει ο αγώνας χωρίς να πληρώσουμε το νωθρό ξεκίνημα.
Στο 61′ χάθηκε μια ευκαιρία από αυτές που μόνο ο Μιροσάβλιεβιτς ξέρει αφού ο Χαραλαμπίδης τον έβγαλε μόνο του αλλά το πλασέ του ήταν πάνω στον τερματοφύλακα. Η πρώτη κίνηση από τον Γιοβάνοβιτς ένα λεπτό αργότερα ήταν η είσοδος του Ζεβλάκοφ στη θέση του Μιροσάβλιεβιτς ο οποίος φάνηκε να μένει από δυνάμεις.
Η αποτελεσματικότητα της ομάδας πήρε διαστάσεις στο 64′ όταν ο Πίντο εκμεταλλεύτηκε την κεφαλιά-πάσα του Ζεβλάκοφ και με δυνατό σουτ κάρφωσε την μπάλα στα δίκτυα του Εμπέντε. Ο κόσμος στις κερκίδες πανηγύριζε δεόντως ενώ οι παίκτες του Μιχαηλίδη τα είχαν χαμένα.
Τα τελευταία στάδια του αγώνα είχαν διαδικαστικό χαρακτήρα αφού οι παίκτες μας έδειξαν να κάνουν οικονομία δυνάμεων, ενώ η ΑΕΛ περίμενε με τη σειρά της χωρίς να μπορεί να αντιδράσει τη λήξη του αγώνα.