Οι τριγμοί που έφερε η απόφαση της διοίκησης να ενισχύσει το τεχνικό τιμ έχουν ξεπεραστεί εκ πρώτης όψης και οι επόμενες εβδομάδες θα ξεκαθαρίσουν και επίσημα το σκηνικό καθώς και τη νέα τάξη πραγμάτων. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι να μπορέσει να βελτιωθεί.
Η βελτίωση είναι μια πονεμένη ιστορία στο ΑΠΟΕΛ. Προπονητές και παίκτες πηγαινοέρχονται με αφύσικη συχνότητα στην προσπάθεια να δούμε την ομάδα μας να παίζει καλά ή και όπως οι φούπροι της διοίκησης και ο κόσμος θεωρούν ορθότερα.
Όσοι πάντως ασχολούνται επαγγελματικά με το άθλημα λένε πως όταν κάθε 6-7 μήνες αλλάζεις προπονητικό τιμ και όταν σε κάθε μεταγραφική κάνεις το μάξιμουμ των αλλαγών στο ρόστερ είναι δύσκολο να στρώσεις.
Είναι και αυτός ένας λόγος που θα εξαντληθούν τα περιθώρια με τον Ντολ.
Ο Γερμανός και το επιτελείο του καλείται μετά και τη νέα διακοπή να παρουσιάσει μια ομάδα δουλεμένη και με αγωνιστική ταυτότητα που θα κεφαλαιοποιεί τις ικανότητες των παικτών. Πρακτικά αναφερόμαστε στο διαβόητο πλέον σύστημα με το οποίο αγωνίζεται ο ΑΠΟΕΛ.
Ο Ντολ φαίνεται να επιμένει στο 3-4-3 τις τελευταίες αγωνιστικές αφού φαίνεται να βοηθά στο να έχουμε καλύτερη παρουσία από ότι σε προηγούμενους αγώνες που ήμασταν τραγικοί. Παρόλα αυτά δεν κερδίσαμε ούτε την ΑΕΚ αλλά ούτε και τον Απόλλωνα.
Γίνεται πολύς λόγος πλέον για τον Ντε Βινσέτι που είναι για ακόμα μια φορά έτοιμος (θεωρητικά) να μπει στην ομάδα. Πως όμως θα χωρέσει στο 3-4-3 και την όποια παραλλαγή του ο Αργεντινός;
Η αξιοποίηση του Εφραίμ φωνάζει οπότε ο ΑΠΟΕΛ έχει και ποιότητα και ποσότητα προκειμένου να μπορέσει να κάνει αυτά που πρέπει. Οι υπεύθυνοι καλούνται απλά να βρουν τον τρόπο. Εύκολο στα λόγια και από ότι φαίνεται δύσκολο στην πράξη.