Η ενδεχόμενη επιστροφή του Αλμέιδα στον ΑΠΟΕΛ άνοιξε για τα καλά τη συζήτηση στο κατά πόσο είναι σωστή κίνηση από αγωνιστικής ή και οικονομικής άποψης. Το θέμα σχετίζεται και με την παράδοση – φόβο που θέλει τους παίκτες που επιστρέφουν στην ομάδα να μην μπορούν να προσφέρουν όσα και πριν αποχωρήσουν. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση ήταν αυτή του Σολάρι.
Κάθε περίπτωση όμως είναι διαφορετική και είναι για αυτό που δεν μπορεί να υπάρξει κανόνας. Ο Αλμέιδα βρίσκεται πλέον στα 32 και ίσως αυτό να πρέπει να προκαλέσει μεγαλύτερο προβληματισμό παρά οτιδήποτε άλλο όσον αφορά την αγωνιστική πτυχή της πιθανολογούμενης επιστροφής.
Η αλήθεια είναι ότι το ενδιαφέρον για τον Αλμέιδα επιβεβαιώνει αυτό που σχολίασα και τις προάλλες για το scouting του ΑΠΟΕΛ. Ουσιαστικά δεν υπάρχει οποιασδήποτε μορφής scouting οπότε η ομάδα εξαρτάται αφύσικά και επικίνδυνα σε μάνατζερ ή και στις εκτιμήσεις των διοικούντων οι οποίοι όταν φτάσει ο κόμπος στο χτένι στρέφονται σε παλιές δοκιμασμένες λύσεις, ελπίζοντας ότι η ιστορία θα επαναληφθεί.
Στην Κύπρο και στον ΑΠΟΕΛ δεν μένει τίποτε μυστικό οπότε αν τυχόν έρθει ο παίκτης θα ξέρουμε τι ποσό έχει δαπανηθεί. Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η διοίκηση Πετρίδη φωτογραφίζει ότι ο Αλμέιδα θα είναι με διαφορά ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης της ομάδας.
Αξίζει το άγνωστο ποσό ο εξωγήινος, όπως τον αποκαλούν οι οπαδοί μας;
Το ερώτημα αυτό πρέπει να απαντηθεί από άτομο ή άτομα που κατέχει το αντικείμενο και που θα φέει την ευθύνη είτε ο Αλμέιδα κάνει θραύσεις είτε αποδεχτεί κυβερνητικός.
Καταρχάς ο Κρίστινανσεν πρέπει να αξιολογήσει τον παίκτη τόσο λεπτομερώς που να είναι σε θέση να πει που και πως θα αξιοποιηθεί ο Αλμέιδα στο περίφημο 4-1-4-1. Κατά δεύτερο και εξίσου σημαντικό θα πρέπει να κριθεί πως έγραψε πάνω στον παίκτη που ξέραμε η τελευταία τετραετία.
Η λογική λέει ότι στα 32 του δεν μπορεί να έχει την ίδια εκρηκτικότητα η οποία σε συνδυασμό με τα άλλα του χαρακτηριστικά τον έκανε ξεχωριστό. Αυτό όμως είναι μια μπακαλίσιμη εκτίμηση η οποία πρέπει να επιβεβαιωθεί ή να διαψευστεί μέσα από επιστημονική αξιολόγηση.
Υπάρχουν και αυτοί που υποστηρίζουν ότι και αν ακόμα είναι μερικά κλικ πιο αργός ή κάπως, εξακολουθεί να είναι ένας παίκτης κλάσης που μπορεί και θα κάνει τη διαφορά. Αυτό είναι μάλλον σωστό αλλά και πάλι το θέμα γίνεται πιο σύνθετο.
Ο Αλμέιδα δεν έχει ακολουθήσει κανονική προετοιμασία και η τελευταία φορά που πάτησε γήπεδο σε επίσημο αγώνα ήταν πριν τέσσερις μήνες. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα πότε μπορεί να είναι έτοιμος για να αγωνιστεί. Θα προλάβει να έχει ουσιαστική συνεισφορά στους αγώνες του Europa League τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριου όπου θα κριθεί η υπόθεση πρόκριση;
Όλα αυτά και πολλά άλλα είναι ωραία να απαντηθούν από εμάς τους προπονητές της κερκίδας αλλά αν είμαστε σοβαρή ομάδα θα πρέπει να απαντηθούν και από αρμόδιους.