Με τον χειρότερο δυνατό τρόπο ξεκίνησε το 2012 η ομάδα μας αφού έχασε από την Αλκή με 2-1. Το αποτέλεσμα μπορεί να θεωρείται άδικο αλλά έτσι συμβαίνει όταν για ένα ημίχρονο παρουσιαζόμαστε προκλητικά νωθροί ενώ στη συνέχεια αδυνατούμε να στείλουμε την μπάλα στα δίχτυα και από ατυχία. Ο Τρισκόφσκι έβαλε τον ΑΠΟΕΛ μπροστά στο σκορ από το δεύτερο λεπτό αλλά δεν ήταν αρκετό. Η Αλκή πριν την ανάπαυλα κατάφερε να ισοφαρίσει ενώ στις καθυστερήσεις μας «σκότωσε». Η Αελ εκμεταλλεύτηκε το δώρο μας και είναι πλέον στην κορυφή ενώ και η Ομόνοια θα κάνει τα πάντα για να κερδίσει αύριο τον Άρη. Οι απουσίες καθόρισαν την εντεκάδα η οποία για πρώτη φορά μετά από μήνες ήταν ακριβώς όπως την περίμεναν όλοι. Ο Γιάχιτς πήρε θέση δίπλα από τον Πίντο ενώ ο Μπελαιντ είχε ρόλο οργανωτή με στηρίγματα τους Χαραλαμπίδη και Τρισκόφσκι στα δυο άκρα. Στην άμυνα ήταν και πάλι οι αναμενόμενοι τέσσερις με τους Σολωμού-Αλεξάνδρου στα άκρα και τον Ολιβέϊρα με τον Ζόρζε στον άξονα.
Το ξεκίνημα για την ομάδα μας ήταν το καλύτερο δυνατό αφού στην πρώτη ουσιαστικά προσπάθεια πήραμε προβάδισμα στο σκορ. Στο 3ο και μετά από πάσα του Μπελαιτ ο Τρισκόφσκι βρέθηκε σε θέση βολής και το πλάσε του κατέληξε στα δίκτυα του Τσέρνιακ. Το 0-1 λειτούργησε όμως αρνητικά για την ομάδα η οποία δεν μπόρεσε να έχει σωστή αγωνιστική συμπεριφορά στη συνέχεια. Η Αλκή στην αμέσως επόμενη φάση έστειλε προειδοποιητικό μήνυμα όταν το σουτ του Μπασόφ σταμάτησε στο δοκάρι.
Οι παίκτες μας έδειξαν ευχαριστημένοι με το υπέρ τους σκορ και δεν επιδιώξαν να επιβάλουν το ρυθμό τους. Σαν αποτέλεσμα η Αλκή μπόρεσε να κρατήσει την μπάλα και να φτάνει με σχετική ευκολία στα καρέ του Πάρντο. Ο Μπελαιτ δυσκολευόταν αφάνταστα να κρατήσει την μπάλα και να οργανώσει την ομάδα ενώ στην μοναδική αλλά κλασσική ευκαιρία μας στο 14 ο Σολάρι αντί να πλασάρει έψαξε για την πάσα.
Το νωθρό και ασύνδετο ΑΠΟΕΛ στηριζόταν αποκλειστικά στις ατομικές προσπάθειες των Χαραλαμπίδη και Τρισκόφσκι με τον πρώτο να ανατρέπεται στο 28 μέσα στην περιοχή και τον Τρύφωνος να φοβάται να υποδείξει το πέναλτι. Η Αλκή έφτασε κοντά στο γκολ με τον Κόντε στο 28 όταν ξέφυγε από τον Ζόρζε αλλά το πλασέ του κατέληξε πάνω στο τερματοφύλακα.
Στο 36’ όμως η τύχη δεν ήταν με το μέρος μας αφού ο Κόντε και πάλι από πλάγια θέση και εκμεταλλευόμενος λάθος έξοδο του Πάρντο έστειλε με πλασέ την μπάλα στα δίκτυα. Το 1-1 δεν ήταν κάτι απρόσμενο αφού η ομάδα μας έπαιζε με τη φωτιά με την όλη της παρουσία στο πρώτο ημίχρονο.
Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε με τον Μαρσίνιο να αντικαθιστά τον Μπελαιτ και την ομάδα μας να πιάνει φοβερό ρυθμό στα πρώτα λεπτά και να καταφέρνει να κλείσει την Αλκής τα καρέ της. Μέσα σε δυο λεπτά (48-50) η ομάδα μας είχε δυο δοκάρια με τους Τρισκόφσκι και Ολιβειρα ενώ ο Τσέρνιακ είχε μια απόκρουση για να ολοκληρωθεί χωρίς γκολ η μίνι πολιορκία.
Η δεύτερη κίνηση από πλευράς Γιοβάνοβιτς ήρθε σχετικά νωρίς όταν στο 59 ο Ατόρνο πέρασε στη θέση του Χαραλαμπίδη σε μια προσπάθεια να φρεσκάρει ακόμα περισσότερο την ομάδα. Το καλό ξεκίνημα δεν είχε όμως συνέχεια αφού ο ρυθμός της ομάδας μας έπεσε κατακόρυφα αφού δεν μπορούσαμε να κρατήσουμε μπάλα και να οργανωθούμε σωστά.
Η 3η κίνηση του Γιοβάνοβιτς από τον πάγκο ήταν πιο ακραία αφού στο 74 απέσυρε τον Σολάρι βάζοντας στη θέση του τον Ηλία ο οποίος πήρε ρόλο ακραίος αμυντικού με τον Αλεξάνδρου να προωθείται στο αριστερό άκρο της επίθεσης. Ο Τρισκόφσκι μεταφέρθηκε στη κορυφή της επίθεσης αλλά η εικόνα της ομάδας εξακολούθησε να είναι προβληματική.
Η Αλκή αμυνόταν στο μισό γήπεδο, ο χρόνος λειτουργούσε εις βάρος μας και σαν αποτέλεσμα δεν υπήρχε καθαρό μυαλό για να κάνουμε το κάτι παραπάνω που θα έφερνε το γκολ. Παρά το ότι δημιουργήθηκαν μια δυο καλές προϋποθέσεις το κακό έγινε όταν πετάξαμε στον κάλαθο των αχρήστων ένα ημίχρονο.
Έπρεπε όμως να διατηρηθεί και η παράδοση έτσι η Αλκή στο 94 σε μια αντεπίθεση εκμεταλλεύτηκε το λάθος του Ζόρζε και ο Κόντε με πλασέ διαμόρφωσε το τελικό 2-1.
ΑΠΟΕΛ
Πάρντο, Σολωμού, Ζόρζε, Ολιβέιρα, Αλεξάνδρου Πίντο, Γιάχιτς, Μπελάιτ (46 Μαρσίνιο), Χαραλαμπίδης (59 Ατόρνο), Τρισκόφσκι, Σολάρι (74 Ηλία)