Αυτός ο ΑΠΟΕΛ δεν μπορεί

Είναι φανερό και ας είναι ακόμα Δεκέμβριος. Ο ΑΠΟΕΛ στη σημερινή του μορφή δεν μπορεί να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Δεν ξέρω που είναι ο πάτος αλλά τα όσα βλέπουμε εδώ και καιρό και όχι τώρα που η ομάδα έχει κλατάρει είναι αντιπροσωπευτικά.

Οι ήττες από Ανόρθωση, Απόλλων και ΑΕΚ μέσα στο ΓΣΠ δείχνουν τη γύμνια της ομάδας μας. Αν σε αυτές προσθέσουμε και την ισοπαλία που πήραμε με το ζόρι απέναντι στην Ομόνοια τότε μπορεί εύκολα να καταλάβει κάποιος το μέγεθος του προβλήματος.

Το -4 από την κορυφή είναι ανατρέψιμο αλλά τα προβλήματα μας δεν αφορούν τόσο τη βαθμολογική διαφορά από την καλοκουρδισμένη ΑΕΚ και την Ανόρθωση αλλά τα πολλά που πρέπει να γίνουν για να ανατραπούν τα δεδομένα.

Η ανοικτή πληγή των τραυματισμών μας έχει φέρει σε μια κατάσταση που κουράζει. Παίκτες τραυματίζονται κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης, κατά τη διάρκεια των πιο χαλαρών προπονήσεων ενώ η επιστροφή άλλων καθυστερεί αφύσικα. Και να έρθουν στην ομάδα τρεις παίκτες την άλλη εβδομάδα είναι αμφίβολο πως θα βγει η χρονιά όταν τα σέντερ μπακ είναι κάθε τρεις και λίγο εκτός.

Είναι φανερό ότι η ομάδα πληρώνει με το χειρότερο τρόπο τις εγκληματικές αποφάσεις των Μαντούκα και Πασιένσια οι οποίοι έκτισαν τον ΑΠΟΕΛ σε κινούμενη άμμο. Δεν υπήρξε ποτέ τα τελευταία 20 χρόνια ένας τόσο προβληματικός αγωνιστικός σχεδιασμός. Αυτός σε συνδυασμό με την την κούραση που κουβαλούν οι παλιοί έφερε τη σημερινή εικόνα αποσύνθεσης.

Ο Κετσπάγια όχι μόνο δεν μπορεί να κάνει θαύματα αλλά έχει και αυτός τα θέματα του. Είπαμε ξανά ότι αλλιώς τα περίμενε και εντελώς διαφορετικά εξελίσσονται τα πράγματα. Είναι για αυτό που στις δηλώσεις του βγάζει νευρικότητα και έντονη διάθεση να δικαιολογηθεί.

Ο Γεωργιανός δέχεται πλέον κριτική για μια σειρά αποφάσεων του αλλά δεν νομίζω να είναι αυτές το μεγαλύτερο πρόβλημα. Εννοείται αν υπάρχει η τύχη στο ποδόσφαιρο μπορούμε να χαρακτηριστούμε άτυχοι αλλά όταν είσαι ΑΠΟΕΛ δεν το λες. Ασφαλώς και η ΑΕΚ είχε μπασκετική ευστοχία αλλά σε αυτό βοήθησε ο ερασιτεχνικός τρόπος που αμυνθήκαμε στις φάσεις των δυο γκολ.

Η διοίκηση Πετρίδη βάλλεται από τους οργανωμένους και όχι μόνο. Το σκηνικό δεν είναι άγνωστο αφού η ιστορία επαναλαμβάνεται και απλά κάποτε αλλάζουν πρόσωπα. Το σύνθημα “πουτάνα εταιρεία μας φέρνεις αηδία” είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον αφού κολλά και με τις επιδιώξεις συγκεκριμένων παραγόντων που θεωρούνται σωματειακοί.

Ούτε αυτό όμως είναι το πρόβλημα του Πρόδρομου Πετρίδη αλλά το ότι μια σειρά από σημαντικές αποφάσεις του αποδείχτηκαν λανθασμένες. Το τελευταίο χαρτί του ίδιου και του ΑΠΟΕΛ παίχτηκε στις αρχές Σεπτεμβρίου όταν αποφάσιζε την πρόσληψη του Κετσπάγια. Είναι για αυτό που πρέπει να πορευτεί με αυτόν και να ελπίζει ότι ο κκέλης μπορεί να κάνει πράξεις αυτά που δηλώνει και να οδηγήσει την ομάδα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Σε διαφορετική περίπτωση είναι βέβαιο ότι θα πάνε και οι δυο σπίτι τους.