Δυστυχώς το ΑΠΟΕΛ των πρώτων τεσσάρων αγωνιστικών δεν δείχνει να μπορεί να φανεί αντάξιοτων προσδοκιών και απαιτήσεων μας. Η νέα αποκαρδιωτική εκτός έδρας εμφάνιση συνοδεύτηκε αυτή τη φορά με την ισοπαλία. Μπορεί η ΑΕΠ να σημείωσε ένα τέρμα λίγο πριν το τέλος στην μοναδική της ευκαρία αλλά κατάφερε να εκμεταλλευτεί πολύ καλά τη δική μας ανικανότητα να σημειώσουμε ένα δεύτερο τέρμα και να τελειώσουμε τον αγώνα.
Ο κόσμος έδωσε για ακόμα μια φορά το παρών του αλλά όλοι έφυγαν απαρηγόρητοι από την Πάφο. Γιοβάνοβιτς και ποδοσφαιριστές σκόρπισαν την απογοήτευση και στους χιλιάδες που παρακολούθησαν την ομάδα από την Λευκωσία.
Και όμως τα πράγματα μπορούσαν να είναι διαφορετικά αν καταφέρναμε στο πρώτο ημίχρονο να είμαστε πιο αποτελεματικοί. Στο διάσημα 20′ με 45′ πέραν του γκολ κάναμε σημαντικές ευκαιρίες με σπουδαιότερη την απώλεια του πέναλτι από τον επιπόλαιο Αλμειδα.
Ο Γιοβάνοβιτς επιφύλαξε δύο μεγάλες εκπλήξεις που κανένας δεν μπόρεσε καν να υποθέσει. Ο Κόντης βρέθηκε για πρώτη φορά στο αρχικό σχήμα αντί του Γκριτσάροφ ενώ και ο Μαντούκα πήρε θέση βασικού δίπλα από τον Μοράις.
Εγινε επίσης η λίγο πολύ αναμενόμενη αλλαγή με τον Σολάρι να μένει στον πάγκο και τον Αλμειδα να έχει ρόλο επιθετικού στη διάταξη 4-5-1. Τρισκόφσκι και Σολωμού πήραν θέση στα δύο ακρά της μεσαίας γραμμής ενώ ο Μαρσίνιο είχε ρόλο οργανωτή.
Η ομάδα μας μπήκε πολύ καλά και από την αρχή έδειξε τις προθέσεις της. Με την ΑΕΠ να αμύνεται στο μισό γήπεδο το ΑΠΟΕΛ ήταν η ομάδα που κράτησε περισσότερο την μπάλα στην προσπάθεια να δημιουργηθούν οι προυποθέσεις για γκολ.
Η καλή κυκλοφορία της μπάλας με τη πάροδο του χρόνου άρχισε να καρποφορεί και στο διάστημα 20-35 δημιουργήθηκαν 4 κλασσικές ευκαιρίες ενώ στο 29′ ο Τρισκόφσκι με εντυπωσιακή προσπάθεια άνοιξε το σκορ.
Από τη στιγμή που ο Αλμειδα έχασε το πέναλτι που κέρδισε δίκαια το πράγμα άρχισε να βρωμά. Το ΑΠΟΕΛ το δευτέρου ημιχρόνου ήταν ένα δράμα και έχει χρόνια να δούμε μια τόσο προβληματική εμφάνιση.
Ανύπαρκτο κέντρο με τους Μοραις και Μαντούκα να μαρκάρουν με τα ματια και τον Μαρσίνιο να είναι εξαφανισμένος. Ο Αλμειδα συνέχισε όπως και στους προηγούμενους αγώνες να ταλαιπωρεί την μπάλα με τις ατομικές του ενέργειες.
Η τραγική εικόνα ανάγκασε τον Γιοβάνοβιτς με καθυστέρηση να προχωρήσει σε δυο ταυτόχρονες αλλαγές. Στο 72′ οι Σολάρι και Χαραλαμπίδης αντικατέστησαν τους Αλμειδα και Σολωμού. Οχι μόνο δεν άλλαξε κάτι αλλά στο 79′ ο Πουριέ βρήκε τον Χιώτη ξεχασμένο εκτός θέσης και με σουτ εκτός περιοχής έκανε το 1-1.
Το σοκ από την ισοφάριση ηταν μεγάλο και δεν μας επέτρεψε να αντιδράσουμε σωστά. Ο Σολάρι βρέθηκε σε θέση βολής σε δύο φάσεις αλλά ήταν προκλητικά άστοχος. Μέσα σε όλα ο Ανδρονίκου έκλεισε τα μάτια σε πέναλτι στο οποίο υπέπεσε ο Χιώτης με αποτέλεσμα οι γηπεδούχοι να φωνάζουν για τη διαιτησία.
Το τελικό σκορ και η απόδοση στέλλουν αρνητικά μηνύματα ενόψει της συνέχειας. Τα λάθη του Γιοβάνοβιτς και των παικτών μας έφεραν σε χρόνο ρεκόρ στο -5 και δυστυχώς φέτος δεν υπάρχουν δικαιολογίες για κανέναν.
Κίτρινες: Πουρσαιτίδης, Ζόρζε
ΑΠΟΕΛ
Χιώτης, Πούρσα, Μπόα (88′ Αλεξάνδρου), Κόντης, Ζόρζε, Μοράις, Μαντούκα, Σολωμού (72′ Χαραλαμπίδης), Μαρσίνιο, Τρισκόφσκι, Αίλτον (72′ Σολάρι).