Αέλ Vs ΑΠΟΕΛ 0-1

Ένα γκολ του Μιχαήλ στις καθυστερήσεις έφερε στην ομάδα μας την πιο καθοριστική νίκη και παράλληλα διατήρησε τη διαφορά των 5 βαθμών από την ομόνοια. Η νίκη μέσα στο Τσίρειο ήρθε δίκαια έστω και αν χρειάστηκε να περιμένουμε μέχρι το 93′. Η άσχημη απόδοση του πρώτου ημιχρόνου έδωσε τη θέση της στην πολύ καλή παρουσία στο δεύτερο ημίχρονο. Στο διάστημα αυτό οι παίκτες του Γιοβάνοβιτς κυριάρχησαν πλήρως, πίεσαν και πίστεψαν στο γκολ και στο τέλος δικαιώθηκαν.

Τη διάταξη 4-4-2 προτίμησε τελικά ο προπονητής μας έχοντας σαν επιθετικό δίδυμο τους Ζεβλάκοφ και Ονουάτσι, ενώ στα δύο άκρα του κέντρου ήταν οι Αλεξάνδρου και Κοσόφσκι. Οι Μιχαήλ και Μοράις επανήλθαν στο αρχικό σχήμα έχοντας το γνωστό τους ρόλο στο κέντρο του, ενώ στην άμυνα ήταν η γνωστή τετράδα.

Ο αγώνας δεν ξεκίνησε όπως θα ήθελε η ομάδα μας αφού η ΑΕΛ από την αρχή κατάφερε να επιβάλει το ρυθμό της και να ελέγξει το ρυθμό του αγώνα. Από τη στιγμή που χάθηκε η μάχη του κέντρου ήταν φυσιολογικό να κοπούμε στα δύο γεγονός που επηρέασε την απόδοση μας. Οι γηπεδούχοι μπορεί να μην ήταν επικίνδυνοι αλλά είδαν με ευχαρίστηση το ΑΠΟΕΛ να μην μπορεί να οργανωθεί σωστά και τους επιθετικούς να μην μπορούν καν να πάρουν την μπάλα εκεί και όταν έπρεπε.

Παρά την προβληματική εικόνα που βγάζαμε καταφέραμε να πλησιάσουμε πρώτοι το γκολ σε δυο διαφορετικές περιπτώσεις μέσα σε ένα δίλεπτο. Στην πρώτη φάση στο 17′ ο Κοσόφσκι βρέθηκε σε θέση βολής αλλά ο τερματοφύλακας απέκρουσε σωτήρια. Το ίδιο έγινε και 19′ όταν μετά από κόρνερ και κεφαλιά του Κόντη ο Κωνσταντίνου απέκρουσε σωτήρια σε κόρνερ.

Η ΑΕΛ προσπάθησε και κατάφερε να δημιουργήσει τις δικές τις καλές ευκαιρίες με μακρινά σουτ των Τοράο και Κέρκεζ αλλά και στις δυο περιπτώσεις ο Χιώτης έδειξε την κλάση. Η εικόνα του αγώνα δεν άλλαξε αφού η ομάδα μας δεν μπορούσε να οργανωθεί σωστά, ενώ ούτε και οι εναλλαγές των Αλεξάνδρου και Κοσόφσκι στα δύο άκρα δεν έφεραν ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου πραγματοποιήθηκαν δυο αλλαγές από πλευράς Γιοβάνοβιτς σε μια προσπάθεια να διορθωθούν τα προβλήματα της ομάδας μας. Οι Χαραλαμπίδης και Πίντο πέρασαν στη θέση των Κοσόφσκι και Ονουάτσι αντίστοιχα έτσι ώστε να ανακτήσουμε την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Πράγματι με την πάροδο του χρόνου η ομάδα μας κυριάρχησε, πίεσε και με την πάροδο του χρόνου κυνήγησε μετά μανίας το γκολ. Στο 58′ άρχισε ο χορός των ευκαιριών με τον Κόντη να αστοχεί ενώ στο 65′ η κεφαλιά του Χαραλαμπίδη σταμάτησε στο δοκάρι. Η ΑΕΛ όσο περνούσε ο χρόνος οπισθοχωρούσε και στο τέλος ο αγώνας απέκτησε μια άγρια ομορφιά με την μπάλα να ανεβοκατεβαίνει τις δυο εστίες.

Η είσοδος του Μιροσάβλιεβιτς στον αγώνα στη θέση Χάτζι έστειλε το ακόμα ένα μήνυμα ότι η ομάδα μας θα τα έπαιζε όλα για όλα και αφού χάθηκαν ακόμα δυο πολύ καλές ευκαιρίες στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων ήρθε η δικαίωση. Ο Χρύσης Μιχαήλ βρέθηκε στο σωστό σημείο και με πλασέ έκανε γκολ τη σέντρα του Πίντο. Το γκολ έκανε ένα κουβάρι τους παίκτες στο γήπεδο, ενώ το ίδιο έγινε στο πάγκο αλλά και στην κερκίδα.

Η νίκη ήρθε δίκαια αλλά και κάπως ανέλπιστα και ενώ όλοι ήξεραν ότι το παράρτημα περνούσε νικηφόρα από το Παπαδόπουλος. Ξέφρενοι ήταν και οι πανυγηρισμοί λίγα δευτερόλεπτα αργότερα όταν ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη του αγώνα.

ΑΠΟΕΛ
Χιώτης, Πουρσαϊτίδης, Χατζί (80′ Μιροσάβλιεβιτς), Μπρούσερ, Κόντης, Μιχαήλ, Μοράις, Κοσόφσκι (46′ Χαραλαμπίδης), Αλεξάνδρου, Ονουάτσι (46′ Πίντο), Ζεβλάκοφ

Κίτρινες: Χατζί, Αλεξάνδρου

Δηλώσεις Ιβάν Γιοβάνοβιτς
Νομίζω ότι ήταν ένα συγκλονιστικό παιχνίδι. Στο πρώτο ημίχρονο δεν είχαμε το παιχνι που έχουμε συνήθως. Δεν είχαμε ρυθμό και καλή κυκλοφορία της μπάλας. Είχαμε και αρκετά νεύρα στο παιχνίδι γιατί σε όλη τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου κάναμε μόνο μια φάση για γκολ. Είχαμε να αντιμετωπίσουμε και μια πάρα . Στο δεύτερο ημίχρονο είχαμε όλα τα στοιχεία που μας διέκριναν και σε όλο το πρωτάθλημα. Είχαμε ευκαιρίες για να κάνουμε το γκολ και όση ατυχία είχαμε στη διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου άλλη τόση τύχη είχαμε με το γκολ στο τέλος. Η πίεση που εξασκήσαμε ήταν εξαντλητική και η πίστη στο αποτέλεσμα έφερε τη νίκη που θέλαμε.