Είχα την εξής απορία πριν περίπου ένα ένα-μισή μήνα την οποία και μοιράστηκα μαζί σας από αυτό το σημείο. Αμέσως μετά το τέλος του αγώνα με την Κοπενχάγη, η απορία μου λύθηκε πάρα πολύ εύκολα μέσω του facebook. Δεν θα γράψω αυτή την φορά πολλά πράγματα, απλά θα γράψω κάτι που το αποδεικνύει και το βλέπω με τα ίδια μου τα μάτια, και πλέον με ενοχλεί σε τεράστιο βαθμό βλέποντας ότι προκαλεί κακό σε κάτι που αγαπώ.
Το ότι αποκλειστήκαμε από καλύτερη ομάδα, είναι ευκόλως εννοούμενο. Οι αντίπαλοι μας ήθελαν περισσότερο την πρόκριση, μας είχαν ανά πάσα στιγμή, δεν αγχώθηκαν καθόλου και θα μας έβαζαν γκολ όποτε ήθελαν, όπως και έγινε. Όσοι δεν το παραδέχονται δεν έχουν θέση στην κερκίδα του ΑΠΟΕΛ επειδή είναι πραγματικά επικίνδυνοι. Όσοι τώρα θεωρούν ότι το ΑΠΟΕΛ θα έπρεπε να παρουσιαστεί καλύτερο για ένα τόσο σημαντικό αγώνα, έχουν απόλυτο δίκαιο γιατί το ΑΠΟΕΛ είναι για πολύ μεγαλύτερα πράγματα ειδικά μέσα στην έδρα του με 18+ χιλιάδες οπαδούς.
Αυτοί λοιπόν που έχουν δίκαιο όταν τα λένε αυτά, ΔΕΝ τους επιτρέπεται ταυτόχρονα να βρίζουν και να κατηγορούν τον προπονητή και τουλάχιστον τους 7 από τους 14 παίχτες που αγωνίστηκαν. Εν οι ίδιοι ρε αχάριστοι που σας επροσφέραν την πρόκριση για να πάτε τωρά στην Αθήνα να κάμετε του ωραίους με τον Ολυμπιακό. Εν οι ίδιοι που όταν στο 98ο λεπτό ο Ντέβι έκαμνε το 3-0 επαραμιλούσετε πάνω στις κερκίδες. Εν ο ίδιος τερματοφύλακας που στο 60-65 με την Ρόσεμποργκ έπιασε το άπιαστο για να ελπίζουμε σε πρόκριση μέχρι το 90. Απογοήτευση εννοείται ότι υπάρχει επειδή δεν μπήκαμε ομίλους του CL αλλά είμαστε ο ΑΠΟΕΛ και πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να είμαστε χαρούμενοι και ευλογημένοι αν μπαίνουμε κάθε χρόνο στους ομίλους του ΕL.
Δηλαδή, Τετάρτη νύχτα ήμασταν νεκροί και Παρασκευή μετά την κλήρωση αναστηθήκαμε και αρχίσαμε τα «Θρύλε πρόκριση, Θρύλε γάμα τους, Θρύλε πάνω τους»? Για ποιο λόγο να περάσουν 38 ώρες πυροβολώντας τους πάντες, για να καταλάβουμε ότι η επιτυχία που περάσαμε από την Ρόσεμποργκ επισκιάζει την αποτυχία της Κοπενχάγης? Πάντα τα ίδια άτομα, πάντα οι ίδιοι γράφουν τα comments κάτω από αυτά τα posts και δυστυχώς έχουν από 3-4 χιλιάδες φίλους στο facebook επηρεάζοντας όσους είναι ευκολοεπηρέαστοι.
Διχάζουν τον κόσμο και δημιουργούν προβλήματα κα αντιπάθειες μεταξύ μας και απέναντι σε μερίδα μελών του ποδοσφαιρικού ΑΠΟΕΛ. Εμένα δεν μου αρέσει να βλέπω αυτές τις ατελείωτες συζητήσεις που γεννούν το καρκίνωμα στην ομάδα μου, αλλά είναι δικαίωμα σας, όπως και δικό μου δικαίωμα να γράφω αυτά που γράφω τώρα. Με μια μεγάλη όμως μεγάλη διαφορά… Εγώ, δεν κρίνω προπονητές και παίχτες επειδή δεν είμαι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Κρίνω αντιδράσεις οπαδών (είμαι και εγώ οπαδός) και βλέπω ποιοι είναι αυτοί που στα δύσκολα αγκαλιάζουν τον ΑΠΟΕΛ μου και ποιοι είναι αυτοί που στα δύσκολα γεμίζουν τα όπλα και ξεκινούν να πυροβολούν.
ΑΠΟΕΛ ΘΡΎΛΟΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ.
«Τον αχάριστο άνθρωπο, όταν τον καθίσεις στον ώμο σου, θα προσπαθήσει να ανέβει στο κεφάλι σου.» Σαίξπηρ
Νικόλας Παυλίδης