Ακόμα και φυσιολογική θα τολμούσαμε να χαρακτηρίσουμε την πρώτη ήττα της ομάδας μας αφού παρουσιαστήκαμε κατώτεροι των περιστάσεων και της σημασίας του πρώτου ντέρμπι της χρονιάς. Η Αελ δεν ήταν καλύτερη αλλά είχε περισσότερη διάθεση, μαχητικότητα και στο τέλος κατάφερε να κάνει γκολ την μοναδική ευκαιρία που βρήκε. Η ομάδα μας βραχυκυκλώθηκε στην αποτελεσματική τακτική του αντιπάλου και δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του αγώνα να κάνει αυτά που μας έχει συνηθίσει. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια χάθηκε και η μοναδική αξιόλογη ευκαιρία στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου όταν η κακή εκτέλεση πέναλτι του Σολάρι έδωσε την ευκαιρία στον Ντέγκρα να αποκρούσει. Η αντίδραση μας μετά που δεχτήκαμε το γκολ δεν ήταν η αναμενόμενη αφού κρατήσαμε περισσότερο την μπάλα αλλά ήμασταν νευρικοί και ανούσιοι. Ο Γιοβάνοβιτς δεν έκανε τελικά αυτό που ανέμεναν οι περισσότεροι αφού προτίμησε και τον Σολάρι στο αρχικό σχήμα μαζί με τον Αλμέιδα σε δίαταξη 4-4-2. Ο Γιάχιτς πήρε θέση δίπλα από τον Μοράις στο κέντρο με τους Ατόρνο και Πίντο να καλύπτουν το αριστερό και δεξί άκρο αντίστοιχα.
Το πλάνο δεν λειτούργησε όπως το σχεδίασε ο προπονητής μας αφού από το πρώτο λεπτό η Αελ πίεζε απο το ύψος της μεγάλης περιοχής του Χιώτη. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να δυσκολευόμαστε αφάνταστα να κρατήσουμε την μπάλα και να οργανωθούμε σωστά. Ο Κακά και όλοι ακραίοι αμυντικοί δεν μπορούσαν να τροφοδοτήσουν τους μέσους έτσι η ομάδα κόπηκε στα δύο. Οι μακρινές μπαλίες ήταν εύκολη λεία για τη άμυνα της Αελ και φυσιολογικά δεν μπορέσα Ε να δημιουργήσουμε ούτε καν προϋποθέσεις για κάτι καλό. Στο διάστημα 20-30 η Αελ κράτησε μπάλα και έδειξε να στέκει καλύτερα μέσα στον αγωνιστικό χώρο χωρίς όμως να μπορεί να γίνει ιδιαίτερα απειλητική.
Στο 40 μια ατομική ενέργεια του Ατόρνο έφερε προσωρινή χαρά αφού μπαίνοντας μέσα στη περιοχή ανατράπηκε αντικανονικά από τον Καρλίτο με τον Νικολαιδη να δείχνει χωρίς δισταγμό το σημείο του πέναλτι. Η μεγάλη ευκαιρία να πετύχουμε γκολ ενάντια στη ροή του αγώνα χάθηκε αφού η εκτέλεση του Σολάρι ήταν τραγική.
Το δεύτερο ημίχρονο δεν είχε διαφορετική εικόνα αφού η νευρικότητα και η αδυναμία να προσαρμοστούμε στις συνθήκες του αγώνα δεν μας επέτρεψε να γίνουμε ΑΠΟΕΛ. Ο ρυθμός εξελισσόταν όπως ήθελαν οι φιλοξενούμενοι οι οποίοι είχαν και τη ψυχολογία με το μέρος τους. Έτσι στο 56 και σε μια αντεπίθεση ο Μοντειρο με αριστερό πλασέ μας άφησε άναυδους..
Το 0-1 δεν ήταν επιστέγασμα της ανωτερότητας αλλά της μαχητικότητας της Αελ ενώ πλέον ο ΑΠΟΕΛ ήταν φάτσα με την πρώτη του ήττα. Ο Γιοβάνοβιτς μη έχοντας και πολλές επιλογές άρχισε τις κινήσεις από τον πάγκο σε μια προσπάθεια να αλλάξει τα δεδομένα. Έτσι αμέσως μετά το γκολ ο Τρισκόφσκι πέρασε στη θέση του Σολάρι ενώ στη συνέχεια πήρε χρόνο ο Μπελαϊτ αλλά και ο Χαραλαμπίδης.
Δυστυχώς πέραν κάποιας κατοχής της μπάλας δεν μπορέσαμε να ανατρέψουμε τα δεδομένα αφού έλειπε το καθαρό μυαλό. Η Αελ αμυνόταν με κάθε τρόπο συμπεριλαμβανόμενων και των καθυστερήσεων λόγω τραυματισμών. Η φλύαρη υπεροχή μας και οι προσπάθειες σταματούσαν στον Αλμείδα ο οποίος έζησε εφιαλτικό απόγευμα απέναντι στον Ουόν.
Μοιραία το τελικό σφύριγμα του Νικολαϊδη βρήκε την ομάδα του Πάμπου Χριστοδούλου να πανηγυρίζει μια σπουδαία επιτυχία.
Κίτρινες: Σολάρι, Πουρσαϊτίδης, Γιάχιτς.
ΑΠΟΕΛ
Χιώτης, Πουρσαϊτίδης, Μποαβεντούρα, Κακά (65 Μπελαΐτ), Ολιβέιρα, Πίντο, Μοραΐς, Γιάχιτς, Ατόρνο (71 Χαραλαμπίδης), Σολάρι (58 Τρισκόφσκι), Αλμέιδα