Το 2010 έφυγε και όμοια του χρονιά δεν θέλουμε να έρθει ξανά όσον αφορά τα ποδοσφαιρικά πεπραγμένα. Κούραση, τραυματισμοί και λάθη σε διοικητικό επίπεδο δεν επέτρεψαν στην ομάδα να υπερασπιστεί τον τίτλο της πρωταθλήτριας και αναπόφευκτα το παράρτημα του Ακελ πανηγύρισε τον τίτλο. Δεν ήρθε ούτε η περιστασιακή χαρά του κυπέλλου αλλά όλα ξεχάστηκαν σχετικά νωρίς λόγω της χαράς και των εκατομμυρίων του champions league. Χρήματα που επέτρεψαν σε διοίκηση και Γιοβάνοβιτς να κάνουν τις κινήσεις που έπρεπε το καλοκαίρι που πέρασε. Το ΑΠΟΕΛ ενισχύθηκε σε σημαντικό βαθμό και με τον ερχομό του 2011 απολαμβάνουμε τη σημαντική διαφορά 7 βαθμών από την ομόνοια. Η διαφορά αυτή χτίστηκε δίκαια και με κόπο και όπως πολύ σωστά εντοπίζουν κάποιοι θα πρέπει να διαφυλαχθεί σαν κόρη οφθαλμού. Ο καθοριστικός Ιανουάριος είναι πλέον μπροστά μας και μέσα από τους αγώνες που έρχονται η ομάδα μας καλείται να διατηρήσει τη διαφορά ασφαλείας.
Οι αγωνιστικές υποχρεώσεις πληθαίνουν αφού πλέον έχουμε και το θεσμό του κυπέλλου κάτι που σημαίνει ότι το λεγόμενο rotation θα πρέπει να εντατικοποιηθεί προκείμενου να αποφευχθούν δυσάρεστες εξελίξεις. Ανόρθωση, τρεις φορές Απόλλωνα με τις δυο να αφορούν το κύπελλο και κερασάκι στην τούρτα ο αγώνας με το παράρτημα είναι οι αγώνες που θα καθορίσουν σε τεράστιο βαθμό αν η ομάδα μας θα καταφέρει να διατηρήσει η και να αυξήσει τη διαφορά.
Ότι και αν συμβεί τον κρίσιμο Ιανουάριο η ομάδα έδειξε στο πρώτο μισό αξιοθαύμαστη σταθερότητα αλλά και την ικανότητα να διαχειριστεί σωστά τα όποια δεδομένα. Η επιστροφή στην κορυφή με τη λήξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων δεν θα είναι εύκολη αλλά με τα όσα είδαμε μέχρι στιγμής το ΑΠΟΕΛ είναι αυτό που έχει όλα τα φόντα να τα καταφέρει.