Ο βασιλιάς είναι γυμνός

Είναι τέτοιες βραδιές όπως αυτή στο Τσίρειο που επιβεβαιώνουν πόσο άρρωστος είναι ο ΑΠΟΕΛ έστω και αν προέρχεται από εφτά συνεχόμενες κατακτήσεις πρωταθλημάτων. Η ήττα και ο τρόπος που ήρθε αλλά και αντιμετωπίστηκε από το νέο έρωτα των φούρπων της διοίκησης, επιβεβαιώνει ότι οι αρμόδιοι δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα.

Ο Χατζηλούκας παρασυρόμενος από τη ρητορική της διοίκησης είπε ότι για όλα φταίνε οι δημοσιογράφοι που παρασύρουν και καθορίζουν την άποψη του κόσμου. Και όλα αυτά μάλιστα τη στιγμή που η διοίκηση Πετρίδη έχει καταφέρει την τελευταία διετία να ελέγξει με διάφορους τρόπους τα μέσα ενημέρωσης αλλά και τους οργανωμένους.

Η κατάσταση στο ΑΠΟΕΛ είναι οριακή όχι επειδή χάσαμε ακόμα έναν αγώνα έστω και από ομάδα που μέχρι χτες είχε περισσότερα και σοβαρότερα προβλήματα από τα δικά μας αλλά γιατί γιγαντώνεται η άποψη ότι οι αρμόδιοι δεν κάνουν καλά τη δουλεία τους σε συστηματική βάση. Αρχίζοντας από τη διοίκηση και τους δήθεν διευθυντές ποδοσφαίρου που εργοδοτεί και καταλήγοντας στους προπονητές και τους παίκτες.

Η αδιαφορία και χαλαρότητα με την οποία προσεγγίζουν τους αγώνες οι παίκτες είναι προκλητική αλλά ποιον να λάβουν υπόψη και να φοβηθούν ή να βγάλουν φιλότιμο;

Μετά τον αγώνα με την Ομόνοια τους έγιναν αυστηρές συστάσεις. Όχι από τη γλάστρα Ντολ τον οποίο αποδόμησαν αλλά από τον Ιταλό. Τον έγραψαν και αυτόν κανονικά αφού ξέρουν ότι και ο Τέτι είναι σημερινός και αυριανός.

Η ήττα από τον Ολυμπιακό γιγάντωσε τον Ντε Βινσέτι και τους υποστηρικτές του αφού έτσι ερμήνευσαν τη νέα απόλυση του πρόεδρου που δεν χαλά χατίρι στους παίκτες.

Και αντί να συμμαζευτούν είδαμε στους αγώνες που ακολούθησαν μια σκορπισμένη διαδήλωση. Με τον Εθνικό Άχνας κερδίσαμε με το ζόρι και με την ΑΕΛ καταρρεύσαμε. Και μετά ο Χατζηλούκας έχει το θράσος να μιλά.

Φυσικά είναι άδικο να στοχοποιούμε τον όποιο υπηρεσιακό προπονητή ή και ποδοσφαιριστή αφού το πρόβλημα ξεκινά από τον τρόπο που διοικείται ο ΑΠΟΕΛ.

Χιλιοειπωμένα πράγματα αλλά κάποτε η κατάσταση ξεπερνά τα όρια.