Είναι γεγονός ότι στο Τσίρειο είδαμε να συμβαίνει το ανάποδο από ότι στον αγώνα με την Καραμπάχ. Αυτή τη φορά ο Ντολ έκανε καλύτερες επιλογές προσώπων στο αρχικό σχήμα, η ομάδα ήταν καλή αλλά μετά το 60 ήρθε η σταδιακή κατάρρευση.
Ο προπονητής μας με τρόπο τα έριξε στους παίκτες του αφού μέσα από τις πολλές τοποθετήσεις του έκανε ξεκάθαρο ότι δεν ήταν οδηγίες του η παθητική οπισθοχώρηση.
Κοιτώντας κάποιος την μεγάλη εικόνα το δεδομένο είναι ότι ο ΑΠΟΕΛ εξακολουθεί να δυσκολεύεται. Οι παραινέσεις και διαβεβαιώσεις των αρμοδίων ότι η εικόνα θα αλλάξει προς το καλύτερο δεν επαληθεύονται ενώ είναι κοινό μυστικό ότι υπάρχουν θέματα με διοίκηση, τεχνική ηγεσία, διευθυντή ποδοσφαίρου και εσχάτως ποδοσφαιριστές.
Πλέον βρισκόμαστε ενώπιων ακόμα μιας διακοπής αγωνιστικών υποχρεώσεων. Ο Ντολ ζητά υπομονή και μένει να δούμε αν η προτροπή του γίνει αποδεκτή και κυρίως αν με την επανέναρξη ο ΑΠΟΕΛ θα βελτιωθεί.
Οι αγώνες που ακολουθούν με Πάφο, Ντουντελανζ και Ομόνοια είναι τέτοιας σημασίας και σημειολογίας που αν η ομάδα δεν κερδίσει και τους τρεις θα εκραγεί το ηφαίστειο.