Το ηφαίστειο και το μοναδικό ζητούμενο

Η προσπάθεια για αποφυγή της έκρηξης του ηφαιστείου πάει καλά. Όταν αμέσως μετά τον περίεργο τελικό κυπέλλου η διοίκηση Πετρίδη αποφάσιζε να μην προχωρήσει σε αλλαγή προπονητή έπαιρνε μια συνειδητή και δύσκολη απόφαση την οποία όφειλε να στηρίξει μέχρι τα αποτελέσματα να την αναγκάσουν να διαφοροποιηθεί.

Παράλληλα και σε αντίθεση με τις εκτιμήσεις όλων έκανε μεταγραφικές υπερβάσεις προκειμένου να ενισχυθεί με ποιοτικούς παίκτες ο ΑΠΟΕΛ και να κυνηγήσει με τις καλύτερες προϋποθέσεις την είσοδο τους σε ομίλους.

Οι λόγοι ξεκάθαροι και ο μεγαλύτερος γνωστός που δεν είναι άλλος από την αποφύγει τραγικών οικονομικών εξελίξεων.

Παράλληλα το plan B για το οποίο δεν υπήρξε ποτέ επίσημη παραδοχή δεν είναι άλλα από την πώληση του Τάμαρι.

Μια άλλη πτυχή που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη είναι ότι ο Τραμετσάνι διχάζει αντί να ενώνει. Είναι γεγονός ότι ο Ιταλός προπονητής κατάφερε να δημιουργήσει φανατικούς φίλους και ταυτόχρονα αντίστοιχους επικριτές.

Ο συγκρουσιακός του χαρακτήρας σε συνδυασμό με την εδώ και μήνες αδυναμία της ομάδας να βελτιωθεί ή και να παίξει καλό ποδόσφαιρο, οδηγούν τον κόσμο σε αδιέξοδες συζητήσεις και στη δημιουργία ενός τοξικού κλίματος.

Τα αποτελέσματα και κυρίως η κατάκτηση του πρωταθλήματος δίνουν στον Τραμετσάνι άλλοθι και όχι μόνο αλλά το ότι δείχνει άκαμπτος σε μια σειρά από θέματα κάνει δύσκολη τη συνέχεια.

Ως συνήθως τα αποτελέσματα θα κρίνουν πρόσωπα και καταστάσεις.

Αν ο ΑΠΟΕΛ βρεθεί στα play offs του Champions League, εξασφαλίζοντας αυτόματα και τη συμμετοχή του στους ομίλους του Europa League, ο προπονητής μας θα εδραιωθεί και η όποια κριτική θα εξασθενήσει.