Εδώ και μήνες η διοίκηση διαβεβαιώνει ότι θα γίνουν οι απαιτούμενες ενέργειες προκειμένου να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η οικονομική τρύπα της εταιρείας ΑΠΟΕΛ. Πρόκειται για επικοινωνιακό περισσότερο χειρισμό μιας άκρως ανησυχητικής κατάστασης η οποία όμως κρίνεται ως διαχειρίσιμη από τους αρμόδιους.
Ουσιαστικά γίνεται μια διαχείριση της ρευστότητας με τρόπο όπου υπάρχουν καθυστερήσεις σε πληρωμές οι οποίες όμως κρίνονται από τους αρμόδιους ως αποδεκτές.
Το επόμενο τρίμηνο είναι χρονικά η περίοδος όπου θα πρέπει να παρθούν κρίσιμες και δύσκολες αποφάσεις. Τότε που ο Τέτι θα πρέπει να βελτιώσει το ρόστερ με τρόπο που η ομάδα να έχει καλές πιθανότητες να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της σε ομίλους.
Πως μπορεί να γίνει αυτό όμως έχοντας σοβαρούς περιορισμούς στο μπάτζετ, σημαντικό ποσό του οποίου θα πρέπει να αναλωθεί και φέτος σε αποζημιώσεις;
Η ανάγκη μείωσης του μισθολογίου που αγγίζει τα 8 εκατομμύρια ετησίως είναι μια πονεμένη ιστορία που θα τη βρούμε μπροστά μας και φέτος. Υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες για να υπάρξει ουσιαστική μείωση αφού πολλά συμβόλαια έχουν ισχύ και του χρόνου ενώ μέρος του προβλήματος πηγάζει από το ότι υπεράριθμό ρόστερ.
Υπεράριθμο όμως προκειμένου να μπορούμε ακόμα κα με δεδομένα όπως τα φετινά να ξεχωρίζουμε από τους ανταγωνιστές μας στην Κύπρο.
Γίνεται αντιληπτό ότι η διαχείριση του ζητήματος είναι σύνθετη και δύσκολη. Από τη στιγμή που οι όποιες ενέργειες για να έρθει φρέσκο χρήμα στην εταιρεία ΑΠΟΕΛ δεν έφεραν αποτέλεσμα, η μόνη διέξοδος όπως και πέρσι θα είναι η πώληση του μεγαλύτερου περιουσιακού στοιχείου.
Πέρσι ήταν ο Σάλαϊ και φέτος ο Τάμαρι.