Με τον πρόεδρο να εξαπολύει ατάκες που δεν καθησυχάζουν και τον προπονητή να μην μπορεί εδώ και μήνες να βελτιώσει σε ουσιαστικό βαθμό την ομάδα, ο ΑΠΟΕΛ βρίσκεται για ακόμα μια φορά με την πλάτη στον τοίχο.
Ο απολογισμός των δυο νικών στους τελευταίους επτά αγώνες, συνθλίβει την όποια επιχειρηματολογία οποιουδήποτε προπονητή ή παράγοντα.
Αρχικά τους έφταιγε η αμυντικογενής τακτική των αντιπάλων, μετά οι κακοί αγωνιστικοί χώροι, στη συνέχεια οι διαιτησίες αλλά ποτέ δεν υπήρξε σοβαρή προσπάθεια να λυθούν τα εσωτερικά μας προβλήματα.
Και να υπήρξε δεν λύθηκαν συνεπώς η ομάδα ακολουθεί πορεία απώλεια παρά κατάκτησης του πρωταθλήματος. Όποιος δεν μπορεί να το δει απλά εθελοτυφλεί.
Αναπόφευκτα βρισκόμαστε μπροστά από ένα νέο ραντεβού με τον Απόλλωνα όπου με νίκη θα βρεθούμε ξανά στο +1. Αυτό προσπαθούν να αναδείξουν δειλά δειλά οι αρμόδιοι. Η πίεση είναι πιο έντονη από ποτέ γιατί στο ενδεχόμενο ήττας όλα τελειώνουν.
Ας ελπίσουμε ότι η ομάδα θα βγάλει αντίδραση που θα της επιτρέψει να παραμείνει ζωντανή και στη συνέχεια θα δούμε πως δεν θα υπάρξει νέα απώλεια με τους δήθεν αδιάφορους.