Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της ομάδας μας τη φετινή χρονιά αφορά την προσαρμογή των πολλών νεαρών παικτών, οι οποίοι λόγω απειρίας δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στα όσα ζητά ο προπονητής αλλά και να αντέξουν την πίεση που υπάρχει στον ΑΠΟΕΛ.
Η προτροπή των αρμοδίων για να ωριμάσουν ως προς το πώς αντιλαμβάνονται το παιχνίδι είναι εύκολη στα λόγια αλλά ανέφικτη στην πράξη.
Είναι για αυτό που προκαλεί τεράστια εντύπωση η περιθωριοποίηση του Μοράις. Ο παίκτης που ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε στον Αρχάγγελο τι εστί ΑΠΟΕΛ, βρίσκεται στον πάγκο στους τελευταίους τρεις αγώνες ενώ κρίθηκε αχρείαστο να περάσει στον αγώνα ως αλλαγή.
Ασφαλώς και απαιτείται σωστή διαχείριση του παίκτη αλλά αυτή πρέπει να έχει στόχο να ηγηθεί της προσπάθειας να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα και όχι να φορτώσει 90λεπτα στο κύπελλο με Δόξα και ΑΕΚ!
Προφανώς ο Τραμετσάνι έχει το δικό του σκεπτικό αλλά αυτό στην πράξη δεν τον δικαιώνει. Η ομάδα όχι μόνο δεν κερδίζει (με εξαίρεση τον αγώνα με τον Απόλλωνα) αλλά με την απόδοση της φανερώνει αδυναμίες και έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης.
Στον αγώνα με τη Νέα Σαλαμίνα ο Τραμετσάνι πειραματίστηκε με την επιστράτευση του Ζαχίντ σε ρόλο αμυντικού χαφ. Ήταν ένας αγώνας όπου στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα του Πουρσαϊτίδη κέρδισε εύκολα την μάχη του κέντρου…