Στο βιβλίο του «Ολυμπιακό Σαμποτάζ» ο Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν γράφει, αναφερόμενος στους Καταλανούς ηγέτες: «Ο αρχηγός είναι ένας αναγκαίος παραλογισμός στην πολιτική αγορά που κινητοποιεί ερωτευμένους φαντασιόπληκτους». Ο Μανόλο ως γνήσιο τέκνο της πόλης της Βαρκελώνης και φανατικός οπαδός της Μπαρσελόνα, ήξερε πάρα πολύ καλά την ψυχολογία της Καταλωνίας, της Βαρκελώνης και της Μπάρσα. Μια κοινωνία και ένας σύλλογος που έψαχνε πάντα έναν ηγέτη να συσπειρωθεί γύρω του. Από την εποχή του Θέσαρ, του Κουμπάλα, του Κρόυφ, του Μαραντόνα και τελευταία του Μέσι, η νοοτροπία του Καταλανού, στα σπορ και έξω από αυτά, είναι ότι χρειάζεται όχι μόνο ένα κίνητρο ή στόχο, αλλά και ένα πρόσωπο να το εκφράσει και να συσπειρώσει τους άλλους γύρω του.
Στα Βόρεια σύνορα της Καταλωνίας, εκεί στο τριεθνές με τη Γαλλία και τη Βασκωνία στα βουνά, υπάρχει το μοναδικό κράτος που έχει επίσημη γλώσσα τα Καταλανικά. Η Ανδόρα κρυμμένη στα Πυρηναία μπορεί να είναι ανεξάρτητο κράτος, όμως η ζωή της είναι αρκετά πιο συνδεδεμένη με την Ισπανία και κυρίως την Καταλωνία, απ’ότι με τη Γαλλία. Ο ποδοσφαιρικός της σύλλογος αγωνίζεται στις ισπανικές κατηγορίες και από το 1942 που ιδρύθηκε φοράει τα χρώματα της σημαίας της χώρας: κίτρινο, κόκκινο και μπλε. Το γήπεδο της βρίσκεται στην πρωτεύουσα Ανδόρα λα Βέλια (η παλιά είναι αυτό) και μοιάζει με υπέροχο επαρχιακό γήπεδο χωμένο στα βουνά, με μια προκάτ κερκίδα των 500 θέσεων.
Δε μιλάμε για κάποιο μεγαθήριο που χάθηκε στις σελίδες της ιστορίας. Το πιο ψηλά που έχει φτάσει ποτέ είναι στην τρίτη κατηγορία, τερθέρα διβισιόν τότε, ενώ συνήθως παίζει στις τοπικές καταλανικές κατηγορίες. Και λογικό θα μου πείτε, αφού εκεί ο κόσμος ασχολείται με το σκι, το μπάσκετ, τα αφορολόγητα ψώνια και τις τράπεζες. Όχι ακριβώς ποδοσφαιρικό σκηνικό. Ώσπου το 1994 συνέβη κάτι συγκλονιστικό. Η μικρούλα Ανδόρα στο κύπελλο Καταλωνίας πέταξε εκτός στα ημιτελικά την Μπάρσα του προπονητή Κρόιφ, του Στόιτσκοφ, του Ρομάριο (εντάξει, δεν έπαιζαν αυτοί, αλλά μη χαλάμε την ιστορία). Στον τελικό κέρδισε την Εσπανιόλ με 4-2 στα πέναλτι και κατέκτησε το μοναδικό της τίτλο. Μετά επέστρεψε στα κυβικά της και σταδιακά έπεσε στην αφάνεια και τα τελευταία δύο χρόνια σχεδόν στη διάλυση.
Είναι λίγο κωμικό να λέμε ότι σε ένα κράτος (μέχρι πρόσφατα) φορολογικό παράδεισο, ο ποδοσφαιρικός του σύλλογος μπορούσε να διαλυθεί για χρέος €200.000, όμως η κατάσταση ήταν αυτή. Ο προπονητής είχε μείνει με 10 μόλις παίχτες και κανέναν άλλον στο τεχνικό τιμ, καθώς όλοι οι υπόλοιποι είχαν μείνει απλήρωτοι τόσο καιρό που δεν πήγαιναν πια στις προπονήσεις. Εκεί λοιπόν που χανόντουσαν η σωτηρία ήρθε από την ‘Κόσμος’. Η εταιρία του Ζεράρ Πικέ έκανε προσφορά στο Υπουργείο Αθλητισμού της Ανδόρας και μετά από την ολοκλήρωση της γραφειοκρατίας πήρε το πλειοψηφικό πακέτο του συλλόγου. Η υπουργός, Όλγα Ζελαμπέρτ, δήλωσε, «Εδώ ο κόσμος είναι κατά 70-80% οπαδοί της Μπαρσελόνα και η άφιξη του Ζεράρ Πικέ του δίνει μεγάλη χαρά και αισιοδοξία».
Ο Πρεσιδέντε φουτούρο της Μπαρσελόνα επεκτείνει τις δραστηριότητες της ‘Κόσμος’ που πλέον ασχολείται με 5 διαφορετικούς τομείς: Το ποδόσφαιρο με την Ανδόρα, το τένις με την ανάληψη της διοργάνωσης του Ντέιβις Καπ, τα ηλεκτρονικά σπορ σε συνεργασία με μια θυγατρική της Κονάμι, τα μίντια μέσω της πλατφόρμας «The Players Tribune» και την εστίαση με 4 διαφορετικά εστιατόρια (και σε αυτό στη Μαδρίτη να έχει συνέταιρο τον Σέρχιο Ράμος). Ο Πικέ είναι από τους ποδοσφαιριστές που διαχειρίζονται με τον καλύτερο τρόπο τα χρήματα που βγάζουν απ’ το ποδόσφαιρο και επεκτείνεται επιχειρηματικά σε πολλούς τομείς με επιτυχία. Παράλληλα εκπαιδεύεται στα καλύτερα πανεπιστήμια για να μπορεί να διαχειρίζεται την περιουσία του και τις επιχειρήσεις του ο ίδιος. Είναι χαρακτηριστικό το πώς χτίζει τόσα χρόνια τη ζωή του τόσο στο επιχειρηματικό κομμάτι, όσο και στο πως φτιάχνει το προφίλ του μελλοντικού προέδρου της Μπαρσελόνα.
Αγοράζοντας την Ανδόρα άλλαξε άμεσα πάρα πολλά στο αγωνιστικό κομμάτι. Έκανε 10 μεταγραφές και έφερε στον πάγκο τον φίλο του και παλιό παίχτη της Μπάρσα, Γκάμπρι. Μαζί του στο προπονητικό τιμ θα είναι ο επίσης παλιός μπλαουγράνα, Ζουρκέρα. Ο Ζουρκέρα δήλωσε ότι πέρα από το γεγονός ότι ο Πικέ είναι φίλος του, τον έπεισε το ίδιο το πρότζεκτ αφού αυτοί που θα το τρέξουν δείχνουν πραγματικά να ενδιαφέρονται. Με την τοποθέτηση του Γκάμπρι στον πάγκο, που είχε εκπαιδευτεί στη Μασία ως παίχτης και μετά έπαιξε και στον Άγιαξ, όπου ξεκίνησε και προπονητικά, γίνονται ξεκάθαρες οι αγωνιστικές προθέσεις της ‘Κόσμος’. Αυτός ο σύνδεσμος Μπαρσάγιαξ, που λένε και εδώ, βασίζεται στις βάσεις και τις ιδέες που έφερε ο Κρόυφ στη Βαρκελώνη και συνεχίζει να επεκτείνεται. Και αν η Μπάρσα έχει αφήσει αρκετά πίσω της αυτή τη νοοτροπία, οι προθέσεις του πρεσιδέντε φουτούρο είναι ενδεικτικές μέσω αυτού του πρότζεκτ.
Στο διοικητικό κομμάτι πάντως προτίμησε να υπάρχει μια συνέχεια. Παρόλο που ο Πικέ θα είναι ο πρόεδρος, ή τέλος πάντων κάποιος της ‘Κόσμος’, καθότι δεν είναι τόσο ξεκάθαρο ακόμα αυτό, ο παλιός πρόεδρος Αλμπέρτ Φερέ παραμένει στο Δ.Σ. Προφανώς εκτιμήθηκε το γεγονός ότι στη θητεία του μείωσε το χρέος και κυρίως αύξησε τα μέλη του συλλόγου από 12 (δώδεκα ολογράφως) σε 280. Το μεγαλύτερο από τα πολλά σχέδια που έχει η ‘Κόσμος’ για το σύλλογο είναι η κατασκευή ιδιόκτητου γηπέδου. Αυτό θα είναι πραγματικά δύσκολο και δαπανηρό δεδομένου του πόσο βράχο έχει η περιοχή. Βέβαια ήδη έχει πείσει νυν (Μέσι) και παλιούς (Φάμπρεγας) συμπαίχτες του να αγοράσουν μετοχές της Ανδόρας.
Η εξαγορά του Ποδοσφαιρικού Συλλόγου Ανδόρα από την εταιρία του Πικέ είναι μια καλά μελετημένη κίνηση του ίδιου. Μπαίνει στο χώρο της ιδιοκτησίας ενός συλλόγου με σκοπό να δώσει στην Καταλωνία άλλο ένα ποδοσφαιρικό σημείο αναφοράς πέρα από την ίδια την πόλη της Βαρκελώνης και εσχάτως τη Ζιρόνα. Και καθώς δεν είναι η πρώτη επιχείρηση που ανοίγει στα Πυρηναία, όπου έχει και σπίτι, δείχνει μ’αυτόν τον τρόπο πως θέλει να κάνει μια βάση επιχειρήσεων εκεί, ενώ η ομάδα θα είναι μια αφορμή να πηγαίνει ο κόσμος προς τα εκεί και για άλλους λόγους, πέρα από το να κάνει σκι και ν’ αγοράσει αφορολόγητα τσιγάρα και ποτά.
Πηγή: elsombrero.gr