Στο άγνωστο χωρίς να πείθει

Μπορεί ο Νατέλ να μας έσωσε από μια ντροπιαστική απώλεια και παράλληλα να έστειλε ενθαρρυντικά μηνύματα με την απόδοση του αλλά η ομάδα μας σε έναν ακόμα αγώνα έδειξε ότι έχει χτυπητές αγωνιστικές αδυναμίες.

Το πιο ανησυχητικό είναι ότι πολλές από αυτές τις αδυναμίες πηγάζουν από την ποιότητα του ρόστερ και την αφύσικη εξάρτηση σε 1-2 παίκτες με πιο χαρακτηριστική την περίπτωση του Τάμαρι.

Ο πανικός που κατέβαλε τους παίκτες μετά που η Αλκή μείωσε στο σκορ ήταν ένα από τα πολλά στοιχεία που δείχνουν ότι έχει αλλοιωθεί το DNA του ΑΠΟΕΛ. Για να αποφύγουμε την ισοπαλία δεν είδαμε ορθόδοξο τρόπο ανάπτυξης ή αυταπάρνηση αλλά ατομικές εξάρσεις που έφεραν δυο γκολ στις καθυστερήσεις.

Ο Τραμετσάνι το παλεύει αλλά και αυτός φαίνεται να έχει κάποιες αντιλήψεις που οδηγούν σε επιλογές παικτών που κάνουν πιο δύσκολη την προσπάθεια να δούμε έναν ΑΠΟΕΛ που μπορεί να επιβληθεί.

Αναφερόμαστε στο αμυντικογενές τρίο στο κέντρο. Με τον Αρτύματα να συμπληρώνει τους Μοράις και Σοουζα ο ΑΠΟΕΛ δεν μπορεί να επιβληθεί και να αναπτυχθεί σωστά ούτε με αντιπάλους επιπέδου Αλκής.

Το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα είναι άγνωστο αφού οι προϋποθέσεις της ουσιαστικής βελτίωσης είναι μεγάλες και πολλές.

Είναι για αυτό που είναι πιο εύκολο και λιγότερο αγχωτικό να σκεφτόμαστε απλά πως θα βρεθεί ο τρόπος που θα κερδίσουμε τον επόμενο αγώνα.