Ακραίες επιλογές ανάγκης

Τα δεδομένα πλέον είναι τέτοια όπου πολύ νωρίς η ομάδα μας καλείται να συμβιβαστεί με κάποια αγωνιστικά δεδομένα που επηρεάζουν το αγωνιστικό προφίλ και δυναμική της ομάδας. Αναφερόμαστε στις θέσεις και επιλογές παικτών στα δυο άκρα της άμυνας, όπου ο Τραμετσάνι πρέπει να αρκεστεί σε επιλογές ανάγκης.

Ο Νσούε εδώ και μήνες είναι μεταξύ φυσιοθεραπευτηρίου και γυμναστηρίου οπότε η ιδανική επιλογή δεν υφίσταται. Με τον Μιλάνοφ να έχει τα δικά του θέματα και να μην αποτελεί αξιόπιστη επιλογή, το βάρος πέφτει στο Βούρο!

Η επιστράτευση του Ελλαδίτη όμως στο δεξί άκρο της άμυνας είναι λύση ανάγκης αφού πρόκειται για έναν κεντρικό αμυντικό που καταφέρνει ανταποκρίνεται σχετικά καλά όταν πρέπει να λειτουργήσει ως ακραίος.

Είναι δεδομένο όμως ότι ο Βούρος δεν μπορεί να δώσει τις απαιτούμενες βοήθειες στο οργανωτικό κομμάτι και όταν η ομάδα προσπαθεί να επιτεθεί.

Στο αριστερό άκρο το πρόβλημα είναι αντιστρόφως ανάλογο αφού ο Καζού είναι ένας παίκτης που δυσκολεύεται να αμυνθεί όταν έχει απέναντι του έναν αξιόλογο ακραίο επιθετικό αλλά έχει επιθετικές αρετές.

Η εναλλακτική είναι ο Νικόλας Ιωάννου που στην πραγματικότητα είναι ένας κεντρικός αμυντικός που προσπαθούμε εδώ και καιρό να τον εξελίξουμε σε κάτι άλλο.