Εκτός μηχανήματος υποστήριξης

Αναφερόμαστε στη διοίκηση της εταιρείας ΑΠΟΕΛ όσον αφορά τη φιλοσοφία και τον τρόπο με τον οποίο χτίζει και χαλά σε κάθε μεταγραφική περίοδο την ομάδα φέρνοντας παίκτες, προπονητές και ότι άλλο προκύψει.

Οι Πρόδρομος Πετρίδης, Βάσσος Ηλιάδης, Χάρης Φωτίου και όχι μόνο έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό το οποίο πλέον κρίνεται επικίνδυνο για το παρών και το μέλλον της ομάδας μας.

Θεωρούν ότι μπορούν να ασκούν εκτελεστικά καθήκοντα, αποφασίζοντας τους καταλληλότερους προπονητές και παίκτες που πρέπει να στελεχώνουν την ομάδα μας. Επειδή από τα παιδικά τους χρόνια ασχολήθηκαν με το άθλημα και στη συνέχεια έχοντας το χρόνο παρακολούθησαν όσο κανένας μας ποδόσφαιρο έκριναν εαυτούς ως ειδικούς και κάτι παραπάνω.

Η πολύχρονη ανάμειξη τους με τα διοικητικά του ΑΠΟΕΛ αποτελεί δήθεν καλή δικαιολογία για το ότι η εμπειρία που απέκτησαν τους προσδίδει την τεχνογνωσία που απαιτείται για να κρίνουν την καταλληλότητα ενός Στίλιτς ή ενός Καβενάγκι,

Για να κρατούν τα προσχήματα, η οργανική δομή του ποδοσφαιρικού τμήματος προβλέπει  θέση τεχνικού διευθυντή, σκάουτερ, διευθυντή ποδοσφαίρου και όλα τα σχετικά. Σε αυτές φροντίζουν να τοποθετούν άτομα που κρίνονται ως συμβατά με τη φιλοσοφία τους ή και που θα απολυθούν με την πρώτη ευκαιρία.

Το αποτέλεσμα του συγκεκριμένου τρόπου λειτουργίας μας έφερε σταδιακά στη σημερινή κατάσταση. Ασφαλώς οι προαναφερθέντες και κυρίως το ένστικτο του Πετρίδη απέτρεψε τα χειρότερα αφού σε καίρια σημεία γίνονταν (με τρομερό κόστος) αλλαγές που οδηγούσαν στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Εδώ και χρόνια ισχυριζόμαστε ότι αυτό το μοντέλο είναι κλινικά νεκρό.

Αν οι φούρποι της διοίκησης δεν το έχουν καταλάβει, πλέον μας έχουν αποσυνδέσει και από το μηχάνημα υποστήριξης.

Είναι για αυτό που το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο και δεν αφορά το πως θα καλυφθεί η τρύπα των 7-8 εκατομμυρίων ευρώ η οποία κουτσά στραβά θα καλυφθεί.