Το γήπεδο εκεί που κρίνονται όλοι άφησε ανεπανόρθωτα εκτεθειμένους τους φούρπους της διοίκησης, τον Μπαλταζάρ και τους παίκτες μας. Η συχνότητα που συμβαίνει αυτό είναι επίσης άκρως ανησυχητική αφού δεν πέρασαν παρά μόνο λίγες εβδομάδες όταν ο ΑΠΟΕΛ γελοιοποιήθηκε από την ανύπαρκτη Σούντουβα.
Η δικαιολογία για το ότι η ομάδα ακόμα χτίζεται και πως απαιτείται χρόνος δεν είναι παρήγορη. Η ομάδα εκπέμπει όλα εκείνα τα στοιχεία που δείχνουν ότι δεν υπάρχει σοβαρότητα, διάθεση, κίνητρο και κάποιος που να μπορεί να μαζέψει το πράγμα.
Ασφαλώς και το 5-0 του πρώτου αγώνα έφερε χαλάρωση σε όλους μας αλλά κάνει δεν περίμενε ότι θα βλέπαμε το χάλι του πρώτου ημιχρόνου.
Ο Μπαλταζάρ τάσσει διάφορα ακολουθώντας τη γραμμή του Πετρίδη αλλά πρέπει να ξέρει ότι είναι αναλώσιμος και πως οι φούρποι θα τον απολύσουν με συνοπτικές διαδικασίες αν κρίνουν ότι έφτασε η ώρα για το επόμενο θύμα.
Ο άπειρος προπονητής μας έμεινε και πάλι εκτεθειμένος αφού το πλάνο και ο τρόπος που προετοίμασε την ομάδα ήταν για κλάματα. Ο Ντελατόρε είναι ένας παίκτης που δεν έχει το εύκολο γκολ και που χάνεται όταν παίζει στην κορυφή της επίθεσης. Αυτό έγινε στο πρώτο ημίχρονο.
Φυσικά και για να λέμε του στραβού το δίκαιο δεν μπορεί να χρεωθεί κανένας προπονητής τα γκολ του αντιπάλου όταν οι αμυντικοί μαρκάρουν με τα μάτια.
Σε κάθε περίπτωση ο ΑΠΟΕΛ δεν εκπέμπει υγεία και εικόνα ομάδας που μπορεί να ελπίζει σε κάτι καλό όσον αφορά την ευρωπαϊκή της προοπτική.