Η επόμενη μέρα του αποκλεισμού μας βρίσκει σε μια γνώριμη κατάσταση όπου η διοίκηση Πετρίδη δέχεται δικαιολογημένα κριτική για τον τρόπο που λειτουργεί διαχρονικά σε θέματα αγωνιστικού σχεδιασμού και την ίδια να υπεραμύνεται των αποφάσεων της επικαλούμενη τις επιτυχίες σε Κύπρο και Ευρώπη.
Το κλίμα αμφισβήτησης προεκτείνεται αναπόφευκτα σε παίκτες και τεχνική ηγεσία οπότε ζούμε μια κρίση που πρέπει να περιοριστεί και αυτό θα γίνει μόνο με αγωνιστικές επιτυχίες.
Δεν αρκεί όμως αυτό αφού η οικονομική τρύπα το μέγεθος της οποίας η διοίκηση δημόσια αποφεύγει να εκτιμήσει. Όπως έχουμε αναφέρει τα πάντα πλέον κρέμονται από το αν θα μπούμε στους ομίλους του Europa League κάτι που με αντικειμενικά κριτήρια θεωρείται δύσκολο αλλά όχι ανέφικτο.
Σε κάθε περίπτωση οι περικοπές που προγραμματίζονται δεν αρκούν και είναι για αυτό που έστω “σιωπηλά” θα βγει πωλητήριο για κάποιους παίκτες. Μέσα από τη διαδικασία αυτή θα φανούν οι άκρες και αντοχές της ομάδας μας αφού πλέον οι εκτιμήσεις και οι διαρροές που αφορούσαν την τιμή πώλησης παικτών όπως οι Σάλαϊ και Ζαχίντ ίσως να αποδειχτούν υπεραισιόδοξες.