apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Εδώ που φτάσαμε το μόνο που μετρά είναι οι βαθμοί της νίκης, μπορεί να ισχυριστεί κάποιος. Άλλος μπορεί να πει ότι σκοπός αγιάζει τα μέσα, προκειμένου να δικαιολογήσει την αποκαρδιωτική απόδοση του ΑΠΟΕΛ στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα στο Τσίρειο. H δικαιολογία του άγχους δεν πείθει αφού αν υπήρχε τέτοια παράμετρος θα έπρεπε να ήταν πιο έντονη όταν ήμασταν πίσω στο σκορ και όχι όταν έπρεπε να γίνει σωστή διαχείριση του.
Η ομάδα μας μετά από ένα πάρα πολύ καλό πρώτο ημίχρονο όπου κατάφερε μάλιστα να γυρίσει το σκορ, έπαθε black out στην επανάληψη και ίσως ο βασικότερος λόγος που δεν στοίχισε ήταν η επιθετική ανυπαρξία της Αελ.
Φυσικά χρειάστηκε να επέμβει δυο φορές και ο Πέρεθ στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου. Οι αλλαγές του Μπαλταζάρ ουσιαστικά δεν βοήθησαν αφού ούτε οι Αλωνεύτης, Εμπεσίλιο και Ορ μπόρεσαν να αλλάξουν την αγωνιστική εικόνα της ομάδας.
Αναπόφευκτα δεν κάναμε ούτε μια ευκαιρία και ήταν για αυτό που στο τέλος ήρθε μια αγχωτική νίκη που δεν θα έπρεπε να ήταν τέτοια αν οι παίκτες διαχειρίζονταν καλύτερα τον αγώνα.
Το γιατί δεν το έπραξαν είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει έντονα γιατί η Ανόρθωση του Παντελή δεν θα είναι ανύπαρκτη.
