Ο Δώνης παρέλαβε μια ομάδα με όλων των ειδών τα προβλήματα και την οδήγησε ανέλπιστα στους ομίλους του Champions League. Τότε τον χαρακτήρισαμε ως σωτήρα του ΑΠΟΕΛ αφού η ομάδα μπόρεσε να αποφύγει αυτό που πολλοί θεωρούσαν οικονομική καταστροφή.
Η σφραγίδα του ήταν τέτοια που για αρκετό καιρό τα λάθη ή και παραλήψεις του περνούσαν απαραίτητα. Η προβληματική πορεία και απόδοση στο πρωτάθλημα μετριαζόταν από τη λάμψη του Champions League και τις δυο απρόσμενες ισοπαλίες με την Ντόρτμουντ.
Επειδή όμως κανείς στον ΑΠΟΕΛ δεν αποδέχεται την απώλεια του πρωταθλήματος ήταν ξεκάθαρο ότι υπήρχε και υπάρχει πίεση. Ήταν αυτή που ανάγκασε τον Ελλάδιτη να παραιτηθεί κατά τη διάρκεια της δημοσιογραφικής διάσκεψης μετά τον αγώνα με τον Εθνικό Άχνας. Ήταν μια λανθασμένη και βεβιασμένη κίνηση που έγινε και με τη σιγουριά ότι η διοίκηση που κουβαλούσε ακόμα μεγαλύτερες ευθύνες δεν υπήρχε περίπτωση να την αποδεχόταν.
Από τότε μέχρι και τον τελευταίο αγώνα η ομάδα μας δεν έπεισε ότι μπορεί να ανατρέψει τα δεδομένα. Αυτό κάνει τους μουρμούρηδες να στρέφουν την κριτική τους και στον Δώνη. Βλέπουμε και διαβάζουμε τα σχετικά σχεδόν σε καθημερινή βάση ενώ όπως πάντα αυτό μεταφέρεται και στο ΓΣΠ.
Όπως και στην πρώτη του θητεία έτσι και τώρα ο Δώνης δείχνει να ασχολείται και να ενοχλείται με την κριτική που του γίνεται ιδιαίτερα όταν αυτή ξεφεύγει.
Το περιστατικό στον αγώνα με την Πάφο όπου απρόκλητα έβρισε χυδαία οπαδό μας επειδή τόλμησε να διερωτηθεί μεγαλόφωνα γιατί έδωσε χρόνο συμμετοχής στον καταπονημένο Αλωνεύτη πέρασε στο ντόκου.
Το Σάββατο στο ΓΣΠ πράγματι ορισμένοι στη δυτική ξέφυγαν. Εκατοντάδες απογοητεύτηκαν και δυσανασχέτησαν ενώ υπήρχαν και αυτοί που το πήραν και ένα βήμα παραπέρα. Ευτυχώς ο Δώνης έκανε αυτό που οφείλει να κάνει πάντα και δεν αντέδρασε.
Αργότερα στη διάσκεψη με σκοπιμότητα ευχαρίστησε τους οργανωμένους θέλοντας να αναδείξει έστω και έμμεσα τα παράπονα του από τους υπόλοιπους. Είναι έξυπνος και πονηρός ο Δώνης και ήξερε ότι με αυτό τον τρόπο θα άγγιζε τις ευαίσθητες χορδές των οργανωμένων.
Το τελευταίο πράγμα όμως που χρειάζεται να συμβεί στον ΑΠΟΕΛ είναι να δούμε τους οπαδούς μας να χωρίζονται σε στρατόπεδα. Το διαίρει και βασίλευε δεν μπορεί και δεν θα λειτουργήσει σε αυτή την περίπτωση. Μας ενώνουν πολύ περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν.
Είναι γνωστό ότι αντιδρούμε με ακραίο τρόπο στις χαρές και στις λύπες αλλά αυτό πρέπει να τυγχάνει σωστής διαχείρισης και όχι εκμετάλλευσης. Ας μην ξεχνάμε ότι οι οργανωμένοι πριν μερικές εβδομάδες προειδοποιούσαν γραπτώς τους Δώνη, Πετρίδη και τους παίκτες ότι θα τους φάνε ζωντανούς αν συνεχίσουν να ξεσκίζονται επιλεκτικά (μόνο στο Champions League).
Σε λίγες ώρες θα πάμε στο Παπαδόπουλος.
Ο Παντελή και χιλιάδες άλλοι θα κάνουν τα πάντα για να μας κερδίσουν.
Ο μοναδικός τρόπος για να τους κλείσουμε το σπίτι είναι επικεντρωθεί ο καθένας στη δουλεία του. Δεν είναι ώρα για παραπάνω κουβέντες και κινήσεις τακτικής εκτός γηπέδου. Οι παίκτες και ο προπονητής του ΑΠΟΕΛ πρέπει να προετοιμαστούν σωστά και να παρουσιάσουν αυτό που δεν μπόρεσαν σε όλα τα προηγούμενα ντέρμπι.
Η διοίκηση πρέπει να προστατεύσει την ομάδα διασφαλίζοντας μια διαιτησία που δεν θα λυγίσει στη πίεση και τον φανατισμό των γηπεδούχων.
Όλα τα άλλα είναι κουβέντες του καφενέ.