Αυτό που βλέπουμε εδώ και μήνες δεν είναι κάτι που σχετίζεται με την πρωταθλήτρια ομάδα που θέλει ή και μπορεί να διατηρήσει τον τίτλο της. Όπως και σε προηγούμενους αγώνες έτσι και σε αυτόν με τη Νέα Σαλαμίνα ο ΑΠΟΕΛ θύμιζε περισσότερο μια σκορπισμένη διαδήλωση με κάποιους που φορούσαν το ίδιο χρώμα φανελών και δέχονταν δήθεν οδηγίες από κάποιον.
Ο ΑΠΟΕΛ χτίστηκε πάνω σε κινούμενη άμμο το καλοκαίρι από τη διοίκηση Πετρίδη ενώ η πρόκριση στους ομίλους δημιούργησε μια επικίνδυνη ψευδαίσθηση σε σχέση με την ποιότητα και δυνατότητες του ρόστερ.
Ο Δώνης και το επιτελείο του αδυνατούν εδώ και μήνες να βελτιώσουν την ομάδα ενώ και οι παίκτες ασχολούνται και αγχώνονται για οτιδήποτε άλλο εκτός από το πρωτάθλημα.
Το Champions League τελείωσε αλλά αυτό έφερε το ξεφούσκωμα σε ψυχικές και σωματικές δυνάμεις.
Αν στο παζλ προσθέσουμε τους τραυματισμούς ή τους δήθεν τραυματισμούς τότε μπορεί να γίνει αντιληπτή η τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ΑΠΟΕΛ.
Ο Δώνης πειραματίζεται σε επικίνδυνο βαθμό ενώ επικοινωνιακά επιχειρεί με κάθε τρόπο να κερδίσει χρόνο ελπίζοντας ότι θα γίνει κάτι που θα βοηθήσει στο να ανατραπεί το σκηνικό.