Η παγίδα του πλην δύο

Με την ολοκλήρωση μισού και κάτι πρωταθλήματος ο ΑΠΟΕΛ βρίσκεται στο -8 από την κορυφή. Πρόκειται για μια διαφορά που κρίνεται από πολλούς ως εικονική και μη αντιπροσωπευτική αφού η ομάδα μας έχει δύο αγώνες λιγότερους. Τους εντός έδρας αγώνες με την Αελ και τον Απόλλωνα.

Ποιος όμως μπορεί να νιώθει άνετα και αισιόδοξος ότι στους αγώνες αυτούς θα πάρουμε το απόλυτο των βαθμών;

Μια πραγματικότητα που επαναλαμβάνεται και φέτος είναι ότι η ομάδα μας αδυνατεί να κερδίσει ντέρμπι. Το περσινό αρνητικό φαινόμενο συνεχίζεται και φέτος αφού δεν έχουμε κερδίσει ούτε την Αεκ, ούτε την Ανόρθωση αλλά ούτε και την Αελ.

Αν σε αυτά προσθέσουμε και τη δραματική εικόνα στους αγώνες με τον Άρη και τον Εθνικό Άχνας τότε δημιουργείται ένα σκηνικό που προκαλεί τρόμο.

Ο Δώνης μέχρι σήμερα απολαμβάνει μια περίεργη ασυλία όσον αφορά τις δικές του ευθύνες ενώ τη στιγμή που ένιωσε έντονη πίεση έθεσε την παραίτηση του στη διάθεση της διοίκησης.

Οι κινήσεις τακτικής όμως είτε της διοίκησης είτε της τεχνική ηγεσίας δεν μπορούν να συνεχιστούν οπότε όλοι πρέπει  να φροντίσουν να αρχίσουμε να κερδίζουμε.