Ένα από τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετώπισε η ομάδα μας την τελευταία διμηνία ήταν αυτό της καλής μεσοεπιθετικής λειτουργίας. Η αδυναμία για δημιουργικό τρόπο ανάπτυξης που θα επέτρεπε να σπάσουν οι αντίπαλες άμυνες ήταν εμφανής ιδιαίτερα απέναντι σε ομάδες που αμύνονταν σε μισό γήπεδο.
Μπορεί λοιπόν στην Ευρώπη να μην φάνηκε αυτό αφού ακολουθούμε μια εντελώς διαφορετική τακτική και φιλοσοφία αλλά στο πρωτάθλημα το πρόβλημα ήταν εμφανές. Όταν η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο ο Δώνης δήλωσε ότι η κατάσταση δεν μπορεί να βελτιωθεί σε ουσιαστικό βαθμό αν δεν επιστρέψουν πίσω κάποιοι από τους τραυματίες.
Δυστυχώς η επιστροφή του Μιλάνοφ ήταν προσωρινή αλλά υπάρχουν άλλες που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για να δούμε την ομάδα να λειτουργεί καλύτερα. Η πρώτη και πιο σημαντική είναι αυτή του Εφραίμ. Πρόκειται για έναν παίκτη που έχει καθοριστικό ρόλο στην καλή μεσοεπιθετική λειτουργία της ομάδας μας και το ότι άρχισε πλέον να ανεβάσει στροφές είναι λόγος αισιοδοξίας.
Περίπου τα ίδια ισχύουν και για τον Εμπεσίλιο ο οποίος έδειξε ότι μπορεί να πάρει την ομάδα πάνω του στα δύσκολα και να κάνει το κάτι παραπάνω.
Αν σε αυτούς προσθέσουμε και το ότι οι Ζαχίντ και Σαλλάι παρουσιάστηκαν ανεβασμένοι στους τελευταίους αγώνες, σημαίνει ότι οι επιλογές του Δώνη αυξάνονται σε ουσιαστικό βαθμό.
Δεν ξεχνάμε τους Ορ και Μπερτόλιο αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι ρεαλιστικό να έχουμε βάσιμες ελπίδες οπότε αν τυχόν μπορέσουν να βοηθήσουν σε ουσιαστικό βαθμό θα είναι ανέλπιστο κέρδος.