Διανύουμε πλέον την τελευταία μέρα της μεταγραφικής περιόδου με την ομάδα μας να ψάχνεται και να αξιολογεί περιπτώσεις παικτών που ακόμα βρίσκονται στον αέρα. Το να συμβαίνει αυτό μέχρι και την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή είναι πλέον μια πρακτική που ακολουθείται από πολλές ομάδες στην Ευρώπη, αλλά είναι ταυτόχρονα κάτι που αναδεικνύει τη δυσκολία έγκαιρης και σωστής ολοκλήρωσης του μεταγραφικού σχεδιασμού.
Στον ΑΠΟΕΛ η φετινή στελέχωση έγινε με μέσω τρομερών δυσκολιών, μιας απόλυσης προπονητής και μια σειρά από επιλογές με κάποιες από αυτές να προκαλούν ερωτηματικά. Οι προσθήκες των υποσχόμενων αλλά άπειρων Βούρου και Σαλάι τις τελευταίες ώρες έστειλαν ελπιδοφόρα μηνύματα αλλά και πάλι οι αρμόδιοι ψάχνονται.
Ψάχνονται για μια ακόμα προσθήκη που θα δώσει στην ομάδα ακόμα μεγαλύτερη ισχύει στο επιθετικό κομμάτι. Με τον Ποτέ να ψάχνεται και να δυσκολεύεται και την εξάρτηση στον Ντε Καμάργκο να είναι υπερβολική, υπάρχει θέμα επιλογών.
Το θέμα γίνεται πιο σύνθετο αφού η όποια προσθήκη παίκτη με βιογραφικό που να πείθει προνοεί αποδέσμευση υφιστάμενου παίκτη, γεγονός που φαντάζει επίσης δύσκολο.
Είναι για αυτό που το σήμα που δόθηκε στους μάνατζερ που προτείνουν μανιωδώς παίκτες λέει να επικεντρωθούν σε αξιόλογες περιπτώσεις αξιόλογων νεαρών που θα δηλωθούν στο γνωστό πλέον κατάλογο Β. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι λύνεται η ανάγκη ενός παίκτη που θα μπορεί όταν η μπάλα ζυγίζει 100 κιλά να ανταπεξέλθει.