ΑΠΟΕΛιστικη διαχείριση άγχους

Ποιος μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι αν την Μεγάλη Πέμπτη χάσουμε από τον Απόλλωνα την Κυριακή του Πάσχα θα έχουμε προπονητή τον Κρίστιανσεν;

Εγώ πάντως δεν βάζω έτσι στοίχημα ούτε ένα ευρώ αφού το παρελθόν διδάσκει ότι ο Πρόδρομος Πετρίδης δεν θα διστάσει να κάνει οτιδήποτε προκειμένου να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα. Ακόμα και αν πρόκειται για ακραία απόφαση.

Το αρνητικό αυτό σενάριο που κυκλοφορά ήδη στο πίσω μέρος του μυαλού αρκετών είναι ένας άγχος ἠ φόβος που πρέπει να τον διαχειριστούμε σωστά. Πρόκειται για τη γνωστή πίεση που υπάρχει επειδή η πιθανότητα μη κατάκτησης του πρωταθλήματος κρίνεται ως καταστροφή για την ομάδα μας.

Το περίεργο είναι ότι παρά το ότι η σεναριολογία αυτή δημιουργεί τεράστια πίεση κάθε χρόνο σε διοίκηση, τεχνική ηγεσία και παίκτες πάντα βρίσκουν τον τρόπο να φτάνουν στο ζητούμενο. Έστω και αν αυτό σημαίνει απολύσεις προπονητών με τελευταία αυτή του Κετσπάγια ο οποίος έφυγε απαρηγόρητος θεωρώντας ότι ο πρόεδρος του στέρησε τη δυνατότητα να πανηγυρίσει το πρωτάθλημα.

Ο Κρίστιανσεν δεν μπορεί με τίποτε να κερδίσει τους δυο ανταγωνιστές του ΑΠΟΕΛ και για αυτό δεν μπορεί να φταίει μόνο τους παίκτες. Το θέτω έτσι γιατί στις δημόσιες δηλώσεις του δεν δείχνει καμία διάθεση να αναλάβει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί.

Ακόμα και για το ότι οι παίκτες παρουσιάζονται χαλαροί όπως δικαιολογημένα τους καταλογίζει είναι κάτι που τον αφορά και για το οποίο ως ένα βαθμό ευθύνεται.

Η διαχείριση του άγχους προβλέπει σωστή αξιολόγηση του προβλήματος αλλά και θετική ενέργεια. Ο Κρίστιανσεν για παράδειγμα καλείται να αφήσει στην άκρη τα επικίνδυνα για τον ίδιο και τον ΑΠΟΕΛ πειράματα. Η χρησιμοποίηση του Μπάραλ για δεύτερη φορά σε ρόλο ακραίου μεσοεπιθετικού ήταν προπονητικό έγκλημα.

Ήταν δυο φορές έγκλημα το ότι δεν διορθώθηκε πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου.

Οι παίκτες πρέπει επίσης να συνέλθουν και αν δεν μπορούν να το κάνουν θα πρέπει να τους βοηθήσει η διοίκηση Πετρίδη. Η επιπολαιότητα με την οποία αντιμετώπισαν τον αγώνα με την ΑΕΚ τους άφησε εκτεθειμένους και τους καθιστά συνυπεύθυνους έστω και αν αυτοί δεν κινδυνεύουν με ακραία μέτρα.

Όπως σωστά ανέφερε και ο Ακροβολιστής το πρόβλημα πηγάζει από το όλοι θεωρούσαμε και θεωρούμε ότι δεδομένη την κατάκτηση του πρωταθλήματος και αυτό φέρνει το γνωστό αποπροσανατολισμό.

Πριν το Πάσχα θα ξέρουμε αν η μείωση της διαφοράς στους 4 βαθμούς είναι αρκετή για να αποφύγουμε τα χειρότερα που θα δοκιμάσουν πραγματικά τις αντοχές μας.