Τυπικά έχουν περάσει οι πρώτες έντεκα της μεταγραφικής περιόδου και απομένουν ακόμα είκοσι. Πρακτικά η ομάδας μας γνώριζε από τις 31 Αυγούστου ότι στην τρέχουσα μεταγραφική θα χρειαζόταν έναν ακόμα επιθετικό. Ήξερε ότι έπρεπε να ήταν ένας που θα μπορεί να βοηθήσει και στο δημιουργικό κομμάτι αλλά και να έχει ευχέρεια στο σκοράρισμα.
Στα μέσα Οκτωβρίου ο Λορένθο κρίθηκε ο καταλληλότερος για να ηγηθεί της επιτροπής προγραμματισμού αφού χωρίς αυτόν παρατηρήθηκαν σοβαρά κενά και αδυναμίες. Τόσο στην έγκαιρη απόκτηση παικτών όσο και στην εξεύρεση ποιοτικών που να μην ψάχνουμε τρόπο να τους απαλλαγούμε στην τετραμηνία.
Με αυτά τα δεδομένα κρίνουμε ότι παρατηρείται η γνωστή καθυστέρηση στον εντοπισμό παικτών ή και στην όποια διαδικασία προβλέπεται να ακολουθηθεί για να αποκτηθεί ο οποιοσδήποτε παίκτης.
Ο Λορένθο θα έπρεπε να είχε καταρτίσει προ πολλών εβδομάδων τη λίστα με τους περιφερειακούς επιθετικούς που ταιριάζουν στα θέλω του Κρίστιανσεν είτε πρόκειται για ελεύθερους είτε για παικτές που πρέπει να πληρώσουμε για να έρθουν στον ΑΠΟΕΛ.
Και αν ακόμα έχει συμβεί αυτό η εντύπωση που δίνεται με τον τρόπο που προκύπτουν ονόματα μεταγραφικών στόχων είναι ότι αυτά προκύπτουν από εξελίξεις των τελευταίων ημερών και όχι μετά από ενδελεχή μελέτη και εντοπισμό στόχων.
Ακόμα και η προ ημερών δήλωση του Πετεβίνου ότι ο Λορένθο ίσως χρειαστεί να μεταβεί στο εξωτερικό για να παρακολουθήσει μεταγραφικούς στόχους γεννά ερωτήματα. Και αυτό γιατί Κάποιος θα ανέμενε από την αρχισκάουτερ να μην έχει τέτοια ανάγκη εν μέσο μιας σύντομης μεταγραφικής περιόδου.